Πώς η χώρα μας θα προλάβει το «τρένο» της ανάπτυξης στον τομέα
Σήμερα, που η πανδημία του κορωνοϊού έχει μετατρέψει σε ό,τι πιο “hot” τις απομακρυσμένες διαδικασίες, όπως την τηλεργασία και την τηλεκπαίδευση, γεννιούνται ευκαιρίες. Ο κλάδος γνωρίζει ήδη άνθηση, όμως αναμένει τεράστια ανάπτυξη, κάτι που σημαίνει άνοιγμα νέων θέσεων εργασίας και επιχειρηματική δημιουργία. Την ευκαιρία αυτή τονίζει μετ’ επιτάσεως, μιλώντας στη “Deal”, ο ιδρυτής της SQLearn, εταιρίας που έχει ως αντικείμενο την εξ αποστάσεως εκπαίδευση και δραστηριοποιείται στην παγκόσμια ναυτιλιακή βιομηχανία, Σπύρος Γκούμας, εξηγώντας πως για να προλάβει η χώρα μας το «τρένο» της ανάπτυξης στον τομέα, θα πρέπει πρώτα να ξεπεραστούν οι συγχύσεις, σε εθνικό επίπεδο.
Ρωτάμε τον κ. Γκούμα ποια θεωρεί ότι θα είναι η εξέλιξη του κλάδου στον οποίο δραστηριοποιείται και εκείνος θυμάται πώς απάντησε σχετικό ερώτημα που του διατυπώθηκε σε τράπεζα, καθώς συμπλήρωνε αίτημα επέκτασης του κεφαλαίου κίνησης της εταιρίας του: «Αν η εταιρία είχε τη δυνατότητα να δαπανήσει 100 εκατ. δολ. για να κάνει γνωστές στον κόσμο τις λέξεις «εξ αποστάσεως εκπαίδευση» και “e-learning” δεν θα είχε τα ίδια αποτελέσματα με αυτό που συνέβη τις τελευταίες 15 ημέρες. Όλοι ζητούν να χρησιμοποιηθούν μέσα για την εξ αποστάσεως εκπαίδευσή τους. Το Δημόσιο, στο πλαίσιο της ενίσχυσης των επιστημόνων που πλήττονται οικονομικά λόγω του κορωνοϊού προκήρυξε ένα έργο ύψους περίπου 190 εκατ. ευρώ, που εκτός της οικονομικής ενίσχυσης των δικαιούχων, προσφέρει και κατάρτιση με e-learning σε διάφορες θεματικές ενότητες».
Πώς μπορούμε να έχουμε μια προβολή της εξέλιξης στο άμεσο μέλλον του e-learning; Θα υπάρξει μεγάλη ζήτηση και ως εκ τούτου ανάπτυξη νέων εταιριών που θα προσπαθήσουν να την καλύψουν. Κατά τη γνώμη μου, αυτή είναι μια μεγάλη ευκαιρία για τη χώρα, να αναπτύξει ένα καινοτόμο κλάδο εντάσεως γνώσης και μεγάλης προστιθέμενης αξίας, αρκεί να γίνει κατανοητό από όλους τι περιλαμβάνει η έννοια του e-learning. Το e-learning είναι «η υλοποίηση της μεθόδου της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης με τη χρήση διαδικτυακών συστημάτων επικοινωνίας και ειδικών τεχνολογιών ανάπτυξης ψηφιακού περιεχομένου».
Οι τηλεδιασκέψεις είναι e-learning;
Όχι. Είναι ένα μικρό μέρος της όλης διαδικασίας εκπαίδευσης, μια ατελής μορφή εξ αποστάσεως εκπαίδευσης η οποία αξιοποιεί μόνο το χαρακτηριστικό «της απόστασης μεταξύ εκπαιδευτή και εκπαιδευόμενου» και αφήνει κατά μέρος τα υπόλοιπα στοιχεία της μεθόδου που είναι το «εκπαιδευτικό υλικό» και η οργάνωση της εκπαίδευσης. Άρα υπάρχει σύγχυση;
Ναι πράγματι. Εδώ γίνεται μια σύγχυση αφού προσπαθούμε, επιλέγοντας ένα στοιχείο της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, να ονομάσουμε όλη τη διαδικασία που γίνεται με τις τηλεδιασκέψεις, εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Αυτό φυσικά γίνεται, γιατί λίγοι γνωρίζουν θεωρητικά και επιστημονικά το μοντέλο της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης που μόνο το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο υπηρετεί χρόνια και το κυριότερο δεν έχουν βιωματική εμπειρία της.
Όλο το μυστικό στο e-learning, είναι το ειδικό ψηφιακό υλικό που απαιτείται για την υλοποίηση του μοντέλου. Και εκεί βρίσκεται όλη η ιδέα για την ανάπτυξη ενός τέτοιου κλάδου στην Ελλάδα.
Τι χρειάζεται για να γίνει παραγωγή εκπαιδευτικού υλικού;
Για να κάνεις «παραγωγή» εκπαιδευτικού υλικού για e-learning, θα πρέπει να ακολουθήσεις τη διαδικασία παραγωγής μιας ταινίας. Θα πρέπει να γίνει ο αρχικός σχεδιασμός του μαθήματος στο «χαρτί», να καθοριστούν τα εικαστικά, τα videos, τα animations που θα πρέπει να αναπτυχθούν (2D ή 3D), να διαθέτεις studio για να γίνουν οι ηχογραφήσεις και η παραγωγή του video, να συμπράξουν ηθοποιοί, εκπαιδευτικοί με ειδικές σπουδές στην τεχνολογία και τη χρήση της στην εκπαίδευση κ.λπ. Δεν είναι το υλικό για το e-learning μια σειρά από διαδοχικά slides. Είναι μια πραγματική «παραγωγή».
Ο ιδιωτικός τομέας στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, επειδή από χρόνια πριν αξιοποιούσε το e-learning για την εκπαίδευση των στελεχών του, γνωρίζει πώς να κάνει την επιλογή των προμηθευτών του με βάση την ποιότητα και την ανταγωνιστική τιμή. Δεν είναι τυχαίο που η Ινδία έχει σοβαρό μερίδιο αυτής της αγοράς. Στην Ευρώπη, χώρες όπως η Σερβία και η Πολωνία, οι οποίες έχουν χαμηλότερους μισθούς από τις ανεπτυγμένες χώρες της Ένωσης έχουν αρχίσει να παίρνουν θέση.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
