Η οριακή επιτυχία του Αλέξη Τσίπρα καταγράφεται στις περισσότερες ιστοσελίδες του γερμανικού τύπου. Οι τίτλοι των άρθρων δεν διαφέρουν επί της ουσίας. «Ο Τσίπρας μπορεί να συνεχίσει να κυβερνά». Παρά το ότι η προσοχή των ΜΜΕ είχε στραφεί χθες στην παράλληλη διεξαγωγή αντίστοιχης ψηφοφορίας και στο βρετανικό κοινοβούλιο, η γερμανική τηλεόραση μετέδωσε ανταποκρίσεις από την Αθήνα γνωστοποιώντας το αποτέλεσμα.
Σϋμφωνα με την Deutsche Welle, το ερώτημα που θέτει σε αναλυτικό άρθρο η εφημερίδα Bild είναι τι θα γίνει από εδώ και στο εξής σε ό,τι αφορά τις βουλευτικές εκλογές. «Ήδη πριν την ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή ήταν σαφές ότι η Ελλάδα δεν θα ψηφίσει κανονικά τον Οκτώβριο, αλλά πριν το καλοκαίρι» επισημαίνει ο σχολιαστής της. «Ο Τσίπρας δεν διαθέτει πολιτικά αρκετή ενέργεια για να μπορέσει να περάσει το καλοκαίρι. Και σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας δεν θέλει κιόλας να περιμένει. Άρα, η κοινοβουλευτική νίκη με την ψήφο εμπιστοσύνης δεν είναι το τέλος, αλλά μόνο η αρχή (για την επόμενη μάχη). Γιατί ο Τσίπρας δεν διαθέτει πλειοψηφία». Η εφημερίδα περιγράφει όλες τις πιθανές εκδοχές για τις εκλογές. «Ο Τσίπρας θέλει να κάνει εκλογές μαζί με τις Ευρωκελογές τον ερχόμενο Μάιο. Ίσως όμως να αποφάσιζε και νωρίτερα για τον Μάρτιο, εάν χάσει τις επόμενες ημέρες μια ψηφοφορία στη Βουλή, τη ψηφοφορία για τη Συμφωνία των Πρεσπών, για την οποία διαλύθηκε ο συνασπισμός του».
Η Bild φιλοξενεί απόψεις του Γιώργου Τζογόπουλου, πολιτικού αναλυτή στο Κέντρο Μπεγκίν Σαντάτ του Ισραήλ, ο οποίος υποστηρίζει ότι «όσο νωρίτερα γίνουν οι εκλογές, τόσο καλύτερα, διότι όσο περισσότερο διαρκέσει ο προεκλογικός αγώνας, τόσο πιο δύσκολη θα γίνει η εύθραυστη οικονομική κατάσταση». Υποστηρίζει επίσης ότι ακόμη και μετά τις εκλογές η κατάσταση δεν θα γίνει άμεσα καλύτερη γιατί δεν είναι σαφές εάν το κόμμα που θα κερδίσει θα μπορεί να συγκροτήσει εύκολα κυβέρνηση. «Το συμπέρασμα του Τζογόπουλου είναι πικρό» σημειώνει η εφημερίδα. «Ακόμη και δέκα χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης λείπει από τους πολιτικούς η απαραίτητη ωριμότητα να σχηματίζουν συνασπισμούς ευρείας βάσης».
Η Συμφωνία των Πρεσπών και η εκλογίκευση της πολιτικής
Σε άρθρο γνώμης στην εφημερίδα Süddeutsche Zeitung η αρθρογράφος επικεντρώνεται στη Συμφωνία των Πρεσπών, μήλο της έριδας ανάμεσα στην συμπολίτευση και την αντιπολίτευση. Αφού υπενθυμίζει την μακρά προϊστορία του προβλήματος, φτάνει στο σήμερα και σημειώνει: «Αντί να αναζητήσουν τη συνεννόηση, οι εθνικιστές και από τις δύο χώρες εκμεταλλεύτηκαν τη διένεξη για να αποκομίσουν εσωτερικοπολιτικά οφέλη. Μέχρις ότου δύο πρωθυπουργοί μιας νέας γενιάς, ο σοσιαλδημοκράτης Ζόραν Ζάεφ στα Σκόπια και ο αριστερός Αλέξης Τσίπρας στην Αθήνα να τολμήσουν να κόψουν τον γόρδιο δεσμό». Η εφημερίδα επισημαίνει το υψηλό πολιτικό κόστος που σηκώνει ο έλληνας πρωθυπουργός δεδομένου ότι «σύμφωνα με το τωρινά δεδομένα ο Τσίπρας δεν θα μπορούσε να κερδίσει πρόωρες εκλογές». Και καταλήγει: «Σε περίπτωση που αποτύχει η Συμφωνία, θα αποτύχει και ένα σημαντικό έργο συμφιλίωσης, θα ήταν ένα μεγαλειώδες λάθος. Και το βάρος θα έπρεπε να το σηκώσει το μεγάλο συντηρητικό κόμμα της αντιπολίτευσης, η ΝΔ, η οποία προτιμά να κερδίσει τις επόμενες εκλογές, από το να τείνει χείρα στον Τσίπρα για έναν ιστορικό συμβιβασμό».
Η αυστριακή Der Standard περιγράφει το ελληνικό ψυχόδραμα πίσω από τη Συμφωνία των Πρεσπών. «Σε πολλά σχολεία στη βόρεια Ελλάδα γίνονται διαδηλώσεις κατά της συμφωνίας, ορισμένοι μάλιστα τυλίγονται σε ελληνικές σημαίες» περιγράφει ο αρθρογράφος. «Μοιάζει σαν να έρχεται συμφορά στους Έλληνες, εάν επιτρέψουν μετά από 28 χρόνια να ονομάζεται η γειτονική τους χώρα με ένα πραγματικό όνομα, Βόρεια Μακεδονία, και όχι ΠΓΔΜ…. Όπως και σε άλλες βαλκανικές χώρες έτσι και στην Ελλάδα ο λαϊκός εθνικισμός προκαλεί μεγαλύτερη συναισθηματική φόρτιση από το ερώτημα εάν παρά την πολιτική λιτότητας υπάρχουν χρήματα για την επιβίωση ή πόσο βρώμικη είναι η ατμόσφαιρα… Γείτονες παρουσιάζονται ως εχθροί λες και θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο την δική μας -προφανώς ασταθή- ταυτότητα.΄Ενας λόγος γι’ αυτό είναι ότι στην νοτιοανατολική Ευρώπη επικρατεί περισσότερο η νοοτροπία του συλλογικού από το ατομικό. Υπό αυτήν την έννοια ο Τσίπρας είχε πραγματικά θάρρος να δραστηριοποιηθεί για περισσότερη εκλογίκευση της πολιτικής μέσω της συμφιλίωσης με τα Σκόπια».
