Μαύρα σύννεφα εμφανίζονται στον ήδη «βαρύ» ουρανό της παγκόσμιας οικονομίας, με την οικονομική ανάκαμψη των αναπτυγμένων αγορών σε κατάσταση -αν όχι κωματώδη- τουλάχιστον «αφασίας». Αιτία, η διογκούμενη ανεργία, το βάλτωμα των εμπορικών συναλλαγών, η ευρωπαϊκή κρίση κρατικών χρεών και η τραπεζική «αφλογιστία» ως προς την διάθεση ρευστού.
Επομένως, αλόγιστη και παράταιρη κρίνεται η (συγκρατημένη ομολογουμένως) αισιοδοξία της πολιτικής ηγεσίας των χωρών – μελών του G7. Στην πλειονότητά του, ο πολιτικός κόσμος φαίνεται ανίκανος να κατανοήσει το μέγεθος του προβλήματος, εστιάζοντας το ενδιαφέρον και την προσπάθεια στην υπό την στενή έννοια κομματική – πολιτική επικράτηση και αποφεύγοντας να θίξει το δάκτυλο «επί των τύπων των ήλων» εκτιμώντας τα δυσοίωνα οικονομικά δεδομένα.
Εντός αυτού του κλίματος αναστάτωσης, οι αγορές επιμένουν να εστιάζουν το ενδιαφέρον τους στις μετοχές -γεγονός άκρως ανησυχητικό κατά την άποψη του στρατηγικού αναλυτή της Societe Generale, Άλμπερτ Έντουαρντς, ο οποίος εδώ και 14 έτη διατηρεί αρνητική στάση έναντι των μετοχών. Ταυτόχρονα, καταδικάζει την αφέλεια που γεννά ψευδαισθήσεις: «Η άποψη ότι βρισκόμαστε σε μία σταθερή ανάκαμψη της οικονομίας ηχεί το ίδιο αφελής όσο και την περίοδο 2005-2007» υποστηρίζει. «Ωστόσο, οι επενδυτές έχουν κάνει δυναμικά την επανεμφάνισή τους, ανοίγοντας το δρόμο για την επόμενη αναπόφευκτη έκρηξη», σπέυδει να προσθέσει. «Στον κόσμο των κεφαλαιακών αγορών υφίσταται ακόμη ένα ζήτημα που έχει διαφύγει μέχρι στιγμής την προσοχή, παρά το ότι είναι ορατό σε όλη την διάρκεια της χρονιάς: το τεράστιο βουνό χρηματοδότησης του 2011».
Σύμφωνα και με δημοσίευμα – ανάλυση του Reuters, αυτό σημαίνει ότι, στο αμέσως επόμενο διάστημα, ο κόσμος θα βρεθεί αντιμέτωπος με μία «ωρολογιακή βόμβα» 6 τρισ. δολαρίων (4,57 τρισ. ευρώ). Οι ανάγκες δανεισμού των κυβερνήσεων σε ΗΠΑ και Ευρώπη θα ανέλθουν στα 5 τρισ. δολάρια και επιπλέον 1 τρισ. δολάρια από τις ανάγκες αναχρηματοδότησης αμερικανικών και ευρωπαϊκών τραπεζών (ας σκεφτεί κανείς πως μόνο η Ισπανία χρειάζεται 300 δισ. δολάρια) περιλαμβανομένου και του ρίσκου αναχρηματοδότησης εταιρειών και της αγοράς real estate για επαγγελματική χρήση.
Η κατάσταση των χρεών στην αγορά επαγγελματικών ακινήτων δεν διαφέρει ουσιαστικά από αυτήν του χρέους της ευρωζώνης. Μέσα στα επόμενα δύο έτη λήγει ένα κομμάτι από το ενυπόθηκο χρέος αυτής της αγοράς (περίπου 1 τρισ. δολαρίων), πράγμα που σημαίνει ότι οι πιστωτικοί οργανισμοί θα βρεθούν σε αρκετά δυσχερή θέση ακριβώς επειδή θα κληθούν να ενεργήσουν σε ένα πολύ αυστηρό οικονομικό περιβάλλον. Πολλοί εκτιμούν ότι δεν θα καταφέρουν να αντεπεξέλθουν στην τεράστια αυτή χρηματοδότηση. Ήδη οι αυξημένες πιέσεις που δημιουργεί η χρηματοδότηση κάποιων όχι και τόσο ισχυρών ευρωπαϊκών τραπεζών έχουν επισημανθεί από το Ινστιτούτο Διεθνών Χρηματοοικονομικών (Institute of International Finance), όπως άλλωστε και η διεύρυνση των spreads swap ευρώ – δολαρίου, που αποτελεί ένδειξη της πίεσης που ασκείται στην χρηματοδότηση μέσω του αμερικανικού νομίσματος.
