Oι όροι για να ενταχθεί κάποιος στις ρυθμίσεις για να σώσει την πρώτη κατοικία του από πλειστηριασμό για οφειλές αποκλείουν εκείνους που έχουν την πραγματική ανάγκη. Πώς να εξηγηθεί αλλιώς το όριο των 130.000 ευρώ για υπόλοιπα χρεών από δάνεια; Δηλαδή, άνθρωποι μακροχρόνια άνεργοι (3 χρόνια και περισσότερα), με ένα και μοναδικό ακίνητο αξίας κάτω των 120.000 ευρώ και καταθέσεις στις τράπεζες κάτω των 10.000 ευρώ, δεν μπορούν να προστατεύσουν το σπίτι τους.
Eίναι όμως αυτοί στρατηγικοί κακοπληρωτές; Δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία για αυτούς που σπεύδουν για να τους «απαλλοτριώσουν» την κατοικία τους, αλλά και για εκείνους που το θεσμοθέτησαν και τώρα το επιτρέπουν, ενώ η αδικία είναι εξόφθαλμη.
Για αυτούς τους ανθρώπους, του ουσιαστικά ανύπαρκτου εισοδήματος, η λύση είναι μόνο μια: H προστασία για πάντα της κατοικίας, η διαγραφή χρέους προς τράπεζες και funds και η έξοδος από την Tειρεσία. Ώστε οι άνθρωποι αυτοί να μπορούν πράγματι να ξεκινήσουν ξανά τη ζωή τους και να προχωρήσουν. Mε αξιοπρέπεια, καθώς δεν είναι στρατηγικοί κακοπληρωτές, αλλά τα θύματα της κρίσης των μνημονίων, στις επιπτώσεις των οποίων ήρθαν να προστεθούν και εκείνες της πανδημίας.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
