Οι οικονομικές επιδόσεις της Τουρκίας, τα συσσωρευμένα χρέη στα κράτη-μέλη της ευρωζώνης και η καταδίκη Σαρκοζί απασχολούν τον γερμανικό τύπο.
Στο εντυπωσιακό, για τα δεδομένα της πανδημίας, ποσοστό οικονομικής ανάπτυξης στην Τουρκία αναφέρεται η Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ) και επισημαίνει ότι «αυτό θα αρέσει στον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν: Μόνο δύο από τις 20 μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου καταγράφουν ανάπτυξη το 2020, η μία είναι η Κίνα και η άλλη η Τουρκία. Η κυβέρνηση (Ερντογάν) είχε προβλέψει τον θετικό δείκτη ανάπτυξης, παρά τις εκτιμήσεις διεθνών οργανισμών περί του αντιθέτου. Το +1,8% που ανακοίνωσε η τουρκική στατιστική υπηρεσία μπορεί να υπολείπεται του κινεζικού +2,3%, αλλά είναι υπερδιπλάσιο από το αντίστοιχο ποσοστό της περασμένης χρονιάς. Και αυτό παρά τη σημαντική πτώση της οικονομικής δραστηριότητας σε σημαντικούς τομείς, όπως ο τουρισμός και ο κατασκευαστικός κλάδος».
Ωστόσο, εκτιμά, η εφημερίδα της Φρανκφούρτης, «η ανάπτυξη έχει εξαγοραστεί με υψηλό αντίτιμο. Μετά από παρέμβαση του κράτους, το καλοκαίρι, οι τράπεζες άρχισαν να χορηγούν φτηνά δάνεια, ενισχύοντας την εσωτερική ζήτηση. Το αποτέλεσμα ήταν μία αύξηση τζίρου στις αγορές ακινήτων και αυτοκινήτων. Μία άλλη συνέπεια της προσφοράς φτηνού χρήματος- που εν τω μεταξύ έχει περιοριστεί πάλι- ήταν η άνοδος των εισαγωγών που προκάλεσε εκτόξευση του πληθωρισμού στο 15%. Μεγαλύτερη ακόμη άυξηση καταγράφουν οι τιμές των τροφίμων. Αποτέλεσμα των αρνητικών επιτοκίων ήταν η κατάρρευση της τουρκικής λίρας, η οποία μέσα σε έναν χρόνο έχασε το 1/5 της αξίας της».
Περισσότερα χρέη στην ευρωζώνη;
Φρέσκο χρήμα και περισσότερα χρέη προτείνουν και ορισμένα κράτη-μέλη της ευρωζώνης, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις οικονομικές συνέπειες της πανδημίας. Η Süddeutsche Zeitung αναφέρει σχετικά: «Το Σύμφωνο σταθερότηας και Ανάπτυξης έχει ήδη ανασταλεί για έναν χρόνο. Για την Κομισιόν και τα κράτη-μέλη οι κανόνες δημοσιονομικής πειθαρχίας ανακαλούνται, ώστε να υπάρξει θαρραλέα αντίδραση στην οικονομική κρίση. Ο αρμόδιος Επίτροπος Πάολο Τζεντιλόνι και πολλές κυβερνήσεις, μεταξύ αυτών η γαλλική, θέλουν τώρα να επιβάλλουν μεταρρυθμίσεις στο Σύμφωνο, πριν αυτό τεθεί εκ νέου σε λειτουργία. Ζητούν μεγαλύτερα περιθώρια ελιγμών για συσσώρευση χρεών».
Για την εφημερίδα του Μονάχου «αυτός είναι ο εντελώς λάθος δρόμος. Αν κάτι υπάρχει ήδη σε αφθονία στην ΕΕ, είναι τα κρατικά χρέη και ακολουθούν οι εξαιρέσεις και οι ευέλικτες ερμηνείες του Συμφώνου Σταθερότητας. Τόσο περίπλοκο και ευλύγιστο είναι πλέον αυτό το ρυθμιστικό πλαίσιο, ώστε ακόμη και ασταθείς κυβερνήσεις δεν έχουν να φοβηθούν σοβαρές συνέπειες. Κάποιοι επικριτές υποστηρίζουν ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας έχει γίνει στενός κορσές. Στην πραγματικότητα θυμίζει μάλλον αθλητική φόρμα, και μάλιστα μεγέθους XXL».
«Βραχιολάκι για τον πρώην πρόεδρο»
Αίσθηση προκαλεί στον γερμανικό τύπο- και όχι μόνο- η καταδίκη του πρώην προέδρου της Γαλλίας Νικολά σαρκοζί σε φυλάκιση τριών ετών για δωροδοκία και κατάχρηση εξουσίας στη διάρκεια της θητείας του. Η οικονομική επιθεώρηση Handelsblatt επισημαίνει ότι «η απόφαση έχει σημασία όχι μόνο για τον Σαρκοζί προσωπικά, αλλά και για τη γαλλική πολιτική. Λέγεται ότι ο Σαρκοζί θα ήθελε να επιστρέψει στο Προεδρικό Μέγαρο. Δεν έχει ξεχαστεί, αν και επισήμως αποχώρησε από την πολιτική το 2016. Ήταν ο πλέον ελπιδοφόρος πολιτικός στο συντηρητικό στρατόπεδο, κάθε τόσο ακούγονταν φήμες ότι θα επέστρεφε. Η καταδίκη επιφέρει πλήγμα στην πολιτική αξιοπιστία του και οι όποιες ελπίδες για την επιστροφή του εξανεμίζονται, ακόμη και αν ασκήσει έφεση».
Η εφημερίδα Stuttgarter Nachrichten τονίζει ότι «η καταδίκη του Νικολά Σαρκοζί δεν είναι μόνο το τέλος σε μία θεαματική υπόθεση διαφθοράς, αλλά και το τέλος κάθε πολιτικής φιλοδοξίας για έναν άνδρα που, ακόμη και μετά την εκλογική του ήττα, συνέχισε να αναμειγνύεται στη γαλλική πολιτική. Κι όμως: Ο Σαρκοζί δεν θα εξαφανιστεί εντελώς. Ξέρει να κινεί τα νήματα και έμπιστοι συνεργάτες του έχουν ήδη εγκατασταθεί σε καίριες θέσεις επιρροής της σημερινής κυβέρνησης. Μετά την καταδίκη μπορεί ο ίδιος να μην επανεμφανιστεί στην πρώτη γραμμή, αλλά οι ανθρωποί του θα φροντίσουν ώστε η συντηρητική αντίληψη Σαρκοζί να συνεχίσει να διαπνέει τη γαλλική πολιτική».
