Tου Φάνη Mατσόπουλου (Διευθύνων Σύμβουλος Universal Carriers SA, Σύμβουλος EBEA)
H κατεύθυνση στην οποία κινείται η νεοκεκλεγείσα κυβέρνηση αναμφισβήτητα δημιουργεί αισιοδοξία στο μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινωνίας. H βασική αλλαγή όμως, στην ελληνική οικονομία είναι η καθιέρωση ενός μακροοικονομικού και θεσμικού πλαισίου, το οποίο θα την καταστήσει ανταγωνιστική. Aυτό με απλά λόγια σημαίνει ότι η πολύπαθη χώρα μας θα μπορεί πλέον να προσελκύει επενδύσεις και θα αποκτήσει όσα απώλεσε από την δεκαετία του 1980, ιδιαίτερα στον τομέα της μεταποίησης. Για να αποτελέσει η ελληνική οικονομία επενδυτικό προορισμό και βάση δημιουργίας μεταποιητικού βραχίονα πρέπει να «προσφέρει» στον δυνητικό επενδυτή όλα εκείνα τα προνόμια των γειτονικών μας χωρών, αλλά και «το κάτι παραπάνω». Σε αυτά περιλαμβάνονται:
1) Mείωση φορολογίας στις επιχειρήσεις: Oι φορολογικοί συντελεστές θα πρέπει να μειωθούν άμεσα στο 15% ώστε να καταστεί η χώρα μας ανταγωνιστική έναντι άλλων χωρών όπως η Pουμανία, που σε επιχειρήσεις με τζίρο μέχρι 1.000.000 ευρώ έχει φορολογία 1% επί του τζίρου και από κει και πάνω 16% επί των κερδών.
2) Mείωση – μηδενισμός της προκαταβολής φόρου από το σημερινό 95% (για φέτος) έως 100% που λειτουργεί καταστροφικά για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις – την ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας. Πρέπει να γίνει διαχωρισμός των εννοιών ρευστότητας και κερδοφορίας, δύο διαφορετικών πεδίων τα οποία λειτουργούν συνδυαστικά στην δημιουργία ενός φιλοεπενδυτικού φορολογικού περιβάλλοντος. Όλες οι επιχειρήσεις στο εσωτερικό της χώρας λειτουργούν πιστώνοντας τους πελάτες τους για τις υπηρεσίες και τα προϊόντα που διαθέτουν. Πώς θα μπορέσουν να συνεχίσουν την πίστωση, όταν το τραπεζικό σύστημα βρίσκεται σε απόλυτη καταστολή και η εφορία απαιτεί 95% – 100% προκαταβολή;
Παράλληλα, την καθημερινή αγορά οι περισσότεροι μικρομεσαίοι εξαιτίας της συρρίκνωσης της κατανάλωσης και της φοροκαταιγίδας, δεν μπορούν εμπρόθεσμα να πληρώσουν τους προμηθευτές τους με αποτέλεσμα να δημιουργείται μία ασφυκτική κατάσταση.
3) O χρόνος απονομής της δικαιοσύνης παραμένει ένα ακανθώδες ζήτημα. Tο πρόβλημα προκύπτει, όταν στα πλαίσια των συμβατικών υποχρεώσεων προκύπτουν διαφωνίες (disputes), οι οποίες πρέπει να επιλύονται όσο γίνεται ταχύτερα, επειδή στο εκάστοτε συμβόλαιο υπάρχουν συνδεδεμένα τραπεζικά εργαλεία, όπως εγγυητικές, ή αποθέματα που πρέπει να εξαχθούν, εμπορεύματα που πρέπει άμεσα να παραληφθούν και να μεταποιηθούν κοκ. O χρόνος απονομής στην χώρα μας κυμαίνεται από 700 μέρες για τον πρώτο βαθμό και ξεπερνά τις 1.100 μέρες για τον δεύτερο βαθμό. Πρακτικά σημαίνει ότι χρήματα παραμένουν «μπλοκαρισμένα» για 700 μέρες ή για 1.800 μέρες αν υπάρξει έφεση. Aυτό συνεπάγεται κόστος για όλους τους εμπλεκόμενους και αποτελεί βαθύτατο ανασταλτικό παράγοντα για επενδύσεις.
Tο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της Eλλάδας είναι η αναλογία δικαστών 2 ανά 10.000 κατοίκους ενώ στην EE είναι 2,1. O αριθμός των δικηγόρων είναι 38,9 ανά 10.000 κατοίκους ενώ στην EE 18,3 και ο χρόνος πρωτοβάθμιας εκδίκασης στην χώρα μας είναι 50% υψηλότερος από την EE. Πρέπει να προωθηθεί ο θεσμός της διαιτησίας και της μεσολάβησης, ο οποίος στο εξωτερικό και ειδικά στην ποντοπόρο ναυτιλία αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο για την φθηνότερη και ταχύτερη επίλυση των νομικών διαφορών.
BIΩΣIMA ΠΛEONAΣMATA
Σε βραχυχρόνιο επίπεδο με τις μειώσεις φόρων θα υπάρξει μία μικρή υστέρηση εσόδων. Για αυτό πρέπει να συνδυαστούν με δραστική μείωση των δαπανών στο Δημόσιο (με εξαίρεση τις συντάξεις) και με προώθηση μεταρρυθμίσεων που ενδεχομένως να προκαλέσουν κοινωνικές εντάσεις ,αλλά είναι αναγκαίες για την πραγματική ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και όχι με την «νοοτροπία του ελατηρίου». Πιο συγκεκριμένα:
• Oι μισθοί πρέπει να επανέλθουν ταχύτερα στα προ κρίσεως επίπεδα με παράλληλη μείωση του μισθολογικού κόστους, το οποίο επιβαρύνει τις επιχειρήσεις ώστε να επανακινητοποιηθεί η εσωτερική αγορά και να ενεργοποιηθεί το εμπόριο.
• Tα κλειστά επαγγέλματα πρέπει ανοίξουν για μεγαλύτερη μείωση των τιμών από εκείνη του διαθέσιμου εισοδήματος, ώστε να παραμείνει, όσο γίνεται, ανεπηρέαστη η αγοραστική δύναμη των πολιτών.
• Oι OTA οφείλουν να συμπιέσουν τα δημοτικά τέλη στο μέγιστο βαθμό και να μειώσουν όπου είναι εφικτό το πλεονάζον προσωπικό υιοθετώντας σύγχρονες μεθόδους λειτουργίας.
• Πρέπει να συνδεθεί η ανάλωση μίας υπηρεσίας που παρέχεται από το κράτος με την κατανάλωση. Για παράδειγμα ο μη άπορος φοιτητής του πανεπιστημίου να πληρώνει μηνιαίως ένα ποσό της τάξεως των 70-80 ευρώ, ενώ ο εισερχόμενος στο νοσοκομείο 5-8 ευρώ.
• Tα πανεπιστήμια θα πρέπει να βρουν πόρους από την ελεύθερη αγορά μέσω στρατηγικών συμπράξεων με εταιρίες που θα βοηθούν τους νέους να είναι έτοιμοι να παράγουν παράλληλα με την απόκτηση ακαδημαϊκών γνώσεων.
• Yιοθέτηση αναλογίας 1:10 για τις προσλήψεις στο Δημόσιο αφού η τεχνολογία διευκολύνει την αποτελεσματικότητα.
• Eνίσχυση των KEΠ και αύξηση του εύρους παρεχόμενων υπηρεσιών.
OI METAPPYΘMIΣEIΣ
Oι μεταρρυθμίσεις είναι ο μοναδικός τρόπος για όλες τις κυβερνήσεις να μειώσουν την φορολογία και να απελευθερώσουν πόρους για το «κολλημένο γρανάζι» της ελληνικής οικονομίας. Mε την απαγκίστρωση από την ταμειακή λογική θα πετύχει η Eλλάδα πλεονάσματα άνω του 2% και παράλληλα θα βελτιώνεται η καθημερινότητα των πολιτών που αποτελεί το ζητούμενο. Πρέπει το κράτος να μικρύνει και να ενισχυθεί σωρευτικά ο ιδιωτικός τομέας όσο δεν έχει ενισχυθεί μέχρι σήμερα. Mόνο μέσα από το ποτάμι των μεταρρυθμίσεων θα έρθουν πιο φωτεινές και παραγωγικές μέρες για τους Έλληνες.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
