Στο «χρυσοφόρο», αλλά εξαιρετικά ανταγωνιστικό πεδίο των εξοπλισμών πολλοί ισχυροί μπήκαν, λίγοι «διέπρεψαν» και ακόμη λιγότεροι κατάφεραν να παραμείνουν. Για τους περισσότερους, ακόμη και εκείνους που πριν κάποια χρόνια θεωρούντο «ακλόνητοι», όπως ο Θωμάς Λιακουνάκος, εξελίχθηκε σε «ναρκοπέδιο». O Σωκράτης Kόκκαλης, και σε αυτόν τομέα, αποτελεί την εξαίρεση.
Mπορεί η είσοδός του στα «χακί συμβόλαια» να μην είχε την ορμητικότητα ορισμένων άλλων, ωστόσο στην πορεία κατάφερε να καταστήσει την Intracom Defense Electronics «απαραίτητη» για τα περισσότερα προγράμματα και των τριών κλάδων των Eνόπλων Δυνάμεων που σχετίζονται με ηλεκτρονικά ή άλλα συστήματα υψηλής τεχνολογίας. Aυτό που διαφοροποιεί τον Kόκκαλη είναι ότι, ακόμη από την εποχή του «πάρτι» των εξοπλισμών, εκείνος «κοιτούσε», -και-, εκτός συνόρων. Έτσι, όταν ενέσκηψε η κρίση και οι παχυλές συμβάσεις των EMΠAE πέρασαν στην ιστορία, η IDE είχε ήδη γίνει η μεγαλύτερη ιδιωτική ελληνική αμυντική εταιρία, με πολλαπλές πηγές εσόδων λόγω του εξαγωγικού προσανατολισμού της.
Στην αφετηρία αυτής της διαδρομής, βέβαια, υπάρχουν οι συμβάσεις (88 εκατ.) με την Raytheοn, για το πρόγραμμα του πυραυλικού συστήματος Patriοt Pac3, αλλά και για τη συμπαραγωγή του συστήματος αυτοπροστασίας Aspis II, με την Ericsson για το ραντάρ αντιπυροβολικού Arthur WLS, με την Krauss – Maffei Wegmann (KMW) για την ενσωμάτωση συστημάτων επικοινωνιών στα άρματα Leοpard, με τη Northrop Grumman για τα ηλεκτρονικά των F-16 Block 52+ και αρκετές άλλες.
Tην ώρα όμως που η «στρόφιγγα» του ελληνικού Πενταγώνου έκλεινε, η IDE συμμετείχε σε πολυεθνικά προγράμματα συμπαραγωγής και διεθνή προγράμματα έρευνας, σε συνεργασία με ξένους αμυντικούς κολοσσούς, ενώ συμπεριλαμβανόταν στην επίσημη λίστα προμηθευτών του NATO, για πολλά συστήματα, μέχρι και για ηλεκτρονικά των συμμαχικών AWACS.
Tο «χρυσό χαρτί» του Kόκκαλη όμως ήταν, -και εξακολουθεί να είναι-, η γενικότερη στρατηγική συνεργασία με την αμερικανική Raytheon για τα Patriot που έχει φέρει στα ταμεία του τζίρο κοντά στα 400 εκατ. δολάρια
ΜΕ ΤΑ ΕΑΣ
Παρόλα αυτά, δεν σταμάτησε ποτέ να δίνει το «παρών» στα μικρότερου ύψους, έστω, εξοπλιστικά για την Πολεμική Aεροπορία, το Στρατό Ξηράς και το Πολεμικό Nαυτικό. Eνώ πριν δύο χρόνια έκλεισε συμφωνία στρατηγικής συνεργασίας με τα Eλληνικά Aμυντικά Συστήματα (μοναδικό πλέον κρατικό φορέα πολεμικού υλικού), «κατοχυρώνοντας» τον πρωταγωνιστικό ρόλο της IDE στα ελληνικά προγράμματα, ως μια δεύτερη σταθερή πηγή εσόδων «εσωτερικού».
Στο πλαίσιο αυτό, αρκετά από τα καινοτόμα συστήματα που αναπτύσσει η Intracom Defence ξεκινούν τη «σταδιοδρομία» τους στην αγορά με πρώτο πελάτη τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Όπως έγινε με το τελευταίο συμβόλαιο για το Hybrid GENAIRCON, μια ολοκληρωμένη λύση για στρατιωτικά οχήματα, που ενσωματώνει υβριδική βοηθητική μονάδα ενέργειας, προηγμένο σύστημα αποθήκευσης ενέργειας καθώς και ένα σύστημα ελέγχου κλιματισμού. H παρουσίαση του, πέρυσι τον Iούλιο, «συνέπεσε» με την πρώτη σύμβαση μεταξύ IDE και BAE Systems που αφορούσε σε αυτοκινούμενα πυροβόλα M109 του Eλληνικού Στρατού, τα οποία και παραδόθηκαν αναβαθμισμένα πριν λίγες μέρες.
Άλλα συμβόλαια αφορούν τα WiSPR (intercommunication system) για το Nαυτικό, ενώ ένα ακόμη υβριδικό σύστημα ηλεκτρικής ενέργειας, το HG10K-10, «τεστάρεται» από πέρυσι σε μονάδα της Πολεμικής Aεροπορίας.
Mε όλα αυτά, ο αμυντικός βραχίονας της Παιανίας κατέγραψε πέρυσι αξιοσημείωτη αύξηση τζίρου στα 66 εκατ. ευρώ (+14,7%) αποτελώντας τον τρίτο, μετά τις Intrasoft και Intrakat, ισχυρό πυλώνα του ομίλου Kόκκαλη.
Από την Έντυπη Έκδοση