Μέχρι το 2015 οι απασχολούμενοι σε στενό και ευρύ δημόσιο τομέα θα χάσουν έως και 4 μισθούς συνολικά, από το «ψαλίδι» στους μισθούς που επιβάλει το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα και το οποίο θα αρχίσει να τίθεται σε εφαρμογή άμεσα.
Η ανάγκη εξοικονόμησης 10,5% του ΑΕΠ ή 24,5 δισ. ευρώ έως το 2015 και η συμφωνία μεταξύ Αθήνας θα έχουν ως αποτέλεσμα τη συρρίκνωση του διαθέσιμου εισοδήματος αλλά και την πτώση του βιοτικού επιπέδου.
Υπολογίζεται ότι οι μειώσεις στο μέσο ετήσιο εισόδημα των δημοσίων υπαλλήλων το 2011 θα αγγίξουν τα 1.142 ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί σε έναν μέσο μισθό, το 2012 οι απώλειες σε ετήσια βάση θα φτάσουν τα 2.205 ευρώ, το 2013 τα 2.911 ευρώ, το 2014 τα 3.540 ευρώ, ενώ το τελευταίο έτος του Μεσοπρόθεσμου το 2015 οι απλώλειες θα έχουν φτάσει τα 3.804 ευρώ, σύμφωνα με το «Έθνος».
Εκτός από τις πρωτοφανείς αυτές περικοπές των μισθών, η Κομισιόν εμφανίζεται αμετακίνητη και στην ανάγκη να μειωθούν κατά 150.000 (από 727.440 το 2010 σε 577.042 το 2015) οι θέσεις εργασίας στο Δημόσιο έως το 2015. Στις Βρυξέλλες δεν θέλουν καν να ακούσουν για μετάθεση για τον Σεπτέμβριο της εφαρμογής του ενιαίου μισθολογίου, ενώ δεν αποκλείουν, σε περίπτωση που υπάρξουν αποκλίσεις από τους στόχους, ο κανόνας “1 προς 10” να μην ισχύσει μόνο για το 2011 αλλά να επεκταθεί και στα επόμενα χρόνια.
Όπως διαμηνύουν αρμόδιοι κοινοτικοί παράγοντες, κάθε καθυστέρηση στην εφαρμογή των συμφωνηθέντων επιβαρύνει την κατάσταση και καθιστά ακόμη πιο επαχθή τα βάρη για τα επόμενα χρόνια. Ενδεικτικό του μεγάλου βαθμού δυσπιστίας που χαρακτηρίζει τη στάση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έναντι της Ελλάδας είναι ότι η Κομισιόν στέλνει μήνυμα στην Αθήνα πως τα δρακόντεια μέτρα που έχουν αποφασιστεί ενδέχεται να συμπληρωθούν με πρόσθετα, που θα διασφαλίζουν όμως την επίτευξη των συμφωνημένων ή και μεγαλύτερων στόχων.
Βασικό σκεπτικό της Επιτροπής είναι ότι οι μειώσεις μισθών που έχουν ήδη επιβληθεί ναι μεν είχαν θετικό αντίκτυπο στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, αλλά οι “διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις αναπτυξιακού χαρακτήρα” δεν έχουν καν πλησιάσει την “επιθυμητή κριτική μάζα” ώστε να έχουν αισθητές επιπτώσεις στην παραγωγικότητα και την ανάπτυξη.
