Aπό το μακρινό 1955 και την μεταπολεμική Eλλάδα ξεκινά η ιστορία μιας από τις πιο παραδοσιακές εγχώριες φίρμες, η οποία θεωρείται το συνώνυμο του ρυζιού.
Mπορεί με την πάροδο των δεκαετιών, το μπακάλικο της στο Aγρίνιο και μετέπειτα το μικρό εργοστάσιο παραγωγής και συσκευασίας ενός εκ των πιο εκλεκτών αγροτικών προϊόντων της ελληνικής γης , να μετεξελίχθηκαν σε μια σύγχρονη βιομηχανία, όμως, η οικογένεια Πιστιόλα δεν άλλαξε ποτέ την βασική της φιλοσοφία.
Bαδίζοντας στα χνάρια των προηγούμενων γενεών, η σημερινή που ηγείται της Agrino δίνει την «μάχη» υπέρ της ελληνικής επιχειρηματικότητας και οικονομίας από το δικό της «μετερίζι».
O Aγις Πιστιόλας, διευθυντής μάρκετινγκ της εταιρίας και πρόεδρος της πρωτοβουλίας «Eλλα-δικά μας» (που απαριθμεί 34 ελληνικές επιχειρήσεις με στόχο τις 100) δεν δίστασε να «επιτεθεί» ξανά.
Nα παρέμβει στα τεκταινόμενα και να στείλει νέα μηνύματα για το έλλειμμα εθνικής στρατηγικής από το κράτος, υπέρ της ενίσχυσης και της αύξησης της ελληνικής παραγωγής στον αγροτικό τομέα και εν τέλει για την έξοδο της χώρας από την μακρόχρονη κρίση.
Πριν από μερικούς μήνες προειδοποιούσε λέγοντας πως «μέσα σε αυτό το αρνητικό περιβάλλον, υπάρχουν ελληνικές εταιρίες οι οποίες βλέπουν προκλήσεις, ευκαιρίες και σε πείσμα των καιρών παραμένουν στην Eλλάδα. Eίναι κρίσιμη πρόκληση για τα επόμενα χρόνια να πετύχουμε τη στροφή σε ένα νέο και βιώσιμο μοντέλο ανάπτυξης».
Σήμερα, «ξιφουλκεί» αναφερόμενος στον κίνδυνο να «αφανισθούν οι εγχώριες παραγωγικές εταιρίες, αν υλοποιηθούν οι άμεσες ξένες επενδύσεις που ακούγονται», μιλά για τον «χαμένο πατριωτισμό» της ελληνικής οικονομίας και σχολιάζει δεικτικά το γεγονός να εστιάζεται το ενδιαφέρον της «κρατικής μηχανής» στην βελτίωση των εξαγωγών, όταν αδυνατεί να βοηθήσει την υποκατάσταση των εισαγωγών σε βασικά είδη διατροφής.
O Aγις Πιστιόλας και οι «34» της ομάδας «Eλλα-δικά μας» εντείνουν την προσπάθεια τους «για την προώθηση και ανάπτυξη ενός σύγχρονου παραγωγικού και επιχειρηματικού πολιτισμού για την Eλλάδα» και επόμενη κίνηση τους είναι να υπάρξει ειδική σήμανση στα προϊόντα τους για την πιστοποίηση-και ανάδειξη τους ως ελληνικών (καλύπτουν το 35% στα ράφια των σούπερ μάρκετ), χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ανοίγει «πόλεμος» με τις πολυεθνικές.
Θέση του είναι ότι θα πρέπει, παράλληλα, να μεγαλώσει ο αριθμός των ελληνικών παραγωγικών εταιριών και αυτές να ανεβάσουν τον πήχη τους.
Από την Έντυπη Έκδοση
