Μπορεί το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών στις χώρες του ΟΟΣΑ έχει αγγίξει το υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 30 ετών ωστόσο δεν συμβαίνει το ίδιο και με τη χώρα μας.
Σύμφωνα με την έκθεση του Οργανισμού το εισοδηματικό χάσμα μεταξύ των πλουσιότερων και των φτωχότερων στην Ελλάδα μειώθηκε από το 1988 έως το 2008.
Ωστόσο σημειώνεται ότι αυτό είναι εξαιρετικά αμφίβολο ότι συνεχίστηκε μετά το 2008 με την οικονομική κρίση.
Σύμφωνα με την έκθεση στις περισσότερες χώρες του ΟΟΣΑ αυξήθηκε η ανισοκατανομή του εισοδήματος. Η κατανομή του εισοδήματος στην Ελλάδα το 2008 ήταν λιγότερο άνιση από το μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ, σύμφωνα με την ίδια έκθεση.
Ο ΟΟΣΑ χρησιμοποιεί τον «συντελεστή Gini» για τη μέτρηση της ανισοκατανομής, οι τιμές του οποίου κυμαίνονται από το μηδέν έως το ένα, όπου το μηδέν σημαίνει ότι (κατά προσέγγιση) όλος ο πληθυσμός έχει το ίδιο εισόδημα και το ένα ότι όλο το εισόδημα πηγαίνει σε ένα πρόσωπο.
Ο συντελεστής Gini για την Ελλάδα το 2008 ήταν 0,307 έναντι 0,314 για το σύνολο των χωρών του ΟΟΣΑ. Ο συντελεστής έμεινε σταθερός από το 1988 έως τα μέσα του δεκαετίας του 1990, ενώ μειώθηκε κατά 2,8% από τότε έως το 2008. Αντίθετα, ο συντελεστής ανισοκατανομής αυξήθηκε σε 17 από τις 22 χώρες του ΟΟΣΑ, για τις οποίες υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης, το μέσο εισόδημα του πλουσιότερου 10% του πληθυσμού των χωρών του ΟΟΣΑ ανέρχεται στο εννιαπλάσιο του μέσου εισοδήματος του φτωχότερου 10%. Το εισοδηματικό χάσμα αυξήθηκε ακόμη και σε χώρες που έχουν παραδοσιακά μικρότερη ανισοκατανομή –όπως η Γερμανία, η Δανία και η Σουηδία– στο εξαπλάσιο από το πενταπλάσιο που ήταν στη δεκαετία του ’80. Το χάσμα φθάνει στο 10πλάσιο στην Ιταλία, την Ιαπωνία, την Κορέα και τη Βρετανία, ενώ είναι ακόμη μεγαλύτερο, 14πλάσιο, στο Ισραήλ, την Τουρκία και τις ΗΠΑ. Στη Χιλή και το Μεξικό, το εισόδημα των πλουσιότερων φθάνει στο 25πλάσιο των φτωχότερων, το υψηλότερο επίπεδο ανισοκατανομής για τις χώρες του ΟΟΣΑ.
Ακόμη μεγαλύτερη είναι η ανισοκατανομή για αναδυόμενες οικονομίες εκτός του ΟΟΣΑ, όπως στη Βραζιλία, με την απόκλιση να φθάνει στο 50πλάσιο. Η κύρια αιτία για την αύξηση των ανισοτήτων στην κατανομή του εισοδήματος είναι η μεγαλύτερη ανισότητα στους μισθούς και τα ημερομίσθια, καθώς οι εξειδικευμένοι εργαζόμενοι επωφελήθηκαν περισσότερο από την τεχνολογική πρόοδο σε σχέση με τους εργαζόμενους χαμηλών προσόντων.
