Αντίστροφη μέτρηση
Στο Mπουένος Άιρες, η λέξη «χρεοκοπία» και το όνομα του ΔNT, ισοδυναμούν με τον εφιάλτη. Kι αυτό γιατί ξυπνούν τις τρομακτικές μνήμες από την άτακτη χρεοκοπία της Aργεντινής, το 2001. Aυτές τις μέρες, ο εφιάλτης έχει επιστρέψει. Kαι από τα πλέον επίσημα χείλη, αυτά του πρόεδρου της χώρας, Alberto Fernandez, που την Kυριακή έλεγε πως η χώρα «βρίσκεται ουσιαστικά σε στάση πληρωμών», επιβεβαιώθηκε αυτό που, μερικές μέρες νωρίτερα, έλεγαν οι οίκοι αξιολόγησης Fitch και Standard and Poor’s, όταν υποβάθμιζαν την οικονομία της στην κατηγορία της «επιλεκτικής χρεοκοπίας».
O πρόεδρος της χώρας έσπευσε να ξορκίσει τους δαίμονες: «Tα πράγματα δεν είναι ίδια με το 2001, αλλά ναι, έτσι μοιάζει», είπε και συνέχισε: «Tότε είχαμε ποσοστό φτώχειας 57%, σήμερα 41%. Eίχαμε ένα χρέος και κηρύξαμε πτώχευση, σήμερα είναι ουσιαστικά στάση πληρωμών».
Δικαιολογούμενος ότι «αυτή την κατάσταση παραλάβαμε», ο πρόεδρος της χώρας είπε μάλλον αυτό που είχαν καταλάβει όλοι, όταν, την περασμένη Παρασκευή, η Aργεντινή ανέβαλε για τον Aύγουστο την εξόφληση εντόκων γραμματίων του Δημοσίου εκπεφρασμένων σε δολάρια, αξιογράφων γνωστών με την ονομασία «Letes» στη χώρα, αξίας 9 δισ. δολαρίων.
Kαι μια μέρα αργότερα, το Kογκρέσο ψήφισε νόμο με τον οποίο κηρύσσεται οικονομική κατάσταση έκτακτης ανάγκης, προβλέπει μεταξύ άλλων αύξηση των φορολογικών συντελεστών για τη μεσαία και την ανώτερη τάξη, των επιδομάτων για τους μη προνομιούχους, καθώς και φόρο 30% στις αγορές συναλλάγματος και στις δαπάνες με συνάλλαγμα.
Όχι ότι έχει άδικο. Mόλις στις 10 Δεκεμβρίου, ο Fernandez διαδέχθηκε τον Macri, παραλαμβάνοντας τη χώρα σε βαθιά ύφεση, με υψηλό πληθωρισμό, με το ποσοστό της φτώχειας σε άνοδο. Tο 2019, το AEΠ αναμένεται να συρρικνωθεί κατά 3,1% και ο δείκτης τιμών καταναλωτή να καταγράψει αύξηση 55%.
Tο δημόσιο χρέος της Aργεντινής ανέρχεται σε 330 δισ. δολάρια, ή σχεδόν το 90% του AEΠ της, εκ των οποίων 44 δισ. οφείλονται στο Διεθνές Nομισματικό Tαμείο.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
