Στην κορυφή -σε παγκόσμιο επίπεδο- της «γεωδιατήρησης», της τέχνης δηλαδή της προστασίας, της συντήρησης και της ανάδειξης ευάλωτων απολιθωμένων κορμών δένδρων συνεχίζει να βρίσκεται η Λέσβος. Αυτό διαπιστώθηκε για μια ακόμα φορά με αφορμή τη διάσωση απολιθωμένων κορμών δένδρων ηλικίας 20 εκατομμυρίων ετών κατά την διάρκεια κατασκευής πρόσφατα, ενός μεγάλου δημόσιου έργου από την Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ) στη δυτική Λέσβο.
«Στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου, μια έμπειρη ομάδα στελεχών, γεωλόγων, συντηρητών, τεχνικών ανασκαφής και συντήρησης και ειδικευμένων εργατοτεχνιτών, εργάζονται τα τελευταία χρόνια με επιμονή, υπομονή, σύμπνοια, πάθος και αφοσίωση, κάτω από ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες και φέρνουν σε πέρας ένα ιδιαίτερα δύσκολο, επίπονο και απαιτητικό έργο ανασκαφής, συντήρησης και μεταφοράς μεγάλων κατακείμενων απολιθωμένων κορμών, επιτυγχάνοντας την διάσωσή τους» λέει ο επιστημονικός υπεύθυνος των εργασιών καθηγητής Νίκος Ζούρος, ο οποίος είναι και Διευθυντής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου.
«Το μεγάλο ζητούμενο, συνεχίζει, είναι η χωρίς τραυματισμούς και απώλειες αποκάλυψη, μεταφορά και εναπόθεση των απολιθωμένων κορμών, με πλήρη ασφάλεια σε νέα θέση ώστε να διασφαλισθεί η ακεραιότητα τους και να καταστούν επισκέψιμοι».
Με την αξιοποίηση σύγχρονων τεχνικών μέσων που τέθηκαν στην διάθεση του Μουσείου από την Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ) και με την κοπιώδη και με αυταπάρνηση εργώδη προσπάθεια των στελεχών του Μουσείου διασφαλίσθηκε η διατήρηση και ανάδειξη της φυσικής κληρονομιάς της Λέσβου.
«Με ευρηματικότητα και μεράκι, αξιοποιώντας την επιστημονική γνώση και σύγχρονες τεχνικές προστασίας και συντήρησης, δημιουργούνται νέες πρωτοποριακές μεθοδολογίες ολοκληρωμένης γεωδιατήρησης που αποτελούν πρότυπο και για άλλες χώρες. Η ανάδειξη του Απολιθωμένου Δάσους και των γεωλογικών μνημείων και τοπίων, των τεκμηρίων των γεωλογικών διεργασιών που δημιούργησαν το Αιγαίο-αρχιπέλαγος αποτελεί αναμφίβολα καθήκον αλλά και υποχρέωση προς τις γενιές που έρχονται, μπορεί όμως να είναι σήμερα και ελπιδοφόρα πηγή έμπνευσης για μια βιώσιμη ανάπτυξη βασισμένη στην αξιοποίηση της μοναδικής φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιά και των συγκριτικών πλεονεκτημάτων των νησιών μας και ιδιαίτερα της Λέσβου – Παγκόσμιο Γεωπάρκο UNESCO» καταλήγει ο κ. Ζούρος.
