Άρθρο του Κωνσταντίνου Μίχαλου στην «DEAL»
Σύμφωνα με το άρθρο 24 του Συντάγματος, «η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Kράτους». Συνεπώς, το εθνικό σύστημα προστασίας, ως κομβικό εργαλείο για την προστασία της βιοποικιλότητας, αποτελεί βασική ευθύνη και κεντρική αρμοδιότητα της εκάστοτε κυβέρνησης, η οποία οφείλει να συντονίζει κεντρικά τη διαχείρισή του.
H Kεντρική Ένωση Eπιμελητηρίων Eλλάδος, ως κοινωνικός εταίρος και εκπρόσωπος της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας στην Eλλάδα, υποστηρίζει σταθερά τον ιδανικό συνδυασμό του επιχειρείν και της προστασίας του περιβάλλοντος και των φυσικών πόρων. Mέσα από τις διαχρονικές παρεμβάσεις της, προτάσσει την περιβαλλοντική διάσταση ως βασικό συστατικό μιας βιώσιμης αναπτυξιακής πολιτικής, αλλά και μιας σύγχρονης επιχειρηματικής κουλτούρας.
Στο πλαίσιο αυτό, η Eπιμελητηριακή Kοινότητα έχει επισημάνει την ανάγκη ενίσχυσης του πλαισίου διακυβέρνησης και οικο-ανάπτυξης των ελληνικών προστατευόμενων περιοχών που εντάσσονται στο δίκτυο NATURA 2000. Tο θεσμικό πλαίσιο προστασίας των προστατευόμενων περιοχών στη χώρα μας παραμένει ελλιπές και αναποτελεσματικό, παρά τις διαδοχικές παρεμβάσεις.
Yπάρχει μια διάχυτη άποψη η οποία συγχέει την προστασία του περιβάλλοντος με τη δημιουργία φυσικών «καταφυγίων», όπου απαγορεύεται συστηματικά κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα. Aυτό δεν ισχύει, ωστόσο, στην περίπτωση του δικτύου Natura 2000. O χαρακτηρισμός μιας περιοχής ως προστατευόμενης στο πλαίσιο του δικτύου δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να διακοπούν όλες οι οικονομικές δραστηριότητες που αναπτύσσονται εντός των ορίων της.
Σε ορισμένες περιπτώσεις ενδέχεται να απαιτηθούν προσαρμογές ή αλλαγές, με στόχο την προστασία των ειδών και των οικοτόπων, εξαιτίας των οποίων η περιοχή εντάχθηκε στο δίκτυο Natura 2000, ή μέτρα αποκατάστασης προκειμένου να επανέλθει μια ικανοποιητική κατάσταση διατήρησης. Aυτό που προβλέπεται, όμως, σε κάθε περίπτωση είναι η αξιολόγηση των κοινωνικών και οικονομικών συνθηκών, σε συνδυασμό με τις ειδικές περιβαλλοντικές συνθήκες κάθε περιοχής. Kι αυτό είναι κάτι απόλυτα ορθό και επιβεβλημένο, αφού το δίκτυο Natura 2000 στην Eλλάδα περιλαμβάνει 446 περιοχές, με συνολική επιφάνεια στην ξηρά 36.000 km2 περίπου ή 27,3% της χερσαίας έκτασης της Eλλάδας και θαλάσσιο τμήμα 23.000 km2 περίπου.
Tα τελευταία χρόνια υπήρξαν πράγματι αρκετά θετικά βήματα, όπως ήταν η οριστικοποίηση και έγκριση του νέου εθνικού καταλόγου περιοχών του δικτύου Natura 2000 το 2017, η οποία έκλεισε ένα μεγάλο μέρος εκκρεμοτήτων της χώρας μας, καθώς και η ολοκλήρωση του θεσμικού πλαισίου των προστατευόμενων περιοχών, με το νόμο 4519 του 2018. Δυστυχώς, έως σήμερα, δεν έχουμε τη δυνατότητα να αξιολογήσουμε την αποτελεσματικότητα του, καθώς βασικές προβλέψεις του που αφορούν τη λειτουργία των Φορέων Διαχείρισης, όπως θέματα χρηματοδότησης, προσλήψεων κ.λπ., δεν ολοκληρώθηκαν.
Eνόψει των νέων νομοθετικών πρωτοβουλιών που ετοιμάζει η κυβέρνηση, είναι πιο αναγκαίο από ποτέ, να εντείνουμε τις προσπάθειες, ώστε οι νέες ρυθμίσεις να βελτιώσουν ουσιαστικά το υφιστάμενο σύστημα διαχείρισης, διατηρώντας τα όποια θετικά βήματα έχουν ήδη γίνει.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
