Αντιμέτωποι με το ενδεχόμενο διακοπής της ύδρευσης βρίσκονται οι κάτοικοι του Κέιπ Τάουν, αν δεν περιορίσουν δραστικά την κατανάλωση νερού μέσα στους επόμενους δυόμιση μήνες. Σε μια τέτοια περίπτωση η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Νότιας Αφρικής θα γίνει η πρώτη μεγαλούπολη στον 21ο αιώνα που θα αντιμετωπίσει σοβαρό πρόβλημα λειψυδρίας.
Η “ημέρα-μηδέν” έχει οριστεί από τις νοτιοαφρικάνικες αρχές στις 12 Απριλίου, εννέα ημέρες νωρίτερα από την πρόβλεψη που είχε γίνει αρχικά, καθώς η πόλη αντιμετωπίζει ενδεχομένως την χειρότερη ξηρασία στην ιστορία της.
Αν δεν αλλάξει κάτι στην δραματική έλλειψη νερού που αντιμετωπίζει η πόλη, οι 4 εκατομμύρια κάτοικοι της θα αναγκαστούν από εκείνη την μέρα να παίρνουν νερό με το δελτίο – μόλις
Η πόλη, που προσελκύει εκατομμύρια τουρίστες κάθε χρόνο, έχει απειλήσει με συλλήψεις όσους δημότες ξεπερνούν το όριο των
Κάθε ημέρα κατά την οποία η πόλη καταναλώνει πάνω από 500 εκατ. λίτρα νερό (500.000 τόνους) η στιγμή της διακοπής παροχής νερού έρχεται όλο και πιο κοντά. Από 1 Φεβρουαρίου το ημερήσιο όρο κατανάλωσης θα πέσει κι άλλο στα
Οι πολίτες πάντως επικρίνουν τις αρχές για το ότι δεν πήραν μέτρα νωρίτερα και γιατί αγνόησαν τις προειδοποιήσεις των ειδικών τα τελευταία χρόνια. Πολλοί φοβούνται επίσης ότι οι αρχές δεν είναι έτοιμες για να αντιμετωπίσουν την χαώδη κατάσταση που θα δημιουργηθεί όταν “κλείσουν οι βρύσες”.
Το κλίμα του Κέιπ Τάουν είναι μεσογειακό και οι βροχές πιο συνηθισμένες τον χειμώνα του νοτίου ημισφαιρίου (Ιούνιος-Αύγουστος), αλλά και πάλι δεν είναι βέβαιο ότι θα βρέξει αρκετά για να ανέβει η στάθμη των ταμιευτήρων.
Μια πληθώρα αιτιών βρίσκεται πίσω από την έντονη ξηρασία. Αν και για κάποιους κλιματολόγους τέτοιου είδους ξηρασίες συμβαίνουν “μια φορά κάθε χίλια χρόνια” κι έχει σχέση με το φαινόμενο el Nino που είχε πλήξει την περιοχή πριν λίγα χρόνια, άλλοι ειδικοί τονίζουν ότι λόγω της κλιματικής αλλαγής, οι βροχοπτώσεις στη Νότια Αφρική θα μειώνονται όλο και περισσότερο τα επόμενα χρόνια. Το σίγουρο είναι ότι η λειψυδρία επιδεινώθηκε από τον συνεχώς αυξανόμενο πληθυσμό της πόλης, την έλλειψη μακροχρόνιου σχεδιασμού και επένδυσης σε εναλλακτικά πλάνα, όπως μονάδες αφαλάτωσης.