Τα μυστικά της μακροζωίας πιθανότατα βρίσκονται κρυμμένα στο DNA των γιγαντιαίων χελωνών που ζούνε πολλά χρόνια αντιμετωπίζοντας τον καρκίνο, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική μελέτη.
Μια διεθνής ερευνητική ομάδα, στην οποία υπάρχει και ελληνική συμμετοχή, έχει ανακαλύψει αρκετές παραλλαγές στα γονιδιώματα αυτού του είδους χελώνας που ενδέχεται να επηρεάζουν έξι από τα εννέα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της γήρανσης. Καμία από τις παραλλαγές δεν έχει συσχετιστεί στο παρελθόν με τη διαδικασία γήρανσης. Διαπιστώθηκε επίσης ότι οι γιγάντιες χελώνες έχουν αρκετά αυξημένα γονίδια καταστολής όγκων, καθώς και μεταβολές σε δύο γονίδια που είναι γνωστό ότι συμβάλλουν στον καρκίνο.
Τα ελπιδοφόρα μηνύματα προέρχονται από τη μελέτη του DNA δυο γιγαντιαίων χελωνών, σε απομονωμένα νησιά. Πρόκειται για τον θρυλικό “Μοναχικό Γιωργο” (Lonesome George), το τελευταίο μέλος του είδους των γιγαντιαίων χελωνών των νήσων Γκαλαπάγκος του Εκουαδόρ από το νησί Pinta, που πέθανε το 2012 έχοντας ζήσει περίπου έναν αιώνα και αποτελώντας σύμβολο του περιβαλλοντικού κινήματος, επειδή ήταν ο τελευταίος του είδους του (Chelonoidis abingdoni). Η άλλη ήταν επίσης γιγάντια και μακρόβια χελώνα «Αλντάμπρα» (Aldabrachelys gigantea) από τις Σεϋχέλλες του Ινδικού Ωεκανού.
Η ανάλυση γενετικού υλικού από τον «Γιώργο» (που είχε ληφθεί το 2010) και από την επίσης γιγάντια και μακρόβια χελώνα «Αλντάμπρα» (Aldabrachelys gigantea) του Ινδικού Ωκεανού, οι οποίες μπορούν να ζουν περισσότερα από 100 χρόνια στην αιχμαλωσία, σε σύγκριση με το DNA άλλων ειδών χελωνών και λοιπών ζώων, έφερε στο φως έναν αριθμό από γονιδιακές παραλλαγές που οδηγούν σε καλύτερη επιδιόρθωση του DNA, αποτελεσματικότερη ρύθμιση του μεταβολισμού, καλύτερες αντιδράσεις του ανοσοποιητικού συστήματος και έτσι μεγαλύτερη αντίσταση στον καρκίνο. Οι ευνοϊκοί αυτοί γενετικοί παράγοντες δεν συναντώνται στα ζώα, τα οποία ζουν λιγότερο και έχουν μικρότερο μέγεθος.
«Ο Μοναχικός Τζορτζ συνεχίζει να μας διδάσκει μαθήματα» δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια Γκιζέλα Κακόνε του Τμήματος Οικολογίας και Εξελικτικής Βιολογίας του Πανεπιστημίου Γέιλ των ΗΠΑ. «Τα ευρήματά μας ανοίγουν νέους δρόμους στην έρευνα για τη γήρανση» ανέφερε ο Κάρλος Λόπεθ-Ότιν του ισπανικού Πανεπιστημίου του Οβιέδο.
Αυτό που κυρίως ελπίζουν οι επιστήμονες είναι ότι τα ευρήματά τους, τα οποία δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Nature Ecology & Evolution, θα ανοίξουν νέες ερευνητικές οδούς που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε καλύτερη κατανόηση της μακροζωίας των χελωνών και στην καλύτερη υποστήριξη προσπαθειών διατήρησης της άγριας ζωής.
“Οι γιγάντιες χελώνες είναι από τα μεγαλύτερα σε ηλικία ζώα και κατά συνέπεια πρέπει να έχουν αναπτύξει μηχανισμούς για τη μείωση του κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου”, αναφέρει ο συν-συγγραφέας Luciano Beheregaray, από το Πανεπιστήμιο Flinders στην Αυστραλία. “Εξαιτίας αυτού παρέχουν ένα εξαιρετικό μοντέλο για τη μελέτη της μακροζωίας και των ασθενειών που σχετίζονται με τη γήρανση”.
Σημειώνεται ότι στην ερευνητική ομάδα, που έκανε τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό οικολογίας και εξέλιξης «Nature Ecology & Evolution», συμμετείχε και ο αναπληρωτής καθηγητής Νίκος Πουλακάκης του Τμήματος Βιολογίας του Πανεπιστημίου της Κρήτης και του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του νησιού.
