Οι ραγδαίες τεχνολογικές εξελίξεις που συνοψίζονται σήμερα στον όρο «ψηφιοποίηση» και «νέα βιομηχανική επανάσταση» έχουν επιφέρει δραματικές αλλαγές στον κόσμο της εργασίας όπως τον γνωρίζαμε μέχρι πρότινος.
Όπως γράφει η Deutsche Welle, η τεχνητή νοημοσύνη διεισδύει με εντυπωσιακούς ρυθμούς σε όλους σχεδόν ανεξαιρέτως τους επαγγελματικούς κλάδους καθιστώντας μάλιστα πολλούς από αυτούς περιττούς. Σε πολλούς ανθρώπους η ραγδαία αυτή τεχνολογική πρόοδος προκαλεί θαυμασμό, σε άλλους όμως τεράστια ανασφάλεια για το προσωπικό επαγγελματικό τους μέλλον.
Πρέπει εντέλει ο εργαζόμενος να φοβάται την τεχνητή νοημοσύνη και τα ρομπότ;, ρωτήθηκε ο πρόεδρος της Γερμανικής Ένωσης Συνδικάτων (DGB) Ράινερ Χόφμαν σε συνέντευξη που παραχώρησε στη Γερμανική Ραδιοφωνία Deutschlandfunk;
«Όχι, δεν πρέπει να τα φοβόμαστε. Αποφασιστικής σημασίας είναι πώς θα βάλουμε κοινωνικό πρόσημο σε όλες αυτές τις αλλαγές που βιώνουμε σήμερα στον κόσμο της εργασίας. (Τα ρομπότ) διευκολύνουν την εργασία. Ας πάρουμε ως παράδειγμα την κλασσική βιομηχανία που χαρακτηρίζεται από πολύ σκληρή εργασία. Σκόνη, θόρυβος, βάρος ήταν μόνον ορισμένοι επιβαρυντικοί παράγοντες. Στις σύγχρονες βιομηχανικές μονάδες του σήμερα πολλές δουλειές διεκπεραιώνονται από τα ρομπότ και αυτό συνέβαλε στο να γίνει η εργασία και πιο ανθρώπινη».
Παράλληλα όμως τα ρομπότ συμβάλουν και στον «αφανισμό» ολόκληρων επαγγελματικών κλάδων, γεγονός που, όπως παραδέχεται ο συνδικαλιστής, προκαλεί δικαιολογημένα τεράστια ανασφάλεια στους εργαζόμενους.
«Φυσικά και αντιλαμβάνομαι τους φόβους αυτούς. Είδαμε να καταργούνται θέσεις εργασίας και να αλλάζει ριζικά η μορφή επαγγελμάτων. Οι άνθρωποι ανησυχούν και ρωτούν πόσο ασφαλείς θα είναι στο μέλλον. Έχουν τα παιδιά και τα εγγόνια μου επαγγελματικές προοπτικές ή απειλούνται από την ανεργία; Οι ανησυχίες αυτές πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη. Γνωρίζουμε όμως επίσης ότι οι τεχνολογικές εξελίξεις φέρνουν και νέα εργασία, νέες θέσεις εργασίας. Συχνά το πρόβλημα είναι ότι δεν γνωρίζουμε πού δημιουργούνται αυτές. Ένα από τα κλειδιά που συμβάλουν στην επιτυχή διαμόρφωση αυτής της διαδικασίας είναι η εκπαίδευση και κατάρτιση».
«Φυσικά και αντιλαμβάνομαι τους φόβους αυτούς. Είδαμε να καταργούνται θέσεις εργασίας και να αλλάζει ριζικά η μορφή επαγγελμάτων. Οι άνθρωποι ανησυχούν και ρωτούν πόσο ασφαλείς θα είναι στο μέλλον. Έχουν τα παιδιά και τα εγγόνια μου επαγγελματικές προοπτικές ή απειλούνται από την ανεργία; Οι ανησυχίες αυτές πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη. Γνωρίζουμε όμως επίσης ότι οι τεχνολογικές εξελίξεις φέρνουν και νέα εργασία, νέες θέσεις εργασίας. Συχνά το πρόβλημα είναι ότι δεν γνωρίζουμε πού δημιουργούνται αυτές. Ένα από τα κλειδιά που συμβάλουν στην επιτυχή διαμόρφωση αυτής της διαδικασίας είναι η εκπαίδευση και κατάρτιση».
«Ξεκινά από την προσχολική εκπαίδευση και συνεχίζει σε όλον τον επαγγελματικό βίο. Σήμερα πρέπει να γνωρίζουμε ότι άνθρωποι που έκαναν μια επαγγελματική εκπαίδευση, όλα αυτά που έμαθαν εκεί, δεν φτάνουν πλέον για όλο την επαγγελματική τους ζωή. Πρέπει να επενδύσουμε πολύ περισσότερο στη δια βίου μάθηση και εκπαίδευση. […] Τα σχολεία και οι επαγγελματικές μας σχολές δεν είναι σήμερα επαρκώς εξοπλισμένες για τις ψηφιακές προκλήσεις. Φάροι της δημοκρατίας μας πρέπει να είναι τα σχολεία και οι επαγγελματικές σχολές και όχι οι τράπεζες και οι ασφάλειες. Πρέπει να καταφέρουμε να αρέσει στους ανθρώπους η εκπαίδευση και μετεκπαίδευση. Οι δε εργοδότες πρέπει να μάθουν επιτέλους ότι αυτό δεν σημαίνει μεγαλύτερο κόστος, αλλά πως αντιθέτως συνιστά επένδυση στο μέλλον των ανθρώπων και των επιχειρήσεών τους».
