Ακόμη και μετά τις ευρωεκλογές δεν είναι βέβαιο ότι πρόεδρος της Κομισιόν θα αναδειχθεί ο Μάνφρεντ Βέμπερ. Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Kόμμα, που έχασε σε δύναμη, πρέπει να αναζητήσει συμμαχίες. Τέλος του μεγάλου συνασπισμού;
Και πρώτα οι καλές ειδήσεις μέσα από τα σχόλια του γερμανικού τύπου για τις χθεσινές ευρωεκλογές: η άνοδος του ποσοστού της συμμετοχής. Το ήμισυ του πληθυσμού της ΕΕ πήγε να ψηφίσει. Στη Γερμανία μάλιστα ξεπέρασε το 61%, όταν στις προηγούμενες το 2014 η συμμετοχή ήταν στο 48,1%. Ο γερμανός αρθρογράφος της Frankfurter Allgemeine Zeitung αναζητά την εξήγηση στην ενδυνάμωση του ενδιαφέροντος για την Ευρώπη και την αφύπνιση των ψηφοφόρων.
Στην αναζήτηση πλειοψηφιών και συμμαχιών
«Όλως περιέργως το ενδιαφέρον είχε ατονήσει σε μια χρονική περίοδο, κατά την οποία το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποκτούσε συνεχώς περισσότερη δύναμη. Δύο παράγοντες φαίνεται οτι οδήγησαν στην άνοδο του ποσοστού συμμετοχής στις κάλπες: καταρχήν στην ανησυχία κυρίως νεαρής ηλικίας ψηφοφόρων για την ‘φλεγματική’ κλιματική πολιτική που οδήγησε στην ενίσχυση του κόμματος των Πρασίνων στη Γερμανία και τη Γαλλία, και δεύτερον στο φόβο για τυχόν επικράτηση στην ΕΕ των ανελεύθερων λαϊκιστών. Σε μερικές χώρες αυτό φρέναρε την κινητοποίηση των εθνολαϊκιστών. Το αποτέλεσμα δεν ικανοποίησε τις προσδοκίες της Εναλλακτικής για τη Γερμανίας AfD και του πληττόμενου από το σκάνδαλο Ίμπιζα ακροδεξιού αυστριακού κόμματος FPÖ, αν και δεν μπορεί κανείς να υποστηρίξει ότι οι οπαδοί τους απομακρύνθηκαν μαζικά από τις τάξεις τους» σημειώνει η γερμανική εφημερίδα, σύμφωνα με την Deutsche Welle.
Και μετά τη μάχη για μια θέση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ξεκινά η επόμενη: Ποιος θα αναδειχθεί πρόεδρος της Κομισιόν; Σύμφωνα με την ίδια εφημερίδα η εκλογή του διαδόχου του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ απειλεί να εξελιχθεί σε διένεξη ανάμεσα στους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μετά την απώλεια σημαντικής δύναμης του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και των Σοσιαλδημοκρατών.
Η εφημερίδα Handelsblatt εξειδικεύει στο πρόσωπο του Μάνφρεντ Βέμπερ. Υπενθυμίζει ότι κατά την προεκλογική εκστρατεία επισκέφθηκε 25 χώρες και διήνυσε 45.000 χιλιόμετρα, αλλά ο πραγματικός αγώνας τώρα ξεκινά. «Οι ευρωεκλογές είναι γι αυτόν το πρώτο στάδιο, το πρώτο μέρος μιας μακράς διαδρομής με πολλά εμπόδια» υπογραμμίζει ο αρθογράφος. «Στόχος είναι η καρέκλα του προέδρου της Κομισιόν. Θα μπορεί να το επιτύχει, όσο καλύτερο είναι το εκλογικό αποτέλεσμα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει (…) Όχι μόνο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα πρέπει μετά τις εκλογές να προχωρήσει σε αναπροσανατολισμό, αλλά και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων. Ο πρόεδρός τους Ντόναλντ Τουσκ προσκάλεσε σε δείπνο, αύριο το βράδυ στις Βρυξέλλες, τους 28. Σύμφωνα με τις Ευρωπαϊκές Συνθήκες έχουν το προβάδισμα στις προτάσεις για το ποιος θα διαδεχθεί τον Γιούνκερ λαμβάνοντας φυσικά σοβαρά υπόψη το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Υπό αυτήν την έννοια δεν αξίζει τον κόπο να προτείνουν υποψήφιο που δεν έχει πιθανότητα να εξασφαλίσει πλειοψηφία στο ευρωπαϊκό νομοθετικό σώμα».
Τέλος του μεγάλου συνασπισμού;
Στη Γερμανία οι χθεσινές ευρωεκλογές προκάλεσαν πολιτικό σεισμό στα δύο μεγάλα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού, η δύναμη των οποίων βρίσκεται σε σταθερή καθοδική πορεία. «Το ατέρμονο ναυάγιο» είναι ο χαρακτηριστικός τίτλος της αριστερήςTageszeitung του Βερολίνου για τις συνεχείς εκλογικές απώλειες σε κρατίδια, στα οποία κάποτε η Χριστιανική Ένωση και το Σοσιαλδημοκρατικό κόμματα κυβερνούσαν αυτοδύναμα. Ο σχολιαστής της δεν είναι της άποψης ότι αλλαγή προσώπων στην ηγεσία θα χρησιμεύσει σε κάτι. «Το μήνυμα των ευρωεκλογών και των τοπικών στη Βρέμη δεν είναι να φύγει η Αντρέας Νάλες από την ηγεσία του SPD και όλα θα διορθωθούν, αλλά ότι τα δύο κόμματα θα πρέπει να συμβιβαστούν με το ότι δεν παίζουν πλέον κεντρικό ρόλο και ότι χρειάζονται επειγόντως νέες ιδέες για την περίοδο μετά τον μεγάλο συνασπισμό».
Το γερμανικό ενημερωτικό τηλεοπτικό δίκτυο ntv σε μακροσκελές άρθρο στη διαδικτυακή του σελίδα βγάζει τα πιο βασικά συμπεράσματα από τις χθεσινές εκλογές. «Μπορεί οι ευρωεκλογές να μην έχουν καμιά άμεση επίδραση στο κυβερνητικό έργο… αλλά λένε πολλά για την αποδοχή των δύο κυβερνητικών κομμάτων» υπογραμμίζει. «Η αποδοχή του Χριστιανοκοινωνικού κόμματος δεν ήταν ποτέ τόσο χαμηλή σε ευρωεκλογές, όπως σε αυτές, και το SPD κατήγαγε το χειρότερο αποτέλεσμα των τελευταίων 100 χρόνων (…) Η νέα διάβρωση της λαϊκής ψήφου για το κόμμα προσφέρει επιχειρήματα σε όλους εκείνους που θέλουν να απομακρυνθούν από τον μεγάλο συνασπισμό και ζητούν νέες εκλογές… Υπό αυτήν την έννοια έχει αυξηθεί η πιθανότητα διάλυσης του μεγάλου συνασπισμού», σημειώνει ο αρθρογράφος.
Ένα άλλο συμπέρασμα έχει να κάνει με το κόμμα των Πρασίνων, το οποίο για πρώτη φορά ξεπέρασε σε ποσοστά τους Σοσιαλδημοκράτες. «Όποιος νόμισε ότι η επιτυχία του κόμματος τα τελευταία χρόνια είναι μόδα, ατύχησε» υπογραμμίζει. «Αλλά πού οφείλεται η επιτυχία του; Επικεντρώθηκαν σε ένα θέμα, που σε ποσοστό 48% ήταν αποφασιστικής σημασίας για τους ψηφοφόρους, την κλιματική πολιτική (…) Στην εποχή του yουtuber Ρετσο και των διαδηλώσεων της Γκρέτας Τούνμπεργκ οι Πράσινοι μίλησαν στην καρδιά των νέων όσο κανένα άλλο κόμμα».
