Mπορεί το «καθοδικό σπιράλ» της τουρκικής οικονομίας να έχει οδηγήσει στη συρρίκνωση του AEΠ, την εκτόξευση του πληθωρισμού και στη διαρκή υποχώρηση της λίρας, που ωθεί στα «σκοινιά» τους τουρκικούς ομίλους με μεγάλα δάνεια σε ξένο νόμισμα (κυρίως δολάριο).
Ωστόσο, υπάρχει και μια άλλη, αθέατη προς το παρόν πλευρά, η οποία κρύβει και μια διαφορετικού είδους «απειλή» και για την Eλλάδα. H υποτίμηση του εθνικού νομίσματος καθιστά πιο συμφέρουσες τις παραγωγικές επενδύσεις ξένων ομίλων στη γείτονα. Έτσι, ορισμένες πολυεθνικές, με παρουσία και στις δύο χώρες, «βλέπουν» ότι θα τους συνέφερε είτε να μεταφέρουν γραμμές παραγωγής είτε και να πάνε ολοκληρωτικά «απέναντι». Πέρα από τον παράγοντα του ρίσκου λόγω της αστάθειας, εάν σκεφτεί κανείς το μέγεθος και τις συνέπειες της κρίσης στην Tουρκία, αλλά και τη δυνατότητα των ισχυρών «παικτών» να μετατρέπουν την κρίση σε ευκαιρία για τα συμφέροντά τους, μάλλον θα πρέπει να αρχίσουμε να ανησυχούμε…
Από την Έντυπη Έκδοση
