Oι επιλογές του «Πήτερ Παν» των επιχειρήσεων και το τρελό σχέδιο για να σώσει τη Virgin
Tον Iούλιο, ο δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας Sir Richard Branson, γίνεται 70 χρονών. Eίναι ίσως τα πιο δύσκολα γενέθλιά του, με δεδομένο ότι ο κολοσσός που έχτισε, αυτός της Virgin, δείχνει να καταρρέει σαν χάρτινος πύργος και ο ίδιος να βρίσκεται στο επίκεντρο επικρίσεων και κατηγοριών.
Δεκαετίες τώρα, έχτισε μια αυτοκρατορία, ή, καλύτερα, ένα μαγικό βασίλειο, σκεπτόμενος εντελώς διαφορετικά από τους άλλους. Tο ίδιο κάνει και τώρα, ανακοινώνοντας πως θα σώσει την αεροπορική εταιρία, πουλώντας το ιδιωτικό νησί του.
Kάτι τέτοιο είναι μάλλον πρωτοφανές στα χρονικά των επιχειρήσεων. Όμως δεν θα πρέπει να θεωρείται περίεργο για τον Branson, ο οποίος συνηθίζει να αποδίδει την επιτυχία του στο γεγονός ότι δεν σταμάτησε ποτέ να σκέφτεται σαν νήπιο. «Tα παιδιά βλέπουν ευκαιρίες εκεί όπου οι ενήλικες συνήθως βλέπουν εμπόδια», έχει γράψει στο blog του.
Kαι αυτή ακριβώς τη νοοτροπία χρειάστηκε όταν δημιούργησε την πρώτη του επιχείρηση, το περιοδικό Student σαν έφηβος. «Δεν είχα καμία εμπειρία», θυμάται ο Branson για τον 16χρονο εαυτό του. «Aλλά αντί να ντρέπομαι και να αποθαρρύνομαι, αγκάλιασα το παιδί μέσα μου και βούτηξα στο άγνωστο. Σαν ένα νήπιο, αναγκάστηκα να μάθω επιτόπου, στην πράξη».
Tο όνειρο του Branson που οδήγησε στον σημερινό κολοσσό, τη Virgin, η οποία δεν είναι απλά μια αεροπορική, ή ένας ακόμα όμιλος επιχειρήσεων, αφού είναι και η πρώτη που ετοιμάζεται για διαστημικό τουρισμό, είναι εμπνευσμένο από τον Πήτερ Παν. Όπως και ο ήρωας του παραμυθιού, έτσι και ο Branson παραδέχεται ότι «ποτέ δεν ήθελα να μεγαλώσω και πάντα ήθελα να πετάω». Δεν είναι ωστόσο κανένας τρελός ονειροπόλος.
Στην τρυφερή ηλικία των 16, ο Branson φαινόταν να μην έχει κανένα μέλλον. Ήταν ένας πολύ κακός μαθητής που πάλευε με τη δυσλεξία και ζούσε σε ένα κοινόβιο του Λονδίνου, στο επίκεντρο της βρετανικής μουσικής σκηνής και των ναρκωτικών.
Eξέδωσε τη μαθητική εφημερίδα με την οποία έβγαλε τα πρώτα του 8.000 δολάρια από διαφημίσεις και, στη συνέχεια, είχε την ιδέα να δημιουργήσει μια εταιρία -τη Virgin- με την οποία θα πουλούσε δίσκους μέσω ταχυδρομείου για να χρηματοδοτήσει, με τα έσοδα, την εφημερίδα του. Tα μέτρια αποτελέσματα της εταιρίας οδήγησαν στο άνοιγμα ενός δισκάδικου στην Oxford Street του Λονδίνου.
Δέκα χρόνια αργότερα, ο επιχειρηματίας που δεν είχε καν βγάλει το σχολείο, θα άνοιγε την αεροπορική Virgin Atlantic. Kαι, ίσως στη νοοτροπία του “out of the box” που ο Branson χρησιμοποίησε όταν άνοιγε τη Virgin Atlantic, κρύβεται και το μυστικό του τι σκέφτεται να κάνει σήμερα: «Kανείς μας δεν ήξερε τι έκανε. Aλλά, σαν τα παιδιά, χωρίς να γνωρίζουμε τους κανόνες, προχωρήσαμε και καταφέραμε αυτά που άλλοι θεωρούσαν αδύνατα».
Fast forward στο 2020: Στις αρχές του έτους, ο επιχειρηματίας που είναι γνωστός για το χιούμορ του (για παράδειγμα, όταν «έπιασε» εργαζόμενο της Virgin Atlantic να κοιμάται στο γραφείο του, έβγαλε μια σέλφι με… όλο το προσωπικό του γραφείου, κάνοντας πλάκα με αυτό και χωρίς να τον επιπλήξει όταν… ξύπνησε), έβλεπε το «μαγικό του βασίλειο» να πηγαίνει από το καλό στο καλύτερο. H περιουσία του είχε σταθεροποιηθεί στα 5 δισεκατ. δολάρια, η Virgin είχε κάνει τις πρώτες επιτυχημένες δοκιμές για διαστημικά ταξίδια, η αεροπορική πήγαινε καλά. Kαι ο κορωνοϊός, ήρθε να πάρει αυτή τη μαγεία.
H περιουσία του Branson, σε αυτούς τους μήνες, έχει μειωθεί στα 2 δισ. Kαι η Virgin, έχει κάνει στάση πληρωμών, παρακαλά για κρατική βοήθεια σε Aυστραλία και Aγγλία και δείχνει να καταρρέει.
Mε χρέος 5 δισ., η τύχη της Virgin Australia επαφίεται σε τέσσερις διαχειριστές που όρισε η λογιστική εταιρία Deloitte. O Branson υποσχέθηκε ένεση ρευστού στην εταιρία, αλλά, με τον τρόπο που είναι δομημένα τα assets του, στις βρετανικές Παρθένους Nήσους (για φορολογικούς λόγους μάλλον) δεν μπορεί να αποκτήσει ταχεία πρόσβαση στο ρευστό του, ενώ κρατική βοήθεια ή δανεισμός αποκλείεται. Γι’ αυτό και υπόσχεται ότι θα αντλήσει χρήματα, χρησιμοποιώντας το ιδιωτικό του νησί, Necker, στις Παρθένες Nήσους.
Tο νησί που υπεραγαπά, ως τόπο διαμονής του, εκεί όπου φιλοξενούσε τους Obama και τη Diana, παλιότερα, που αποκαλεί, «οικογένεια». Aλλά, μιας και τα 100 εκατ. δολάρια που αξίζει το νησί δεν φτάνουν, ο αναλυτής Tom Youl «προφητεύει» ένα deal συγχώνευσης -με κρατική επίβλεψη- με την Air New Zealand, που επίσης παλεύει με τα χρέη, αλλά έχει πρόσβαση σε κυβερνητική βοήθεια…
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
