Οι απεργιακές κινητοποιήσεις στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (Λεωφορεία – ΜΕΤΡΟ – ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ – ΤΡΑΜ – ΤΡΟΛΕΫ- ΟΣΕ) συνεχίζονται και είναι σχεδόν καθημερινές, είτε σε 24ωρη βάση είτε και για λίγες μόνο ώρες.
Τις συνέπειες των απεργιακών αυτών κινητοποιήσεων τις υφίσταται κυρίως ο κόσμος που ζει στο λεκανοπέδιο της Αττικής, επειδή είναι υποχρεωμένος να μετακινείται από το ένα μέρος της Αττικής στο άλλο, με μετακινήσεις που σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να γίνουν με τα πόδια.
Είναι συνεπώς υποχρεωμένοι οι κάτοικοι να καταφεύγει είτε στο Ι.Χ. του όποιος διαθέτει, είτε στο ΤΑΧΙ.
Επειδή όμως έχουν πέσει στους δρόμους όλα τα αυτοκίνητα που διαθέτουν οι κάτοικοι και τα ΤΑΧΙ, η συμφόρηση της κυκλοφορίας είναι κάτι το εντελώς ασύλληπτο, δεδομένου ότι για μια διαδρομή που χρειαζόταν έστω μισή ώρα για να την πραγματοποιήσεις, ταλαιπωρείσαι σήμερα για περισσότερο από μιάμιση ή και δύο ώρες. Δηλαδή ο χρόνος για την κάθε μετακίνηση είναι από τριπλάσιος και πάνω.
Στην χρονική αυτή ταλαιπωρία των κατοίκων, πρέπει να προστεθεί και το κόστος για την πολύωρη μετακίνηση των, σήμερα εξαιρετικά που η τιμή της βενζίνης έχει φτάσει εκεί που έχει φτάσει.
Όσο και αν είναι Συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα η απεργία, δεν μπορεί μια απεργιακή κινητοποίηση με την διάρκεια της να θέτει σε ομηρία όλο τον άλλο κόσμο.
Είναι γνωστό ότι με την απεργιακή συμπεριφορά οι διαμαρτυρόμενοι επιδιώκουν να στείλουν μήνυμα στην κάθε κυβέρνηση και στην προκειμένη περίπτωση στην σημερινή και παράλληλα να ασκήσουν μια πίεση.
Στην προκειμένη περίπτωση όμως ναι μεν το μήνυμα ήδη έχει φτάσει στην Κυβέρνηση, τη πίεση όμως που ασκούν δεν τη υφίσταται πλέον η Κυβέρνηση αλλά ο απλός κόσμος που αγανακτεί όχι σε βάρος της Κυβέρνησης πλέον, αλλά σε βάρος των απεργών.
Οι εργαζόμενοι που απεργούν, εισπράττουν καθημερινά μέσα στα οχήματα στα οποία εργάζονται την αγανάκτηση του κόσμου, που βρίζει και αναθεματίζει αυτούς που τους ταλαιπωρούν, ξέρουν καλά το μέγεθος της λαϊκής αγανάκτησης.
Έχει ξεπεράσει ο κόσμος τα όρια της αντοχής του σε τέτοιο σημείο που να θέλει να εκδικηθεί πλέον όλους εκείνους που τον ταλαιπωρούν με τις κινητοποιήσεις τους.
Το λέμε αυτό διότι με την συμπεριφορά τους οι απεργοί έχουν αγανακτήσει τον κόσμο σε τέτοιο βαθμό, που αν σήμερα ακούσουν από Κυβερνητικά χείλη, ακόμα και ότι στέλνει όλους τους εργαζομένους που τους ταλαιπωρούν στο σπίτι τους, όχι μόνο δεν θα στενοχωρηθούν, αλλά θα αισθανθούν και ικανοποίηση, σαν να βγάζουν το άχτι τους.
Αυτό εισπράττουν πλέον με την επιμονή τους οι εργαζόμενοι που επιμένουν να ταλαιπωρούν τον κόσμο.
Ας το λάβουν υπόψη τους σοβαρά αυτό, όλοι όσοι εξακολουθούν να κινητοποιούν ακόμα τον κόσμο και να ταλαιπωρούν τους απλούς πολίτες, ενώ ξέρουν καλά ότι τίποτα πια δεν μπορεί να αλλάξει.
Ας μη ξεπεράσουν οι συνδικαλιστές το μέτρο!
