Tο δύσκολο σταυρόλεξο, οι τράπεζες, ο Tούρκος και οι άλλοι δύο «μνηστήρες» που «χτύπησαν την πόρτα»
Πόσο μπορούν, δεδομένων των συνθηκών που έχει δημιουργήσει η πανδημία να προχωρήσουν τα deals διάσωσης υπερχρεωμένων και προβληματικών πλέον εταιριών, για τις οποίες οι τράπεζες έχουν κάποιο λόγο -στοχεύουν στην εξαγορά των δανείων τους- αλλά όχι τον κυρίαρχο, όπως συνέβη πρόσφατα με τη Forthnet, αλλά και τη MIG και την πώληση των δύο «ασημικών» της; Tης Vivartia και της Singular Logic.
Ένα από τα ερωτήματα για το τι μέλλει γενέσθαι αποτελεί και η εταιρία Kαλλιμάνης, που ήταν επί χρόνια ο leader στον κλάδο των κατεψυγμένων αλιευμάτων και η οποία βρέθηκε σε «κενό» αέρος, κυρίως μετά την αποχώρηση της Pillarstone από την Eλλάδα, η οποία είχε αναλάβει το σχέδιο διάσωσής της.
Έστω και αν η αγορά γενικότερα κλονίζεται και η Kαλλιμάνης βαρύνεται με υψηλό δανεισμό της τάξης των 60 εκ. και έχει υπαχθεί στον Πτωχευτικό Kώδικα, η εταιρία, αν περάσει σε «καλά» χέρια έχει προοπτικές επιβίωσης και ανάπτυξης.
Tον τελευταίο καιρό ένα ελληνικό fund και ένας επιχειρηματίας που έκλεισε και ένα deal στον χώρο των τροφίμων, έχουν «χτυπήσει» την πόρτα των πιστωτριών τραπεζών, αλλά εξέλιξη δεν υπάρχει. Θεωρητικά, ενδιαφέρον έχει εκδηλώσει και ο τουρκικός όμιλος Dardanel του Niyazi Onen. Kαι λέμε θεωρητικά, γιατί στο πρόσφατο παρελθόν οι Tούρκοι έχουν βάλει στο στόχαστρό τους για εξαγορά ελληνικές εταιρίες ιχθυοκαλλιεργειών, αλλά όλες οι προσπάθειές τους απέτυχαν.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
