Αυξάνεται μέρα με τη μέρα ο αριθμός των υπερχρεωμένων δανειοληπτών οι οποίοι δεν έχουν τη δυνατότητα να συνεχίσουν την αποπληρωμή των οφειλών τους και προσφεύγουν στα Ειρηνοδικεία για να ζητήσουν ρύθμιση των χρεών τους ή το «κούρεμά» τους.
Σήμερα ο αριθμός των υπερχρεωμενων δανειοληπτών ανέρχεται στους 50.000 ενώ εκτιμάται πως μέχρι το τέλος του έτους ο αριθμός αυτός θα έχει διλασιαστεί και θα υπερβαίνει τις 100.000. Παρά το γεγονός ότι είναι Αύγουστος ο οποίος θεωρείται «νεκρός» μήνας, τα Ειρηνοδικεία όλης της χώρας «έχουν πάρει φωτια» καθώς όπως αναφέρουν νομικοί κύκλοι όσο επιδεινώνεται ο δείκτης ανεργίας τόσο θα αυξάνονται οι προσφυγές.
Οι 3 κατηγορίες των προσφυγών
Οι προσφεύγοντες υπερχρεωμένοι δανειολήπτες ανήκουν σε τρεις κατηγορίες: η πρώτη αφορά ανθρώπους χωρίς περιουσιακά στοιχεία κι όπως τόνιζαν χαρακτηριστικά «με ποια κριτήρια δανειοδοτήθηκαν από τις τράπεζες αυτοί οι άνθρωποι», η δεύτερη κατηγορία αφορά δανειολήπτες που έχουν ιδιόκτητη κατοικία και μία μκρή περιουσία, οι οποίοι βρέθηκαν σε δύσκολη θέση είτε λόγω απώλειας εργασίας είτε λόγω ασθενείας κι η τρίτη κατηγορία αφορά του «πονηρούς», δηλαδή περιπτώσεις ανθρώπων που δεν νομιμοποιούνται να υπαχθούν στις διατάξεις του σχετικού, αλλά το επιχειρούν με πλάγιες μεθόδους – υπήρχε περίπτωση δανειολήτη ο οποίος επιχείρησε να υπαχθεί στο νόμο έχοντας στη κατοχή του τέσσερις ανώνυμες εταιρείες, όπως αναφέρει η εφημερίδα «το Βήμα».
Υπερχρεωμένοι δανειολήπτες που ανήκουν σε κατώτερα εισοδηματικά στρώμματα, μη έχοντας τη δυνατότητα να επωμισθούν το κόστος της υπαγωγής συμπληρώνουν μόνοι τους την αίτηση διαγραφής οφειλών και την επιδίδουν και πάλι μόνοι τους στα υποκαταστήματα των τραπεζών. Είναι προφανές ότι αυτοί είναι διπλά άτυχοι, όχι μόνο είναι υπερχρεωμένοι, αλλά κι η αίτηση τους θα «χαθεί». Νομικές πηγές έλεγαν ότι η αίτηση πρέπει να επιδοθεί με δικαστικό κλητήρα στις τράπεζες και να τηρηθούν όλες οι προθεσμίες που ορίζει ο νόμος.
Εν τω μεταξύ οι τράπεζες, ενώ στην αρχή εμφανίζονταν απρόθυμες να προχωρήσουν σε εξωδικαστικό συμβιβασμό με τους υπερχρεωμένους δανειολήπτες, μετά από δύο αποφάσεις ισάριθμων Ειρηνοδικείων, Αθηνών και Πάτρας, που διέγραψαν το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος των οφειλών των δανειοληπτών που προσέφυγαν σ΄αυτά, αναγκάστηκαν να προχωρήσουν σε εξωδικαστικούς διακανονισμούς. Κι όπως λέγεται χαρακτηριστικά κατ΄αυτόν τον τρόπο αντιμετωπίζονται οι περισσότερες περιπτώσεις.
Οπως είναι γνωστό, σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου 3869/10, ένας υπερχρεωμένος δανειολήπτης μπορεί να κάνει χρήση των ευνοικών ρυθμίσεων μόνο μία φορά και οφείλει να αποδείξει ότι έχει μόνιμη αδυναμία πληρωμής των οφειλών του που έχουν καταστείληξιπρόθεσμες. Ο νόμος αφορά σε καταναλωτές και επαγγελματίες – δεν αφορά πχ εμπόρους – που έχουν λάβει καταναλωτικά, στεγαστικά ή επαγγελματικά δάνεια. Πριν ο οφειλέτης προσφύγει στο δικαστήριο πρέπει να προσπαθήσει να αντιμετωπίσει τοπρόβλημα με εξωδικαστικό συμβιβασμό (Συνήγοροτου Καταναλωτή κλπ), κι αν αποτύχει μπορεί να προσφύγει στο Ειρηνοδικείο, στο οποίο πρέπει να παρουσιάσει τα περιουσιακά του στοιχεία αναλυτικά, τόσο τα δικά του όσο και της συζύγου του, καθώς και τον πλήρη κατάλογο των πιστωτών του. Ακολούθως το Ειρηνοδικείο επιχειρεί συμβιβασμό με την συμφωνία του 51% των πιστωτών του. Κι αν κι αυτή η προσπάθεια αποτύχει, τότε το δικαστήριο εξετάζει τα περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη και προχωρεί στη ρύθμιση των χρεών.
