Άρχισε από το περασμένο Σάββατο η διαδικασία κατάθεσης προτάσεων για τον αγωγό φυσικού αερίου Αζερμπαϊτζάν – Ε.Ε, με την ελληνοϊταλική κοινοπραξία Ποσειδών (ΔΕΠΑ – Edison) να έχει ήδη καταθέσει φάκελο στην αζερική Socar την Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου, για τους αγωγούς ελληνικού ενδιαφέροντος.
Παράλληλα, κρίσιμο είναι το τρίμηνο αυτό σε πολιτικό, διπλωματικό και επιχειρηματικό επίπεδο, με στόχο τη διαμόρφωση θετικών προοπτικών για τα επιμέρους σχέδια.
Στα σχέδια αυτά περιλαμβάνονται επίσης ο αγωγός Nabucco και ο Southeast Europe Pipeline. O τελευταίος είναι σχέδιο της τελευταίας στιγμής που αναμένεται να καταθέσει η ΒΡ, η οποία είναι και διαχειρίστρια της κοινοπραξίας του κοιτάσματος Σαχ Ντενίζ ΙΙ.
Σύμφωνα με το euro2day, oι προοπτικές κατασκευής του Nabucco, στο άμεσο μέλλον τουλάχιστον, είναι ελάχιστες γιατί δεν μπορεί να διασφαλίσει τα 31 δισ. κυβικά μέτρα που χρειάζεται από τα υπάρχοντα κοιτάσματα της Κασπίας. Η πρόταση της ΒΡ κρίνεται από τους ενδιαφερομένους ως κίνηση πίεσης προς τα δύο ρεαλιστικότερα σχέδια (ΤΑΡ, ελληνοϊταλικός), ώστε να περιορίσουν τις απαιτήσεις τους για τη μεταφορά του αερίου. Πάντως, το παιχνίδι που ξεκινά με την εμπλοκή κυβερνήσεων, της Ε.Ε. και των επιχειρήσεων μοιάζει με σκληρό πόκερ, όπου εκτός από τα γερά χαρτιά μετράνε και οι μπλόφες.
Βρετανία – Αυστρία
Από την παραμονή της τελευταίας προθεσμίας για την κατάθεση των προτάσεων, ξεκίνησαν και οι τοποθετήσεις άμεσα και έμμεσα εμπλεκομένων.
Σε πρώτη φάση, ο Βρετανός υπουργός Ενέργειας Charles Hendry, με δηλώσεις του στο Μπακού, όπου πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη, ξεκαθάρισε τη θέση της χώρας του, η οποία έρχεται σε αντίθεση με τις θέσεις της Ε.Ε. Ότι δηλαδή η απόφαση για τον αγωγό του Νοτίου Διαδρόμου θα πρέπει να ληφθεί με καθαρά οικονομικά κριτήρια και όχι με πολιτικά.
«Θα πρέπει να αποφευχθούν πολιτικές αποφάσεις αναφορικά με τον αγωγό Nabucco», δήλωσε σύμφωνα με ειδησεογραφικά πρακτορεία, διευκρινίζοντας ότι το κύριο θέμα που θα πρέπει να εξεταστεί για την κατασκευή του αγωγού, θα πρέπει να είναι η μέγιστη εμπορική του αξιοποίηση. Εμμέσως, δηλαδή, εμφανίζεται να στηρίζει την πρόταση της British Petroleum, η οποία από την περασμένη εβδομάδα προβάλλεται ως η οικονομικότερη λύση, καθώς θεωρητικά πάντα θα αξιοποιεί υπάρχοντα δίκτυα στην Τουρκία, στη Βουλγαρία και στη Ρουμανία.
Σύμφωνα με τον Αυστριακό υπουργό Οικονομικών Reinhold Mitterlener για το Nabucco , η επενδυτική απόφαση για τον αγωγό αυτόν θα πρέπει να ληφθεί το 2012, “διαφορετικά το πρόγραμμα δεν έχει νόημα”.
Η άποψη του Αυστριακού υπουργού, η χώρα του οποίου είναι ο κυριότερος υποστηρικτής του “φαραωνικού” σχεδίου, όπως υποστηρίζουν παράγοντες της αγοράς, απευθύνεται κυρίως στην Ε.Ε. και στον επίτροπο Otinger, με στόχο να συντονιστούν οι ενέργειες κρατών-μελών και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για να πειστεί πρωτίστως το Τουρκμενιστάν και το Αζερμπαϊτζάν και να προσφέρουν τις απαραίτητες ποσότητες φυσικού αερίου για το “γέμισμα” του Nabucco.
Από την αντίπερα όχθη
Ελλάδα και Ιταλία θα συναντηθούν στο προσεχές διάστημα με τους αρμόδιους υπουργούς Παπακωνσταντίνου και Romano με ομόλογούς τους στο Μπακού, ενώ παρέμβαση αναμένεται και από τον Πρόεδρο της Γαλίας Νικολά Σαρκοζί, καθώς η γαλλική εταιρία EdF είναι κύριος μέτοχος της ιταλικής Edison.
Όπως επεσήμανε ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΠΑ Χάρη Σαχίνη, η πρόταση που κατέθεσε την Παρασκευή η μικτή ελληνοϊταλική εταιρεία Ποσειδών περιλαμβάνει και τιμή διαμετακόμισης του αζερικού αερίου προς την Ιταλία, την οποία ο ίδιος χαρακτηρίζει απόλυτα ανταγωνιστική.
«Ευελπιστούμε ότι η πρόταση του ελληνοϊταλικού αγωγού θα προτιμηθεί”, τονίζει ο ίδιος, καθώς “το έργο βρίσκεται στην πιο προχωρημένη φάση από κάθε άλλο αντίστοιχο, ενώ προσφέρει μέσω του ελληνοβουλγαρικού αγωγού IGB πρόσβαση και στις αγορές της ΝΑ. Ευρώπης. Άρα έχει χαρακτηριστικά που προσφέρουν ο Nabucco και η πρόταση της ΒΡ».
Ο κ. Σαχίνης επισημαίνει παράλληλα ότι ο ελληνοϊταλικός αγωγός παρέχει επίσης το πλεονέκτημα να παραλαμβάνει αέριο και από το δίκτυο της Ιταλίας, άρα προσφέρει πρόσβαση στις πηγές της Β. Αφρικής με τις οποίες είναι συνδεδεμένο το ιταλικό δίκτυο, κι ακόμα μπορεί εύκολα να διπλασιάσει τη δυναμικότητά του, γεγονός που η πλευρά του Αζερμπαϊτζάν επιθυμεί ιδιαίτερα.
