Για τις αποφάσεις της συνόδου κορυφής και το ενδεχόμενο νέων μέτρων απηύθυνε ερώτηση προς τον πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο, ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας.
Ο κ. Τσίπρας εκτιμά ότι «αποφάσισε λιγότερη δημοκρατία, περισσότερη λιτότητα, ”συνταγματοποίηση” του νεοφιλελευθερισμού και ύφεση για όσες χώρες δεν μπορούν να ανταποκριθούν στην ”δημοσιονομική” φυλακή που επέβαλλε ο άξονας Μέρκελ – Σαρκοζί».
«Η τελευταία Σύνοδος Κορυφής αποφάσισε λιγότερη δημοκρατία, περισσότερη λιτότητα, «συνταγματοποίσηση» του νεοφιλελευθερισμού και ύφεση για όσες χώρες δεν μπορούν να ανταποκριθούν στην «δημοσιονομική» φυλακή που επέβαλλε ο άξονας Μέρκελ- Σαρκοζί. Πρόκειται για μια απόφαση η οποία έχει τόσες πιθανότητες επιτυχίας όσες και οι προηγούμενες. Επεκτείνει σε όλη την Ευρώπη, την αποτυχημένη, ανάλγητη και αντικοινωνική πολιτική του Μνημονίου που διέλυσε την κοινωνική συνοχή στην Ελλάδα και απειλεί με διάλυση την ευρωζώνη.
Ο πρωθυπουργός της χώρας, αφού πήγε στην Σύνοδο χωρίς εναλλακτικό σχέδιο, συντάχτηκε τελικά με τις απόψεις Μέρκελ- Σαρκοζί και υπαινίχτηκε πως θα χρειαστούν νέα μέτρα. Ο υπουργός Οικονομικών υπήρξε σαφέστερος και δήλωσε πως θα χρειαστούν οπωσδήποτε νέα μέτρα.
Επειδή η απόφαση της Συνόδου Κορυφής θα έχει την τύχη προηγούμενων αποφάσεων, επειδή η συνταγή του Μνημονίου είναι απολύτως αποτυχημένη και καταστροφική και επειδή το νέο επικαιροποιημένο μνημόνιο και η νέα δανειακή σύμβαση είναι προς όφελος των αγορών και όχι των λαών και των πολιτών.
Ερωτάται ο κ. Πρωθυπουργός
– Σκοπεύει να φέρει προς ψήφιση, νέα επαχθή και αντικοινωνικά μέτρα, κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του;
– Θεωρεί ότι νομιμοποιείται η παρούσα τρικομματική και άνευ λαϊκής εντολής κυβέρνηση, να λάβει νέα μέτρα, παρακάμπτοντας το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι μια τέτοια επιλογή θα βρίσκεται σε απόλυτη δυσαρμονία με τη λαϊκή βούληση;
– Θεωρεί ότι τα μεγάλα εισοδήματα και μεγάλες κινητές και ακίνητες περιουσίες στη χώρα μας φορολογούνται επαρκώς, ώστε να αναζητηθούν εκ νέου πόροι από τα μικρά και μεσαία εισοδήματα;
– Θεωρεί εφικτό το στόχο για έλλειμμα 0,5% στον προϋπολογισμό χωρίς την κατάρρευση των δημοσίων δαπανών και τη συνεπακόλουθη διάλυση των δημοσίων υπηρεσιών και του κοινωνικού κράτους;».
