Άμεση ανάγκη νέας κυβέρνησης που θα βάλει δημοσιονομική τάξη στην υπερχρεωμένη Ιταλία
«Ακόμα και με την απομάκρυνση του ανθρώπου που ταυτίστηκε με σειρά σκανδάλων, η χώρα θα δυσκολευτεί να πείσει ότι μπορεί να μειώσει το χρέος των 1,9 τρισ. ευρώ»
Σε θρίλερ εξελίσσεται τις τελευταίες ημέρες το πολιτικό μέλλον της Ιταλίας και η τύχη του αμφιλεγόμενου πρωθυπουργού της, Silvio Berlusconi. Και ενώ οι αγορές δείχνουν να πανηγυρίζουν κάθε σενάριο περί απομάκρυνσής του, αναλυτές προειδοποιούν ότι το τέλος του Μπερλουσκονισμού θα σημάνει μια περίοδο έντονης αβεβαιότητας για την Ιταλία. Και σε καμία περίπτωση δεν θα αποτελέσει το τέλος των προβλημάτων της και μιας κρίσης που πλέον απειλεί την ίδια την ύπαρξη του ευρώ.
Αυτό που χρειάζεται η Ιταλία είναι μία σταθερή κυβέρνηση, που να θεωρείται ικανή να βάλει σε τάξη τα δημοσιονομικά προβλήματα της χώρας και να εφαρμόσει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις. Αυτό μάλλον θα αργήσει να συμβεί.
Ακόμα και με την απομάκρυνση του ανθρώπου που κατέληξε να συμβολίζει τα σκάνδαλα και τις κενές υποσχέσεις για τους Ιταλούς, η χώρα θα δυσκολευτεί να πείσει τις αγορές ότι μπορεί να μειώσει το τεράστιο χρέος της, που στα 1,9 τρισ. ευρώ απειλεί να τινάξει την Ευρωζώνη στον αέρα. Να πείσει τις αγορές ότι μπορεί να απελευθερώσει την αγορά εργασίας της, να αντιμετωπίσει τη φοροδιαφυγή και να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητά της.
Οι Ευρωπαίοι εταίροι αλλά και οι αγορές θα θελήσουν να μάθουν τι θα γίνει με τις ασαφείς δεσμεύσεις του Berlusconi για μεταρρυθμίσεις. Έπειτα από καβγάδες και παζάρια με το υπουργικό του συμβούλιο, ο Belusconi είχε καταφέρει να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις των Ευρωπαίων ηγετών, στέλνοντάς τους 15σέλιδη επιστολή. Σε αυτήν, περιέγραφε το σχέδιο των μεταρρυθμίσεών του. Αυτό με το οποίο ήλπιζε να θωρακίσει την Ιταλία απέναντι στην κρίση του ευρώ. Ο νέος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ο Ιταλός Mario Draghi, (παρότι πολιτικός αντίπαλος του Μπερλουσκόνι) μίλησε για «γενναίες μεταρρυθμίσεις». Η ιταλική αντιπολίτευση, ωστόσο, έκανε λόγο για έναν κατάλογο ευσεβών πόθων.
Στην επιστολή αποκαλύπτονταν για πρώτη φορά τα σχέδια της Ιταλίας για αποκρατικοποιήσεις ύψους 15 δισ. ευρώ τα επόμενα τρία χρόνια. Καθώς και για αλλαγή των εργασιακών νόμων, που θα διευκολύνουν τη μείωση του προσωπικού των επιχειρήσεων, όταν υπάρχουν οικονομικές δυσκολίες.
Όμως, η υποσχόμενη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού ήταν μάλλον άτολμη, με αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης έως το 2026 στα 67 χρόνια, από τα 65 που ισχύουν σήμερα για τους άνδρες.
Τώρα, ακόμα και αυτές οι κινήσεις τίθενται σε κίνδυνο. «Η σημερινή σύνθεση του ιταλικού κοινοβουλίου και οι προθέσεις του κυβερνητικού συνασπισμού υπονοούν ότι μια γρήγορη επίλυση της πολιτικής κρίσης είναι απίθανη», δηλώνει ο επικεφαλής οικονομολόγος της Mizuho, Riccardo Barbieri.
Το χειρότερο πιθανό σενάριο μιλά για εβδομάδες ή ακόμα και μήνες αστάθειας, που θα δώσουν τη θέση τους στην εγκατάλειψη των μεταρρυθμίσεων.
