Από την μια, οι ομαδικές παραιτήσεις, που αφήνουν το Κίνημα «σύξυλο» και έκθετο σε μια ενδυναμωμένη Νέα Δημοκρατία κι έναν «απειλητικά» ανερχόμενο Πάνο Καμμένο, χωρίς βεβαίως να υπολείπεται της δημοσκοπικής ανόδου και ο άλλοτε «ισχνός» πλην τίμιος Φώτης Κουβέλης.
Από την άλλη, η δεδηλωμένη πρόθεση να μην συμμετάσχουν στις βουλευτικές εκλογές στελέχη «ιστορικά» του ΠΑΣΟΚ, καθώς μετά την σχετική δήλωση Πάγκαλου ακολούθησε μια «καταιγίδα» ανάλογων προθέσεων από ανθρώπους που επί σειρά δεκαετιών «έθρεψαν» και στήριξαν το κόμμα του Ανδρέα Παπανδρέου. Πολιτικοί που άλλοτε δεν δίσταζαν να δώσουν την μάχη μέσα κι έξω από το Κοινοβούλιο, τώρα εμφανίζονται διστακτικοί έως και… παροπλισμένοι, απογοητευμένοι ίσως και οι ίδιοι από την πορεία των πραγμάτων.
«Σέβομαι την απόφαση του Μιλτιάδη Παπαϊωάννου, αγαπημένου φίλου και συνεργάτη σε δύσκολες ώρες για την πατρίδα και το κίνημά μας . Κοινή μας είναι η απόφαση να συνεχίσουμε μαζί και τώρα και αύριο για την πραγμάτωση των μεγάλων εθνικών και κοινωνικών μας στόχων». Αυτό δήλωσε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ σήμερα, με αφορμή την κοινοποίηση του κ. Παπαϊωάννου ότι δεν σκοπεύει να κατέλθει στις εκλογές. Κι αν για την περίπτωση Πάγκαλου όλα φαίνονται εύλογα, λόγω της ηλικίας του, πόση ανακούφιση θα μπορεί να αισθάνεται και τι θα δήλωνε άραγε ο κ. Βενιζέλος για τις περιπτώσεις των Ντίνου Ρόβλια, Σούλας Μερεντίτη, Βαγγέλη Αργύρη, Νίκου Σαλαγιάννη, Βασίλη Γερανίδη, Σωκράτη Ξυνίδη, Ηλία Μόσιαλου και Χρήστου Χάιδου;
Μετέωρος, ο Ευάγγελος Βενιζέλος βλέπει την πολυπόθητη «πανστρατιά» του να ξεθυμαίνει, τους «λόχους» των πρωτοκλασάτων να αποδεκατίζονται από τον εχθρό που λέγεται απόρριψη από το εκλογικό σώμα, και σε μια προσπάθεια διασκέδασης των εντυπώσεων κάνει λόγο για ανανέωση του Κινήματος.
Μα κάποιες γλώσσες ήδη μιλούν για επικίνδυνη υποχώρηση, για ριψάσπιδες που κιότεψαν ενώπιον της επερχόμενης λαϊκής κατακραυγής…