Η Ελλάδα είναι και πάλι στο επίκεντρο της εφημερίδας Wall Street Journal, η οποία σε άρθρο της διερωτάται «τι θα γίνει αν οι έλληνες αποφασίσουν ότι δεν θέλουν να σωθούν;».
Σύμφωνα με την εφημερίδα μπορεί η ΕΕ, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ να διαπραγματεύονται σκληρά για την δομή που θα έχει η βοήθεια προς την Ελλάδα, ωστόσο το τι θέλουν οι τρεις οργανισμοί δεν θα έχει καμία σημασία αν δεν καταφέρουν να εξασφαλίσουν τη συμμετοχή και της ελληνικής κυβέρνησης, κάτι που –κατά την WSJ- δεν είναι καθόλου βέβαιο.
«Οι έλληνες έχουν φτάσει στα όριά τους με την λιτότητα και φαίνονται απρόθυμοι να δεχθούν τους ακόμα σκληρότερους όρους που απαιτούνται ώστε να εξασφαλίσουν νέα χρηματοδότηση και να αποφύγουν την χρεοκοπία. Η οικονομία έχει δεχθεί σοβαρό πλήγμα τα τελευταία δυο χρόνια, οι συνεχιζόμενες, μεγάλες πολιτικές διαδηλώσεις, οι καθιερωμένες γενικές απεργίες και η κοινοβουλευτική «ανταρσία» έχουν φέρει σε τέλμα την Αθήνα. Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου παραπαίει.
Οι έλληνες αρχίζουν να αναρωτιούνται αν υπάρχει ευκολότερος τρόπος εξόδου από την κρίση τους. Και αναπόφευκτα, η εμπειρία της Αργεντινής πριν από μια δεκαετία, προσελκύει το ενδιαφέρον», σημειώνει η Wall Street Journal.
«Οι έλληνες μπορεί να αποφασίσουν ότι η μόνη πραγματική επιλογή τους είναι μια λύση τύπου Αργεντινής, δηλαδή έξοδος από το ευρώ, χρεοκοπία και υποτίμηση. «Και ενδεχομένως αυτό είναι που ήδη περιμένει η αγορά».
Σύμφωνα με την WSJ, το μόνο που κρατάει την Ελλάδα στο ευρώ είναι η «παράταση ζωής» που δίνουν τα δάνεια της ΕΕ και του ΔΝΤ, δάνεια που –βεβαίως- θα πρέπει να αποπληρωθούν.
Αν οι έλληνες αρχίσουν να πιστεύουν ότι ήδη βρίσκονται πολύ κοντά ή έχουν φτάσει στο χειρότερο αποτέλεσμα που θα είχε μια έξοδος από το ευρώ, χωρίς όμως να υπάρχουν οι προοπτικές ανάκαμψης, τότε είναι πιθανό να αρχίσουν να συζητούν μια έξοδο από το ενιαίο νόμισμα. Αυτό όμως θα έφερνε σε πολύ δύσκολη θέση την ΕΕ και την ΕΚΤ, καθώς μια χρεοκοπία της Ελλάδας και μια έξοδός της από το ευρώ είναι πιθανό να δημιουργούσε συστημική κρίση σε όλον τον χρηματοοικονομικό κλάδο της Ευρώπης, λόγω της μεγάλης έκθεσης των ευρωπαϊκών τραπεζών σε ελληνικά κρατικά ομόλογα. Η ΕΕ δεν θέλει να «ενδώσει» στην Ελλάδα λόγω του κόστους που θα συνεπάγονταν μια τέτοια κίνηση, ωστόσο μπορεί να αναγκαστεί να αλλάξει στάση αν η κρίση γίνει πολύ χειρότερη.
«Η ειρωνεία είναι πως, αν οι έλληνες αποφασίσουν ότι μια έξοδος από το ευρώ δεν είναι μόνο δυνατή αλλά και επιθυμητή, η «καρδιά» της ΕΕ, ηγούμενη από την Γερμανία, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα έκανε υποχωρήσεις, στις οποίες θα συμπεριλαμβάνονταν και μια ολική «συγχώρεση» του χρέους της χώρας», σημειώνει η WSJ.
Σε μια τέτοια περίπτωση, βέβαια, θα έπρεπε οι ισχυρές χώρες της ευρωζώνης να αναλογιστούν το κόστος που θα είχε για τον τραπεζικό τους κλάδο όχι μόνο αν αφήσουν την Ελλάδα να την «γλιτώσει», αλλά επίσης και την Ιρλανδία, την Πορτογαλία και ενδεχομένως την Ισπανία και την Ιταλία, που επίσης θα ζητούσαν μια καλύτερη συμφωνία για τα χρέη τους.
Όμως «όσο περισσότερο οι έλληνες πείθονται ότι μπορούν να τα καταφέρουν μόνοι τους, τόσο καλύτερη συμφωνία θα πρέπει να τους παρουσιάσει η ΕΕ προκειμένου να τους αποτρέψει».