Ο Li Shufu γίνεται μεγαλομέτοχος της γερμανικής εταιρίας και… αποθεώνεται
Όταν, το 1986, ο Li Shufu, κατασκευαστής ψυγείων τότε, έφτιαχνε τα πρώτα του αυτοκίνητα, αυτά έβγαιναν τόσο παταγωδώς αποτυχημένα, που τα έστελνε άμεσα για σκραπ. Σήμερα, ο 54χρονος Κινέζος δισεκατομμυριούχος, δεν είναι μόνο ιδιοκτήτης της Geely. Είναι ένας εκ των σημαντικότερων κατασκευαστών αυτοκινήτων, αν όχι του κόσμου, τότε σίγουρα της Ευρώπης.
Μετά από τη Volvo, τη London Taxi και μια πλειάδα ακόμα επιχειρήσεων που περιστρέφονται γύρω από το αυτοκίνητο (και όχι μόνο), ο Shufu κάνει τη μεγάλη κίνηση και γίνεται ο μεγαλομέτοχος της παλιότερης αυτοκινητοβιομηχανίας του κόσμου, της Daimler.
Σήμερα λοιπόν, 32 χρόνια μετά από εκείνες τις μέρες που ο Shufu και οι προσπάθειές του να δημιουργήσει αυτοκίνητα προβάλλονταν ως παραδείγματα προς αποφυγή, ο ίδιος αποθεώνεται ως ήρωας, τόσο στην πατρίδα του, την Κίνα, όσο και στο «σκληρότερο» προπύργιο της αυτοκίνησης, τη Γερμανία.
Ο Κινέζος επιχειρηματίας πλήρωσε ποσό που κυμαίνεται από 7,5 ως 9 δισεκατομμύρια ευρώ, παραπάνω από το μισό της προσωπικής του περιουσίας, για να αποκτήσει ένα ποσοστό της τάξεως του 9,69% στη Daimler και να γίνει ο μεγαλύτερος μέτοχός της. Και, ενώ στην Κίνα, μια δήλωσή του ότι χρησιμοποίησε χρήματα τα οποία προέρχονταν από κέρδη ευρωπαϊκών δραστηριοτήτων για να κάνει αυτή την εξαγορά, στη Γερμανία, η κατασκευάστρια των Mercedes-Benz του άνοιξε τις πόρτες, –έστω και αν εκφράζονται κάποιες επιφυλάξεις ότι θα «κρατήσει το λόγο του», ενώ οι εργαζόμενοι σε αυτή σχεδόν… πανηγυρίζουν, σκεπτόμενοι την προϊστορία του, από την εξαγορά της Volvo.
Ο Shufu, είχε εξαγοράσει τη Volvo υπό σωρεία αντιδράσεων και σκεπτικισμού το 2010, πληρώνοντας 1,46 δισεκατομμύρια ευρώ στην τότε ιδιοκτήτριά της, Ford. Και, ενώ τότε η σουηδική μάρκα φαινόταν να παραπαίει, έχοντας τρομακτική μείωση πωλήσεων και αδυναμία να ανανεώσει τη γκάμα της, όλοι προέβλεπαν ότι ο Κινέζος απλά θα την έβλεπε να βάζει λουκέτο, ως ιδιοκτήτης της. Αυτός, βέβαια, διαφωνούσε.
Και έκανε ακριβώς το αντίθετο από αυτό που του πρότειναν οι managers και που θα φαινόταν ως «λογικό». Αντί να κάνει περικοπές και να μετατρέψει τη Volvo σε βραχίονα της Geely, έβαλε χρήμα σε αυτή. Κράτησε την έδρα της στη Σουηδία, κράτησε τους ίδιους εργαζομένους, της έδωσε πλήρη αυτονομία και άνοιξε την κάνουλα της ρευστότητας σε υπερβολικό βαθμό. Ζήτησε μόνο ένα πράγμα: «Φτιάξτε αυτοκίνητα καλύτερα από τα πολυτελή γερμανικά». Σήμερα, η Volvo σπάει ιστορικά ρεκόρ σε πωλήσεις και έσοδα, ανοίγει νέες μονάδες και προσλαμβάνει κόσμο. Από τη Σουηδία.
Οι Γερμανοί, δικαίως προφανώς, θεωρούν ότι ο Shufu, ο οποίος τον περασμένο Νοέμβριο, όταν είχε ζητήσει να αποκτήσει τον έλεγχο της Daimler «αποκρούστηκε» εταιρικά με το σκεπτικό ότι «η εταιρία δεν επιθυμεί αραίωση των σημερινών μετόχων της», συγκέντρωσε μετοχές μυστικά για καλό σκοπό. Επειδή πιστεύει ότι νέες δυνάμεις, όπως οι Tesla, Google, Uber κερδίζουν συνεχώς δύναμη και απειλούν το κατεστημένο της αυτοκινητοβιομηχανίας. Και ο ίδιος θεωρεί ότι είναι απαραίτητη μια συμμαχία ισχυρών αυτοκινητοβιομηχανιών που εκφράζουν το «παλιό», ώστε να αντιμετωπιστεί αυτή η «εισβολή».
Άλλωστε, όλοι γνωρίζουν πως όσο επιθετικά και να κινήθηκε μετοχικά ο Shufu, καθόλου επιθετικά δεν θα κινηθεί στο εσωτερικό της βιομηχανίας. Αυτός είναι και ο λόγος που, στην Ευρώπη, η οποία προσπαθεί να ανακόψει την εισροή κινεζικών επενδύσεων, η εξαγορά αυτή δεν ξεσήκωσε αντιδράσεις που να κάνουν λόγο για «κινεζοποίηση». Ο ίδιος, αφήνει τις εταιρίες του ομίλου του να λειτουργούν ανεξάρτητα και παρέχει πόρους για ανάπτυξη νέων τεχνολογιών, όπως, στην προκειμένη, της ηλεκτροκίνησης, με σκοπό τον διαμοιρασμό της τεχνογνωσίας στον υπόλοιπο όμιλο (και φυσικά, στη μητρική, στην Κίνα) και τη δημιουργία υπερκερδών. Με τον καλό τρόπο, όμως, αυτόν που δεν ξέρουν οι σκληροί business managers…
Από την Έντυπη Έκδοση