«Η Τέχνη δεν είναι πολυτέλεια για λίγους, αλλά εργαλείο χειραφέτησης των πολλών», υπογράμμισε η περιφερειάρχης Αττικής Ρένα Δούρου, στην έναρξη της Διεθνούς Συνάντησης «Fests of Fests», που πραγματοποιείται για δεύτερη χρονιά στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης (10 – 13 Ιουνίου), προσθέτοντας ότι «έτσι την αντιμετωπίσαμε εμπράκτως 4,5 χρόνια τώρα, μέσα από σαφείς επιλογές, ως μέσο κοινωνικής συνοχής, και σύμβολο κατά των διακρίσεων και των οπισθοδρομικών προτύπων».
Ειδικότερα, το Fest of Fests (Διεθνές Δίκτυο Νεανικών Κινηματογραφικών Φεστιβάλ) οργανώνει μια ευρωπαϊκή ομάδα εργασίας επάνω στην προώθηση της κινηματογραφικής παιδείας στη σχολική εκπαίδευση, αλλά και στον καίριο ρόλο που διαδραματίζουν τα παιδικά και νεανικά κινηματογραφικά φεστιβάλ. Η φετινή συνάντηση με τίτλο «unlock the screen» φέρνει κοντά σημαντικά παιδικά και νεανικά κινηματογραφικά φεστιβάλ, καθώς και κινηματογραφικά Ινστιτούτα από 12 ευρωπαϊκές χώρες. Η δράση αυτή είναι μια πρωτοβουλία του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης, την οποία στηρίζει και φέτος, μέσω του ΠΕΠ Αττικής, η Περιφέρεια Αττικής.
Η κ. Δούρου, αναφερόμενη στη στήριξη της πρωτοβουλίας, σημείωσε ότι εντάσσεται στη στρατηγική της δημιουργίας μιας νέας σχέσης πολιτισμού και Τοπικής Αυτοδιοίκησης, «απαλλαγμένης από τις παθογένειες και τις κακοδαιμονίες του παρελθόντος που ήθελαν τον πολιτισμό εργαλείο εξυπηρέτησης πελατειακών σχέσεων και ψηφοθηρίας».
«Ξεκλειδώνοντας την οθόνη, ξεκλειδώνουμε τις απελευθερωτικές και χειραφετικές δυνατότητες των νέων», είπε και πρόσθεσε ότι η Παιδεία, ως το πλέον ουσιαστικό μέσο εξοικείωσης των νέων με την Τέχνη, λειτουργεί ως εμβρυουλκός για την ανάπτυξη εκείνων των “αντισωμάτων” που μπορούν να λειτουργήσουν αφενός ως αναχώματα στα επικίνδυνα φαινόμενα των καιρών -στην προκάτ λειτουργία της σκέψης και της έκφρασης-, και αφετέρου, ως αφετηρίες για πραγματική δημιουργία».
«Με αυτά τα δεδομένα», τόνισε η περιφερειάρχης, «η φετινή 2η Διεθνής Συνάντηση Fest of Fests, που εστιάζει στον Κινηματογράφο, αποκτά εξέχουσα σημασία καθώς ο Κινηματογράφος είναι η σύγχρονη μορφή Τέχνης που αναδεικνύει τη δύναμη της εικόνας. Και η κινηματογραφική εκπαίδευση είναι εκείνο το εργαλείο που καλλιεργεί το μάτι και το μυαλό στην ανάγνωση της εικόνας, στην αποκρυπτογράφησή της, και την ανασύνθεσή της. Στην αποκρυστάλλωση εκείνου που δεν φαίνεται. Του αόρατου.
Γιατί ο κινηματόγραφος, όπως και η ζωγραφική, σύμφωνα με τον Ζαν Λικ Γκοντάρ, δείχνει το αόρατο». Και πρόσθεσε: «Μία δημιουργική διαδικασία που εκπαιδεύει και απελευθερώνει. Για τον λόγο αυτό πρέπει να έχει θέση στα σχολικά προγράμματα, στην εκπαιδευτική διαδικασία. Γιατί η επένδυση στην κινηματογραφική παιδεία, αποτελεί τη μόνη αποτελεσματική απάντηση στα φαντάσματα του χθες, του φασισμού και του ναζισμού, αλλά και στα σεξιστικά, ομοφοβικά, τρανσφοβικά, χυδαία και ρατσιστικά πρότυπα. Ξεκλειδώνοντας την οθόνη, λοιπόν, ξεκλειδώνουμε τις απελευθερωτικές και χειραφετικές δυνατότητες των νέων, δημιουργούμε τις προϋποθέσεις για να γίνει η τέχνη της εικόνας, η τέχνη του κινηματογράφου, ένα μέσο πολιτιστικής ανάπτυξης με συγκεκριμένο πρόσημο».