ΜΑΖΙΚΗ ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΟΜΟΛΟΓΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
Στο άγαλμά του έξω από τη Monte dei Paschi, o Sallustio Bandini μοιάζει σκεπτικός. Αν ζούσε σήμερα, θα ήταν μάλλον σε απόγνωση, καθώς η ιταλική οικονομία, μετά από την ορκωμοσία της νέας, λαϊκιστικής κυβέρνησης συνασπισμού μοιάζει έτοιμη να καταρρεύσει. Η έξοδος των ξένων επενδυτών από τα ιταλικά ομόλογα, αγγίζει επίπεδα ρεκόρ και δείχνει να επιταχύνεται. Πού θα καταλήξει όλο αυτό;
Τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας το καταδεικνύουν αυτό, αφού δεν καταγράφουν μόνο μείωση των επενδυτών για δεύτερο συνεχόμενο μήνα, αλλά και αυξητική τάση. Βάσει αυτών των στοιχείων, τον περασμένο Ιούνιο, η διακράτηση ιταλικού χρέους από ξένους επενδυτές κατέγραψε καθαρή μείωση ύψους 38 δισεκατομμυρίων ευρώ. Τον αμέσως προηγούμενο μήνα, η ΕΚΤ κατέγραφε και πάλι μείωση, αυτή τη φορά κατά 34 δισεκατομμύρια ευρώ.
Με τις καθαρές πωλήσεις κρατικού ιταλικού χρέους να σημειώνουν ρεκόρ, καθώς οι ξένοι επενδυτές επιταχύνουν την έξοδό τους από την αγορά ομολόγων της χώρας, οι αναλυτές των Financial Times εκτιμούν πως αυτή η μεταβλητότητα στα ιταλικά ομόλογα θα συνεχιστεί. Εξηγούν ότι οι επενδυτές θεωρούν την ιταλική αγορά χρέους ως «βαρόμετρο» για την διάθεση ρίσκου. Άλλωστε, υπάρχουν τρεις βασικοί παράγοντες που κάνουν τους συγκεκριμένους τίτλους «ευάλωτους».
Ο πρώτος, είναι εσωτερικός και αφορά τις κυβερνητικές αποφάσεις. Αυτή η περίοδος είναι ιδιαίτερα κρίσιμη, αφού η ιταλική κυβέρνηση βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις για τον πρώτο της προϋπολογισμό, ο οποίος περιέχει σημεία που αποτελούν «κόκκινες γραμμές» για την ΕΕ. Το γεγονός ότι η κυβέρνηση απαρτίζεται από δύο λαϊκιστικά ευρωσκεπτικιστικά κόμματα, επιτείνει τις ανησυχίες για τον προϋπολογισμό. Την ίδια ώρα, οι αποδόσεις των ιταλικών ομολόγων παραμένουν αυξημένες, με αυτήν του 10ετούς να κινείται κοντά στο υψηλό που είχε αγγίξει τον Μάιο, όταν τα δυο κόμματα σχημάτισαν κυβέρνηση.
Από εκεί και πέρα, υπάρχουν και οι εξωγενείς παράγοντες. Οι επενδυτές θεωρούν πως οι ιταλικοί τίτλοι είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι σε τέτοιους, όπως είναι κατά κύριο λόγο η σύσφιξη της νομισματικής πολιτικής της αμερικανικής Federal Reserve Bank και η ενίσχυση του δολαρίου.
Η Ευρώπη, μέχρι στιγμής, τηρεί στάση αναμονής και παρακολουθεί αμέτοχη την έξοδο των επενδυτών από την ιταλική οικονομία αναμένοντας την κατάθεση του προϋπολογισμού, ώστε να πράξει αναλόγως…
Από την έντυπη έκδοση