Η Ρωσία ήταν έτοιμη από τις αρχές του 2010 να παράσχει δάνειο με ευνοϊκούς όρους και η Ελλάδα αδιαφόρησε, δήλωσε στην «Ελευθεροτυπία», λίγο μετά την επανεκλογή του στην προεδρία της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων Ρωσίας, ο Ιβάν Σαββίδης, βουλευτής της Κρατικής Δούμας, επικεφαλής της 5ης Περιφέρειας του ΣΑΕ και «τσάρος του Ροστόφ», στις όχθες του Δον.
«Ηρθε ο Παπανδρέου στη Ρωσία πέρυσι τον Φεβρουάριο, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί ήρθε. Ο ηγέτης της Ρωσίας ήταν έτοιμος να δώσει 25 δισ. ευρώ, δεν έχω λόγο να μην το πω δημοσίως, γιατί έχω ο ίδιος γνώση του ζητήματος. Και ήταν μάλιστα έτοιμος να τα δώσει ως πρώτη δόση βοήθειας στην Ελλάδα, όμως, δυστυχώς… Ηταν δάνειο με χαμηλό επιτόκιο, οι λεπτομέρειες δεν έχουν πια σημασία, αφού προφανώς οι Αμερικανοί, το ΔΝΤ και η Ε.Ε. είπαν όχι. Τότε γιατί ήρθε στη Μόσχα ο Παπανδρέου; Για να δει ο ελληνικός λαός ότι συναντιέται με τον Πούτιν;», μας είπε ο Ι. Σαββίδης, που διαμαρτύρεται ότι οι ελληνορωσικές σχέσεις είναι τόσο παγωμένες, όσο ποτέ τα τελευταία 20 χρόνια.
«Ηταν έτοιμος»
«Δεν είναι μυστικό ότι εγώ κανόνισα την κατ’ ιδίαν συνάντηση, ζητήθηκε η βοήθειά μου από την ελληνική πλευρά. Το πρωί συναντήθηκα με τον Παπανδρέου στην Κρατική Δούμα, μείναμε οι δυο μας με τον μεταφραστή και του είπα ότι δεν χρειάζεται να προβληματίζεται για τίποτε, ότι ο Πούτιν έχει καλή και θετική διάθεση, γι’ αυτό και θα προτείνει να μείνουν μόνοι τους κι εφόσον δώσει κι αυτός τη συγκατάθεσή του, μπορεί να του θέσει οποιοδήποτε ζήτημα θεωρεί χρήσιμο.
Ηταν έτοιμος να ακούσει τα πάντα», υποστήριξε ο κ. Σαββίδης, υπογραμμίζοντας ότι η συνομιλία κράτησε τελικά μόλις 20 λεπτά και λίγο αργότερα ενημερώθηκε από το Κρεμλίνο «ότι κατά τη διάρκειά της ο Παπανδρέου ουσιαστικά δεν έκανε απολύτως καμία ερώτηση, αλλά μιλούσε για τα οικολογικά προβλήματα της Ελλάδας».
«Γιατί ήρθατε;»
Σύμφωνα με τον ηγέτη των ομογενών της Ρωσίας, ο Β. Πούτιν είχε νωρίτερα σε ένδειξη καλής θέλησης ορίσει ως υπεύθυνο για την υλοποίηση των διμερών συμφωνιών τον Ιγκορ Σέτσιν, «έναν από τους ισχυρότερους αντιπροέδρους της ρωσικής κυβέρνησης, ο οποίος επιβλέπει ολόκληρο το ενεργειακό σύμπλεγμα και τη βαριά βιομηχανία μηχανοκατασκευών».
Αυτό σήμαινε ότι η Ρωσία είναι έτοιμη για άμεση συμφωνία και επιτάχυνση των διαδικασιών, όμως η Ελλάδα δεν έδειξε καμία διάθεση και «το ίδιο βράδυ πήγα στο προεδρικό ξενοδοχείο “Πρέζιντεντ” όπου έμενε ο Παπανδρέου, και τον ρώτησα: Πείτε μου σας παρακαλώ, γιατί ήρθατε και γιατί χρειαζόταν η κατ’ ιδίαν συνάντηση, γιατί μου ζητήσατε βοήθεια, για να με δυσφημήσετε;».
Κατά τις εκτιμήσεις του ομογενή πολιτικού, «η αντίδραση που ακολούθησε είναι πλέον προς την αντίθετη κατεύθυνση» και έτσι μπορεί να εξηγηθεί και η πρόσφατη αναβολή της προγραμματισμένης για τις 5 Ιουλίου επίσκεψης Λαμπρινίδη στη Μόσχα, έπειτα από ρωσική πρωτοβουλία και με διατύπωση πρωτοφανών αιχμών για έλλειψη περιεχομένου στις διμερείς επαφές.
Σύμφωνα με τον Ι. Σαββίδη, το Κρεμλίνο ζήτησε να εξηγηθεί στον πρωθυπουργό ότι θα μπορούσε να ζητήσει οποιαδήποτε διευκόλυνση ήθελε, έστω και τηλεφωνικά, από τον Β. Πούτιν, γι’ αυτό και αργότερα προτάθηκε να χορηγηθεί δάνειο, «που θα πληρωθεί εν μέρει με κρατικές δεσμεύσεις και εν μέρει με αγροτικά προϊόντα», έτσι ώστε να υλοποιηθεί το συμβόλαιο αγοράς τεθωρακισμένων οχημάτων μεταφοράς προσωπικού από τη Ρωσία, όμως και η πρόταση αυτή απορρίφθηκε.
Οι ελληνικές επιλογές οδηγούν, κατά τον Ι. Σαββίδη, στη σταδιακή μεγιστοποίηση των ρωσοτουρκικών σχέσεων, καθώς «στο φόντο μιας Ελλάδας που αδυνατίζει και όλο και περισσότερο αποστρέφει το πρόσωπό της από τη Ρωσία, όλο και ενεργότερα η τουρκική οικονομία συνεταιρίζεται με τη ρωσική και η Τουρκία ισχυροποιείται», εξέλιξη, που «θα είναι το χειρότερο έγκλημα για πολλές χιλιετίες. Και τότε δεν θα μπορούμε πλέον τίποτε να διορθώσουμε».
