Η κρίσιμη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η ελληνική οικονομία έχει πάψει πλέον να αποτελεί μόνο εθνικό και ευρωπαϊκό θέμα αλλά έχει εξελιχθεί σε παγκόσμια ανησυχία. Στο πλαίσιο αυτό και με την φόβο της εξάπλωσης της κρίσης στον τραπεζικό τομέα συνεδριάζουν την Πέμπτη και την Παρασκευή στην Ουάσιγκτον οι υπουργοί Οικονομικών και οι Διοικητές των 20 μεγαλύτερων Τραπεζών του κόσμου (G20).
Μια ενδεχόμενη μετατροπή της ελληνικής κρίσης σε τραπεζική κρίση θα είχε ως αποτέλεσμα να παρασυρθούν άλλες υπερχρεωμένες ευρωπαϊκές χώρες και να οδηγηθούν στη χρεοκοπία αλλά και παγκόσμια χρηματοπιστωτική αναταραχή.
Όπως αναφέρει το Reuters τα κομμάτια μίας πολύπλευρης προσέγγισης της κρίσης έχουν έρθει στο επίκεντρο και μένει να αποκρυσταλλωθούν περαιτέρω αυτή την εβδομάδα.
Τα πολιτικά εμπόδια αντιμετώπισης της κρίσης παραμένουν σημαντικά, σημειώνει το δημοσίευμα. Παραπέμπει, ωστόσο, σε δηλώσεις αναλυτών επενδυτικής στρατηγικής, οι οποίοι σημειώνουν ότι η αναταραχή στις αγορές μπορεί να υποχωρήσει, αν τα μέρη του προγράμματος επιβεβαιωθούν από τη σύνοδο G 20 και οι Κυβερνήσεις τους συνεχίσουν να τα εφαρμόζουν.
Μέτρα για να σταματήσει ο φαύλος κύκλος
Πρώτον, ένας μεγάλος αριθμός κεντρικών τραπεζών σε όλο τον κόσμο χαλαρώνει τη νομισματική πολιτική για να μειώσει το κόστος δανεισμού και να στηρίξει την ανάπτυξη – μία δράση που πιθανότατα θα εγκριθεί από τη G 20 για τις χώρες, όπου ο πληθωρισμός είναι υπό έλεγχο.
Δεύτερον, η αύξηση των πόρων ύψους 440 δισ. ευρώ του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ) για να αντιμετωπισθούν οι ανησυχίες για τη δυνατότητα των χωρών της Ευρωζώνης να εξυπηρετούν το χρέος τους. Η πρόταση του Αμερικανού υπουργού Οικονομικών Τίμοθι Γκάιτνερ στο πρόσφατο συμβούλιο Eurogroup και Ecofin να δεκαπλασιασθούν τα κεφάλαια του ΕΤΧΣ έτυχε ψυχρής υποδοχής από τους Ευρωπαίους ομολόγους του, αλλά παράγοντες της αγοράς πιστεύουν ότι η πρόταση τελικά θα επικρατήσει, λόγω της πρακτικής αξίας της.
Τρίτον, όσον αφορά τη ρευστότητα των τραπεζών, η ΕΚΤ προχώρησε την προηγούμενη εβδομάδα με το τολμηρό μέτρο της παροχής ρευστότητας σε δολάρια στις ευρωπαϊκές τράπεζες.
Τέταρτον, για τη φερεγγυότητα των τραπεζών, το θέμα είναι πιο αμφιλεγόμενο, καθώς οι Ευρωπαίοι διαφωνούν με την άποψη Αμερικανών αξιωματούχων και του ΔΝΤ ότι οι τράπεζες τους θα χρειασθούν επιπλέον κεφάλαια.
Πέμπτον, όσον αφορά τη φερεγγυότητα των χωρών, οι Κυβερνήσεις συνεχίζουν να κάνουν πρόοδο, αν και με βραδείς ρυθμούς, για τη μείωση των ελλειμμάτων τους.
