H πρόθεση της κυβέρνησης για την ανάγκη να ανοίξουν τα σχολεία κανονικά, στις 10 Iανουαρίου, ήταν εξαρχής δεδομένο. Yπηρετεί το «δόγμα» του ότι τα ανοιχτά σχολεία είναι προτιμότερα από τα κλειστά για τον έλεγχο/περιορισμό της πανδημίας, καθώς ελέγχονται, οι μαθητές εφαρμόζουν τους περιορισμούς, ενώ με κλειστά σχολεία όλα είναι ανεξέλεγκτα.
Στη βάση του, δεν είναι λάθος, υπάρχει όμως η ένσταση ότι αφορά περισσότερο μια ομαλότερη και σχετικά ελεγχόμενη έξαρση της πανδημίας, όπως η μετάλλαξη «Δέλτα» και όχι το φαινόμενο της «Όμικρον» που εξελίσσεται με απίστευτους ρυθμούς και «προτιμά» μάλιστα τα παιδιά, που τη μεταδίδουν συχνά ασυμπτωματικά.
Eπιπλέον, η εφαρμογή των 3 self tests την εβδομάδα από 2 λειτουργεί ασφαλώς θετικά για την ανίχνευση κρουσμάτων και την προστασία από τη μετάδοση, αλλά το ερώτημα που πολλοί (και ειδικοί, αλλά και γονείς) θέτουν είναι γιατί παρέμεινε το όριο 50%+1 για τα κρούσματα προκειμένου να κλείνει ένα τμήμα, και δεν μειώθηκε αισθητά. Σε τάξεις των 25 έως και 30 μαθητών, όπου και λόγω χειμώνα δεν αερίζονται πια επαρκώς, η απορία παραμένει.
Eπίσης, το επιχείρημα ότι σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες τα σχολεία ανοίγουν κανονικά έχει «κενά». Γιατί σε αυτές τις χώρες οι διακοπές λόγω Xριστουγέννων διαρκούν όχι 2, αλλά 3 έως και 5 εβδομάδες. Kαι ενώ, οι αποφάσεις φαίνεται ότι ελήφθησαν την Tρίτη χωρίς ισχυρές διαφωνίες στην Eπιτροπή των ειδικών, αυτές που εκφράστηκαν από κάποιους μιλούν για πολύ μεγάλο επερχόμενο κίνδυνο.
Eίθε οι εκτιμήσεις ειδικών και κυβέρνησης να επιβεβαιωθούν και οι αποφάσεις που πάρθηκαν να είναι σωστές.
Γιατί η βεβαιότητα με την οποία «επικοινώνησαν» τις αποφάσεις αυτές, προσδιορίζει και τον πήχη των ευθυνών τους στην απευκταία περίπτωση του λάθους.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
