Άρθρο του πρώην πρωθυπουργού
Η πανδημία του κορωνοϊού και οι αντιδράσεις που προκάλεσε έδωσαν αφορμή στην αμφισβήτηση της παγκοσμιοποίησης και της ευρωπαϊκής ενοποίησης, σημειώνει ο Κώστας Σημίτης σε άρθρο του στην “Καθημερινή της Κυριακής”.
“Η τελευταία απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη θεαματική ενίσχυση των κρατών-μελών με 750 δισ. ευρώ επηρέασε ευνοϊκά το κλίμα. Όμως πιθανότατα θα υπάρξει ένα κλίμα δυσπιστίας, όταν η Επιτροπή ανακοινώσει τους αναγκαίους ελέγχους και περιορισμούς που θα ισχύσουν κατά τη διάθεση των χρημάτων”, προσθέτει ο πρώην πρωθυπουργός.
Και συνεχίζει: “Η παγκοσμιοποίηση δεν αναστέλλεται, δεν περιορίζεται. Δεν σταματά, αν κάποια χώρα το επιθυμεί. Είναι η αυτόματη συνέπεια της τεχνολογικής προόδου και της συνεχούς επέκτασης των ανθρώπινων δραστηριοτήτων”.
“Παρουσιάζει βεβαίως και προβλήματα”, συνεχίζει, καθώς “δημιουργούνται ανισότητες, εξαρτήσεις, υποτέλειες. Επικρατεί ανταγωνισμός. Ένα γνωστό παράδειγμα των προβλημάτων που προκύπτουν είναι η τεχνολογία 5G”, όπως αναφέρει.
Σε άλλο σημείο σημειώνει: “Χαρακτηριστικό της παγκοσμιοποίησης είναι η μεταφορά δραστηριοτήτων, που απαιτούν χειρωνακτική εργασία από τις προηγμένες στις λιγότερο προηγμένες χώρες. Στόχος είναι να περιορισθεί έτσι το κόστος παραγωγής στις ανεπτυγμένες χώρες και να υπάρξει κατάλληλο προσωπικό για την παραγωγή που δεν υπάρχει πια στις χώρες με υψηλό επίπεδο αμοιβών και ανάπτυξης”.
Σύμφωνα με τον πρώην πρωθυπουργό, “το γεγονός ότι η παγκοσμιοποίηση θα συνεχισθεί, επιβάλλει να διαμορφώσουμε συνθήκες ώστε η εξέλιξη αυτή να έχει θετικά αποτελέσματα να την καθορίζουν οι αξίες μας”.
“Κρίσιμο σε όλες τις περιπτώσεις είναι να δημιουργηθούν συνθήκες που εξασφαλίζουν σε όλα τα μέλη της Ένωσης συμμετοχή στις αναπτυξιακές διαδικασίες αλλά και στη διαμόρφωση της κοινωνικής οργάνωσης και του πολιτικού καθεστώτος της”, τονίζει.
Και καταλήγει: “Η ευρωπαϊκή ενοποίηση δεν είναι μόνον ένα όραμα για να λειτουργήσουν αποδοτικότερα η ευρωπαϊκή οικονομία, η κοινή αγορά, το κοινό νόμισμα και η αντιμετώπιση των διεθνών εξελίξεων. Είναι ταυτόχρονα η συνεχής, με τη συμβολή όλων των μελών, αντιμετώπιση τόσο των κοινών προβλημάτων όσο και των παγκοσμίων εξελίξεων, όπως η κλιματική αλλαγή”.
