«Οι απαντήσεις που θα δοθούν στα σύγχρονα ερωτήματα θα κρίνουν και την ηγεμονία του ενός πόλου έναντι του άλλου. Το δίλλημα πρόοδος η συντήρηση επανέρχεται με σύγχρονους όρους», αναφέρει σε άρθρο του στην εφημερίδα «Τα Νέα Σαββατοκύριακο» ο γραμματέας της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ Πάνπς Σκουρλέτης και υποστηρίζει ότι είναι αναγκαίο, ο ΣΥΡΙΖΑ να αναλάβει τη πρωτοβουλία για τη διαμόρφωση ενός προοδευτικού- αριστερού πόλου, που, «σχηματικά μιλώντας πρέπει να κοιτάζει και προς την Αριστερά αλλά και προς το κεντρώο χώρο».
«Όσοι εμφανίζονται έκπληκτοι απέναντι στο τι συμβαίνει στην κεντρική πολιτική σκηνή τους τελευταίους μήνες, ανεξαρτητοποιήσεις βουλευτών, προσχωρήσεις σε άλλες κοινοβουλευτικές ομάδες, υπουργοποιήσεις πολιτικών προσώπων που προέρχονται από άλλους πολιτικούς χώρους, δείχνουν μια αδυναμία να κατανοήσουν σε βάθος ό,τι έχει συμβεί και βρίσκεται σε εξέλιξη από το 2010 και μετά. Η βαθιά πολύπλευρη κρίση της ελληνικής κοινωνίας, που στον πυρήνα της ήταν οικονομική, δεν άφησε τίποτα ανέγγιχτο.
Πολιτικές αναφορές αποσταθεροποιήθηκαν, ο δικομματισμός της Μεταπολίτευσης κατέρρευσε, μεγάλα τμήματα της κοινωνίας διαμόρφωσαν μια νέα πολιτική συνείδηση για τα πράγματα αναζητώντας νέες πολιτικές εκφράσεις. Στην μετά τα Μνημόνια εποχή εκ των πραγμάτων διαμορφώνεται ένας νέος διπολισμός στη θέση του παλιού φθαρμένου και απαξιωμένου δικομματισμού. Κάτω από αυτές τις συνθήκες ο ΣΥΡΙΖΑ κατόρθωσε να διευρύνει τα στενά όρια της αριστερής παράταξης», αναφέρει ο κ. Σκουρλέτης.
Και συνεχίζει: «Ωστόσο η Αριστερά δεν παύει να είναι μέρος του ευρύτερου προοδευτικού χώρου. Ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί αναγκαίο να αναλάβει τη πρωτοβουλία για τη διαμόρφωση ενός προοδευτικού- αριστερού πόλου στη βάση μιας νέας προγραμματικής πρότασης στη νέα εποχή. Μια πρωτοβουλία που σχηματικά μιλώντας πρέπει να κοιτάζει και προς την Αριστερά αλλά και προς το κεντρώο χώρο.
Η ανατροπή της νεοφιλελεύθερης ηγεμονίας μέσα από την υποχώρηση των συντηρητικών δυνάμεων που απαρτίζουν τον συντηρητικό πόλο, είναι όρος για την μείωση των ανισοτήτων, την απάντηση στο ρατσισμό και τη μετατροπή της Ευρώπης σε παράγοντα ειρήνης και αποτροπής νέων εθνικών ανταγωνισμών.
Ένας προοδευτικός πολύμορφος, πλουραλιστικός πόλος με σεβασμό στη ιδιαιτερότητα της κάθε δύναμης μπορεί να εμπνεύσει και να κινητοποιήσει νέες δυνάμεις που σήμερα παρακολουθούν παθητικά τις εξελίξεις».
