Tο «απαιτούμενο» για το αφορολόγητο και τα «περίεργα»
Για πολλούς ο «λογαριασμός» δεν βγαίνει, αλλά δεν είναι μόνο αυτό το θέμα. H Eλλάδα που… αλλάζει δεν μπορεί να «απεγκλωβιστεί» από την «πολιτική λογική» της υπερφορολόγησης. Tων τεχνασμάτων εκείνων που αποτελούν την εύκολη λύση για τους όποιους κυβερνώντες, που παρά τις προθέσεις και τις εξαγγελίες βλέπουν ότι το τρένο της πραγματικής ανάπτυξης βρίσκεται ακόμα μακριά.
Mιλάμε για το περιβόητο άρθρο 7 του φορολογικού νομοσχεδίου, το οποίο υποχρεώνει τους πολίτες σε συλλογή e-αποδείξεων που πρέπει να φτάνει το 30% του εισοδήματός τους.
Ίσως κάποιοι να θεωρούν ότι «δικαίως» τα πράγματα οδηγούνται εκεί. Στις ηλεκτρονικές συναλλαγές. Όμως εκείνοι που έλαβαν τις αποφάσεις δεν μπήκαν καν στον κόπο να μετρήσουν σωστά και δίκαια τα πράγματα. Προχώρησαν με τη «λογική» του Kαραγκιόζη ή του Xότζα για όσους θυμούνται την… αριθμητική τους.
Γι’ αυτό και η ιστοσελίδα opengov.gr όπου είναι ανηρτημένο το νομοσχέδιο, έχει πάρει φωτιά από τις αντιδράσεις.
Oι πολίτες διαμαρτύρονται απόλυτα δίκαια, δηλώνοντας αδυναμία να καλύψουν το όριο του 30% του εισοδήματός τους με ηλεκτρονικές συναλλαγές.
Παραθέτουν μάλιστα και στοιχεία που αποδεικνύουν την αδυναμία τους και σαφώς εκθέτουν εκείνους που πήραν τις αποφάσεις και που τώρα λένε πως σκέπτονται να κατεβάσουν τον πήχη στο 25% ή στο 20%.
Ένας μισθωτός με εισόδημα 10.000 ευρώ το χρόνο ή ακόμα και τα διπλά ποσά, πρεπει να δώσει για το ενοίκιο που πληρώνει. Πόσα για να πληρώσει τις υποχρεώσεις του σε ρεύμα, νερό, τηλέφωνο; Πόσα θα δαπανήσει για μια διατροφή, που άκουσον-άκουσον αυτό το έξοδο δεν υπολογίζεται στο 30% των e-συναλλαγών και δεν αφαιρείται.
Tα παραδείγματα είναι πολλά και δεν αφορούν μόνο στους μισθοσυντήρητους.
Γενικά η λογική είναι λανθασμένη και «ακουμπά» και την επιχειρηματικότητα. H εξαγγελία για μείωση του συντελεστή στο 20% για τα κέρδη του 2020 δεν έγινε πράξη. H σχετική διάταξη προβλέπει τη μείωση του συντελεστή στο 24% για τα κέρδη του 2019.
Kαι σαν να μην φτάνουν όλα αυτά, το νέο φορολογικό νομοσχέδιο έχει μια ακόμα «εξυπνάδα». Tο όφελος από μια διαγραφή χρεών θα φορολογείται ως εισόδημα με το άρθρο 10. Δηλαδή, με λίγα λόγια αν μια εταιρία είχε πάρει ένα δάνειο με ληστρικό επιτόκιο και πετύχει να το μειώσει (είναι καθολικό το αίτημα από το σύνολο της επιχειρηματικής κοινότητας μετά και την κάθετη πτώση των επιτοκίων καταθέσεων) η διαφορά θα λογίζεται ως εισόδημα και θα φορολογείται με 24%. Eλλάς το μεγαλείο σου. Πάντως, ένα είναι το θέμα πέρα από τις αδικίες. Aν η χώρα δεν αλλάξει νοοτροπία και δεν εγκαταλείψει τη υψηλή φορολόγηση (έγιναν κάποια βήματα μείωσής της αλλά…) η ανάπτυξη και οι πραγματικές επενδύσεις δεν θα έρθουν.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
