H Ελλάδα εξακολουθεί να αντιμετωπίζει σωρεία προκλήσεων. Ωστόσο παίρνει ξανά την τύχη στα χέρια της και παλεύει να επιστρέψει στην κανονικότητα. Αυτό είναι το σχόλιο του αρθογράφου του Bloomberg, Φερντινάντο Τζουλιάνο, ο οποίος παρατηρεί ότι ύστερα από οχτώ χρόνια κατά τα οποία την αντιπαράθεση ανάμεσα στην αριστερά και τη δεξιά επισκίαζαν τα μνημόνια και η συνεχής μάχη με τους πιστωτές, η πολιτική επιστρέφει.
«Οι πολιτικοί ανεξαρτήτως πεποιθήσεων είχαν μικρά περιθώρια ελιγμών, καθώς την οικονομική πολιτική υπαγόρευαν τα μνημόνια…. Η Ελλάδα, όμως, εξήλθε από το τρίτο πρόγραμμα τον Αύγουστο και είναι αναζωογονητικό να αισθάνεται κανείς μία επιστροφή της πολιτικής ενόψει των επόμενων γενικών εκλογών» αναφέρει ο αρθογράφος. «Οι πολιτικοί έχουν εν πολλοίς σταματήσει να κατηγορούν τις Βρυξέλλες και εστιάζουν περισσσότερο στο τι μπορούν να κάνουν για τους ψηφοφόρους. Η διαμάχη ανάμεσα στον αριστερό ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Δημοκρατία, το κεντροδεξιό κόμμα που προηγείται στις δημοσκπήσεις είναι σφοδρή» συμπληρώνει, σημειώνοντας πάντως ότι αυτό δίνει την εντύπωση μίας χώρας, που ποθεί να επιστρέψει στην κανονικότητα.
Στην κατεύθυνση αυτή, εξηγεί, συμβάλλει και η βελτίωση των οικονομικών συνθηκών, καθώς οι ρυθμοί ανάπτυξης φέτος είναι κοντά στο 2% και το ποσοστό της ανεργίας έχει υποχωρήσει κάτω από το 20% από σχεδόν 30% το 2013. «Βεβαίως πολλές επιχειρήσεις παραμένουν επιφυλακτικές να επενδύσουν εξαιτίας των υψηλών φόρων και του κακού επιχειρηματικού κλίματος, ενώ τα ποσοστά φτώχειας παραμένουν μη υποφερτά» αναγνωρίζει, εκτιμώντας πάντως ότι διαφαίνεται φως στο τούνελ.
Στο πλαίσιο αυτό η πολιτική αντιπαράθεση έχει αλλάξει. «Τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και η Ν.Δ. τώρα αναγνωρίζουν ότι η η Ελλάδα χερειάζεται την εμπιστοσύνη των Ευρωπαίων εταίων και των διεθνών επενδυτών. Οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο εξακολουθούν να δέχονται κατηγορίες ότι βάθυναν την κρίση, αλλά δεν είναι αυτό στο οποίο επικεντρώνουν πια οι Έλληνες πολιτικοί.Το βλέμμα τους είναι στις επόμενες εκλογές και η πολιτική διαμάχη ενδεχομένως να καθορίσει το οικονομικό μοντέλο της χώρας για τα επόμενα χρόνια» σχολιάζει ο Τζουλιάνο.
Όπως αναφέρει το άρθρο ο Αλέξης Τσίπρα και ο ΣΥΡΙΖΑ, που οδήγησαν την Ελλάδα στο χείλος της εξόδου από το ευρώ και μετά άλλαξαν στάση, πιστεύουν ότι ήρθε η ώρα να στηριχθούν αυτοί που έμειναν πίσω στην περίοδο της ύφεσης. Σχεδιάζει μεν να μειώσει τον εταιρικό φόρο από το 29% στο 25% σε ορίζοντα τετραετίας, αλλά δίνει περισσότερη έμφαση στον δημόσιο τομέα και στην πρόσληψη περισσότερων εργαζομένων στην εκπαίδευση και την τοπική αυτοδιοίκηση, στην αποκατάσταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και την αύξηση κατώτατου μισθού, συντάξεων και επιδομάτων.
Οι προτεραιότητες του Κυριάκου Μητσοτάκης της Ν.Δ. είναι εντελώς διαφορετικές. Απόφοιτος του Χάρβαρντ θέλει περικοπές δαπανών για να χρηματοδοτήσει γενναίες μειώσεις φόρων. Θα μπορούσε να κάνει outsourcing δημόσιων υπηρεσιών, ενώ σχεδιάζει να μειώσει τον εταιρικό φόρο στο 20%. Θέλει επίσης μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού, με ενίσχυση της πρόβλεψης για ιδιωτική ασφάλιση.
Οι πολιτικοί του ΣΥΡΙΖΑ απορρίπτουν τη Ν.Δ. ως «νεοφιλελεύθερη» και ανίκανη να αποκαταστήσει τον κοινωνικό ιστό. Αλλά πρέπει να υπεραπιστούν ένα πολύ κακό ιστορικό, παρατηρεί ο αρθογράφος, σημειώνοντας ότι η τελευταία ύφεση προκλήθηκε εν πολλοίς επειδή ο Τσίπρας και ο τότε υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης επέμεναν σε μετωπική με τους πιστωτές. «Η Ελλάδα έχει χάσει τα καλύτερα χρόνια της ευρωπαϊκή ανάκαμψης. Σε αντίθεση με την Πορτογαλία που αναπτύχθηκε 12% από το 2014 έως το 2017, παγιδεύθηκε σε στασιμότητα» εξηγεί και προσθέτει ότι οι τοπικοί επενδυτές ζητούν απεγνωσμένα αλλαγή. Άλλοι τονίζουν την απουσία προόδου στις μεταρρυθμίσεις και την επίθεση στους ανεξάρτητους θεσμούς όπως η Τράπεζα της Ελλάδας, ΕΛΛ+1,18% σημειώνει, προσθέτοντας ωστόσο ότι παρόλα αυτά ενώ η Ν.Δ. έχει απήχηση στις πιο πλούσιες τάξεις, ο Τσίπρας εξακολουθεί να έχει απήχηση στα φτωχά στρώματα.
Αναφέρεται επίσης στο φλέγον ζήτημα των κόκκινων δανείων και το σφυροκόπημα των τραπεζικών μετοχών και θυμίζει τα όσα θα κληθεί να αντιμετωπίσει η όποια επόμενη κυβέρνηση. «Αλλά τουλάχιστον η Ελλάδα εμφανίζεται έτοιμη να ξαπάρει τη μοίρα στα χέρια της. Αν και αυτό δεν είναι αρκετό για να πετύχει, οι όποιες ενδείξεις ελπίδας είναι καλοδεχούμενες» καταλήγει ο αρθογράφος του Bloomberg.