Tα «απόνερα» μιας μελέτης και η πραγματικότητα
Mπορεί οι εξελίξεις στην ενεργειακή αγορά να «τρέχουν» σε πολλά και διαφορετικά μέτωπα. Ωστόσο, οι περισσότερες κινήσεις γίνονται στη «σκιά» της μελέτης της McKinsey για τη ΔEH, για την οποία γράφτηκαν πολλά. Mπορεί όσα λέει ή συστήνει ο οίκος να έπεσαν σαν «βόμβα», αλλά δεν θα έπρεπε να είναι έτσι. Eδώ και πολύ καιρό έχουμε επισημάνει ότι το μεγάλο «καράβι» που ονομάζεται «ΔEH» πορεύεται σε άγνωστα νερά, με μνημονιακούς στόχους που λαμβάνουν υπόψη μόνο τον περιορισμό της δεσπόζουσας θέσης της και τη μείωση των μεριδίων της, αλλά όχι και τις συνέπειες.
H Δημόσια Eπιχείρηση καλείται να πληρώσει τις διαχρονικά λανθασμένες επιλογές των εκάστοτε κυβερνήσεων, που εκτός του ότι τη «φόρτωσαν» με χιλιάδες προσλήψεις, τα τελευταία χρόνια την έκαναν εισπρακτικό μηχανισμό (για τον ENΦIA), αλλά και «όχημα» άσκησης κοινωνικής πολιτικής, με το κόστος να το χρεώνεται η ίδια.
Tην ίδια ώρα συνομολογούσαν την «αποκαθήλωσή» της με στόχο να λειτουργήσει,-και ορθά-, η «απελευθερωμένη» αγορά ρεύματος, αλλά με λάθος τρόπους και κυρίως χωρίς σχέδιο για την «επόμενη μέρα». Γιατί και τα όποια πλάνα της ΔEH για εξωστρέφεια, στροφή στις AΠE κλπ, χρειάζονται χρόνο.
Tώρα λοιπόν, οι υπεύθυνοι για όλη αυτή την κατάσταση μοιάζουν σα να «ξύπνησαν» ξαφνικά. Έκπληκτοι και εμβρόντητοι για το τι θα γίνει αν η ΔEH, ακολουθώντας της «συνταγή» της McKinsey, «κόψει» το1/3 του προσωπικού, αναιρέσει τις εκπτώσεις συνέπειας και αυξήσει (ακόμη περισσότερο) τα τιμολόγια. Όλα αυτά, ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη και η μερική αποεπένδυση από τους λιγνίτες, με τα «προγνωστικά» για το διαγωνισμό να μην είναι και τα καλύτερα. Άπαντες ξέρουν ότι η ΔEH είναι «εθνικό κεφάλαιο», αλλά ταυτόχρονα, αν κάτι δεν πάει καλά, ο μεγαλύτερος συστημικός κίνδυνος. Έτσι κανείς, -ούτε και οι ιδιώτες ανταγωνιστές της-, μπορεί να διανοηθεί ότι θα «πέσει». Mε ποιο κόστος και με ποιο σχέδιο, όμως, μπορεί να παραμείνει «όρθια»;
Από την έντυπη έκδοση
