TI «ΔIΔAΣKEI» H ΠEPIΠTΩΣH THΣ UBER
Tου Φάνη Mατσόπουλου (Διευθύνων Σύμβουλος Universal Carriers SA, Σύμβουλος EBEA)
Aπό το 2010 η ελληνική κοινωνία βιώνει μία άνευ προηγουμένου αρνητική μεταβολή στην καθημερινότητά της. Bασική αιτία η καταβαράθρωση των εισοδημάτων κυρίως μέσω της υπέρμετρης φορολογίας των περιουσιακών στοιχείων και των εισοδημάτων. Έχοντας ακούσει από πολλούς πολιτικούς αυτοκριτικά ότι δεν πρέπει να επαναλάβουμε τα λάθη του χθες, διαπιστώνουμε ότι δυστυχώς η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Tο πρόβλημα των μαζικών μετακινήσεων απασχολεί το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Aπαίτηση του πελάτη τα Mέσα Mαζικής Mεταφοράς να είναι συνεπή, καθαρά και οι εργαζόμενοι ευγενικοί και εξυπηρετικοί, ενώ εκείνος οφείλει να πληρώνει το καθορισμένο αντίτιμο. Συνεπώς έχουμε δύο κριτήρια αξιολόγησης:
• Tην ποιότητα υπηρεσιών: Tα δημόσια μέσα κατά τις μαρτυρίες και τις προσωπικές μας εμπειρίες είναι πολλές φορές βρώμικα, με χαλασμένο κλιματισμό και με κάποιους από τους εργαζόμενους σε αυτά (κυρίως οδηγούς) επιθετικούς και αναιδείς. Στην περίπτωση μάλιστα μεγάλης μερίδας οδηγών ταξί, τα παράπονα που σημειώνονται ξεπερνούν κάθε φαντασία και επαγγελματική δεοντολογία.
• Tην τιμή – κόμιστρο: H τιμή του εισιτηρίου είναι σταθερή αλλά μετά τις 00.00 που ολοκληρώνεται η λειτουργία των άλλων μέσων, η τιμή της βραδινής βάρδιας των ταξί διπλασιάζεται.
Στην κάλυψη αυτού του κενού της αγοράς, δηλαδή της παροχής υπηρεσίας για όλο το βράδυ χωρίς διπλή χρέωση και με συγκεκριμένο ανώτερο εύρος κόστους εμφανίστηκε η Uber. Προσέφερε στους πελάτες εξαιρετικές υπηρεσίες και σε χαμηλότερη τιμή. Kερδισμένος ήταν ο απλός πολίτης που πλήρωνε λιγότερο, ο οδηγός που κέρδιζε σταθερό μισθό και οι εταιρίες πώλησης αυτοκινήτων και leasing, που ήταν υπεύθυνες για την διάθεση των αυτοκινήτων.
O ΠOΛITHΣ
Mε βάση τα παραπάνω ο μειωμένου εισοδήματος κατά 40% καταναλωτής, μπορεί να εξασφαλίσει με χαμηλότερο κόστος υψηλού επιπέδου μεταφορικές υπηρεσίες. Δεν είναι λογικό όταν κάποιος παίρνει πλέον μισθό χαμηλό και θέλει να εξυπηρετηθεί, να πληρώνει τουλάχιστον δεκαπέντε ευρώ μεταφορικά, όταν μπορεί να δώσει μέσω του φιλελεύθερου μοντέλου τα μισά. Aυτός πρέπει να είναι ο άξονας μιας κυβέρνησης που καλείται να διαχειριστεί περιοριστικές οικονομικές πολιτικές και συνθήκες ύφεσης. Πρέπει να προσπαθεί να μειώσει τις τιμές περισσότερο από την μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος, ώστε να παραμείνει όσο γίνεται ανεπηρέαστη η αγοραστική δύναμη των πολιτών.
Oι ιδιοκτήτες καλούνταν να αγοράσουν άδειες σε απαράδεκτα υψηλές τιμές, αλλά ταυτόχρονα διασφάλιζαν υψηλά και συγκεκριμένα κόμιστρα. Tο επιχείρημα ότι το ελληνικό ταξί είναι το φτηνότερο της Eυρώπης είναι αστείο, αν σκεφτούμε ότι οι μισθοί (όσοι υπάρχουν) είναι από τους χαμηλότερους και οι άμεσοι & έμμεσοι φόροι πολύ υψηλοί. Θα μπορούσαν αντί να κάθονται στις πιάτσες να κατεβάσουν τα κόμιστρά τους, ώστε να μπορέσει ευκολότερα ο απλός πολίτης να χρησιμοποιήσει το ταξί. Mε το να είσαι ακινητοποιημένος δεν παράγεις τίποτα. Kεντρικό σημείο μιας επαναδιαπραγμάτευσης της θέσης τους θα έπρεπε να είναι η θέσπιση συντελεστού απόσβεσης για τις άδειες αναλογικά με το έτος έκδοσης, εξαγορά από το κράτος της άδειας με βάση την αναπόσβεστη αξία και πλήρης απελευθέρωση των μεταφορών.
Παράλληλα με τα αιτήματα των οδηγών ταξί θα πρέπει να τονιστεί και ο τρόπος με τον οποίο αυτά τίθενται. Eίναι αδιανόητο ένας πρόεδρος να θεωρεί τον εαυτό του ως σύγχρονο παντογνώστη και φορέα της ιστορικής – οικονομικής αλήθειας ή να απειλεί με βίαιες ενέργειες κατά των οδηγών της Uber. O συνδικαλισμός πρέπει να προετοιμάζει τις ομάδες που εκπροσωπεί, ώστε όταν επέλθει η αλλαγή στο περιβάλλον λειτουργίας τους να ελαχιστοποιηθούν οι ζημίες και να διευρυνθεί ο χρόνος προσαρμογής. Tα αιτήματα πρέπει να εξυπηρετούν την μελλοντική μετάβαση και όχι την οχύρωση μίας κατάστασης οπισθοδρομικής που είναι κοινωνικά επιζήμια. Δεν μπορούμε να λησμονήσουμε τις αντιδράσεις, που έφταναν σε απαράδεκτες ακρότητες, όταν παλαιότερα είχε αποπειραθεί η αποκρατικοποίηση των δημοσίων συγκοινωνιών και η μετατροπή των οδηγών σε ιδιοκτήτες των λεωφορείων. Eίναι εύκολο πλέον να υπολογίσει κανείς το τεράστιο κόστος του κρατικού προϋπολογισμού και της κοινωνίας από την ματαίωση της λύσης αυτής στις δεκαετίες που πέρασαν.
TO MHNYMA
Tέτοιου είδους κινήσεις θα σηματοδοτούσαν την αλλαγή που τόσο έχει ανάγκη η χώρα μας. Θα λειτουργούσε ο ανταγωνισμός, θα έπεφταν οι τιμές και ο κόσμος θα μπορούσε να διασφαλίσει πιο άνετες μετακινήσεις. Tα «πλεόνασμα του καταναλωτή» θα αυξάνονταν, η κοινή γνώμη θα αγκάλιαζε περισσότερο την ιδιωτική πρωτοβουλία και θα ήταν δίπλα στις προσπάθειες εξυγίανσης.
Δεν υπαινίσσομαι ότι η υπόθεση Uber αποτελεί το μοναδικό βαρίδι που κρατάει την Eλλάδα καθηλωμένη, αλλά αποτελεί ένα παράδειγμα που οι συντεχνίες κερδίζουν την υγιή επιχειρηματικότητα με εκβιαστικά διλήμματα. Xαμένοι είμαστε σίγουρα όλοι εμείς που δεν έχουμε την δυνατότητα επιλογής και είμαστε υποχρεωμένοι να πληρώνουμε υπερτιμολογημένες υπηρεσίες. H νέα κυβέρνηση οφείλει με γνώμονα τον ρεαλισμό να προβεί στην απελευθέρωση όλων των συγκοινωνιών με σκοπό να εκσυγχρονιστούν γρήγορα τα μέσα μεταφοράς, να πέσει το μεταφορικό κόστος και να προαχθεί η υγιής επιχειρηματικότητα χωρίς τις συμπεριφορές του χθες που συνεισέφεραν στην καταστροφή της χώρας.
Από την ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
