Σε φουρτούνα έχει περιέλθει ο κλάδος των δεξαμενόπλοιων με τον «καπετάνιο» να αδυνατεί να το φέρει σε σωστή ρότα βλέποντάς το να πλέει ολοταχώς για ξέρα.
Οι παραγγελίες νεότευκτων δεξαμενόπλοιων παρουσιάζουν σημαντική μείωση κάτι το οποίο οφείλεται στα χαμηλά επίπεδα που κυμάνθηκαν οι ναύλοι τα προηγούμενα τρία χρόνια στον κλάδο.
Ο συνολικός αριθμός παραγγελιών για κάθε χρόνο μετά το 2009 είναι χαμηλότερος από τα επίπεδα των ετών 2003-2008, παρά το γεγονός ότι το 2010 παρατηρήθηκε μία μικρή έξαρση σε παραγγελίες VLCC και Suezmaxes, αναφέρει στην εβδομαδιαία αναφορά, ο διεθνής ναυλομεσιτικός οίκος Gibson.
Αυτή η μέτρια επενδυτική δραστηριότητα στα δεξαμενόπλοια, αναμένεται να μεταφρασθεί σε μια εξομάλυνση της προσφοράς χωρητικότητας στον κλάδο. Ήδη παρατηρείται μία σχετικά αργή ανάπτυξη του στόλου των πλοίων μεταφοράς προϊόντων αργού.
Ειδικότερα o ρυθμός επέκτασης του στόλου των δεξαμενοπλοίων μεταφοράς προϊόντων αργού, τύπου Medium Range (MR) έπεσε στο 3% στη διετία 2010-2011 έναντι των ρυθμών ανάπτυξης 8%-9% την πενταετία 2005-2009.
Λαμβανομένων υπόψη των ακυρώσεων και καθυστερήσεων, αναμένεται ότι τα επόμενα δύο χρόνια ο αριθμός των πλοίων αυτού του τύπου που θα παραδοθούν θα είναι ακόμη μικρότερος από ό,τι προδίκαζαν τα στοιχεία της διετίας 2010-2011.
Ωστόσο η εικόνα είναι διαφορετική στα VLCC και τα Suezmaxes όπου η έξαρση στις παραγγελίες το 2010 εξασφαλίζει σχετικά υψηλό αριθμό παραδόσεων για τη διετία 2012-2013.
Εκτός από τις παραδόσεις νεότευκτων, οι διαλύσεις δεξαμενοπλοίων είναι ένας ακόμη συντελεστής που καθορίζει το μελλοντικό μέγεθος του στόλου. Υποψήφια για διάλυση είναι, πρωτίστως τα δεξαμενόπλοια μονού τοιχώματος τα οποία αποτελούν μόλις το 5% του υφιστάμενου στόλου.
Παράλληλα όμως, όλο και μεγαλύτερος αριθμός δεξαμενοπλοίων διπλού τοιχώματος οδηγείται στα διαλυτήρια. Κατά τους τελευταίους 15 μήνες, περίπου το 60% του συνόλου των δεξαμενόπλοιων που διαλύθηκαν ήταν πλοία διπλού τοιχώματος “πρώτης γενιάς”.
Αν οι ναύλοι παραμείνουν σε χαμηλά επίπεδα η τάση για αύξηση του ρυθμού των διαλύσεων θα συνεχισθεί, καθώς θα είναι ολοένα και πιο δύσκολο για τους μεγαλύτερης ηλικίας πλοία να ανταγωνίζονται τα νεώτερα και περισσότερο αποδοτικά. Περίπου το 13% του υπάρχοντος στόλου δεξαμενόπλοιων (560 πλοία) είναι άνω των 15 ετών και ως εκ τούτου μπορεί να θεωρηθούν ως υποψήφια για διάλυση, εκτιμά ο Gibson.
Σε συνδυασμό, οι παραπάνω εξελίξεις οδηγούν στο συμπέρασμα ότι τα δεξαμενόπλοια τύπου MR να είναι τα πρώτα στα οποία θα παρατηρηθεί σταθεροποίηση της προσφοράς και αναμένεται να ακολουθήσουν τα δεξαμενόπλοια τύπου LR2/Aframaxes και LR1/Panamaxes.
Στην αντίθετη κατεύθυνση στην αγορά των VLCC και Suezmax, η κατάσταση θα παραμείνει πιο ρευστή, καθώς ο στόλος στις δύο αυτές κατηγορίες θα συνεχίσει να αναπτύσσεται με υψηλούς ρυθμούς τα επόμενα χρόνια.
Προς το παρόν, πάντως, τα έσοδα για τα aframaxes και product tankers κινούνται σε χαμηλά επίπεδα, ενώ αντιθέτως στα VLCC παρατηρείται τους τελευταίους μήνες μία βελτίωση η οποία συνδέεται με τις εξελίξεις στο Ιράν και τις προσδοκίες ότι οι εξελίξεις αυτές μπορεί να οδηγήσουν την αγορά σε ακόμη καλύτερα επίπεδα. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι ο κλάδος χρειάζεται νέες παραγγελίες εν όψει αυτών των εξελίξεων.
