Για «νίκη των συντεχνιών» κάνει λόγο ο πρώην πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης, καθηγητής Ιωακείμ Γρυσπολάκης σε αιχμηρή επιστολή του προς τους βουλευτές, με την οποία καυτηριάζει τις επικείμενες αλλαγές στο νόμο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Αφορμή για την επίθεση του αυτή, είναι η “απενεργοποίηση του νόμου 4009/11 για δύο χρόνια”, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει. Πρόκειται για τον γνωστό και ως “νόμο Διαμαντοπούλου” που έχει επιφέρει σειρά αντιδράσεων από ακαδημαϊκούς και πολιτικούς.
Με την επιστολή του ο κ. Γρυσπολάκης, καταφέρεται και εναντίον του κ. Κουβέλη, το κόμμα του οποίου είχε ζητήσει αλλαγή διατάξεων του νόμου για τα ΑΕΙ.
Μετά τη συνάντηση των τριών, “κλείδωσαν” οι αλλαγές στο νόμο για τα ΑΕΙ για να ξεκινήσει κανονικά η ακαδημαϊκή χρονιά.
Συγκεκριμένα, το υπ. παιδείας θα προχωρήσει σε επτά αλλαγές στο νόμο – πλαίσιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η ηγεσία του Υπουργείου, έχει εξασφαλίσει άλλωστε τη συναίνεση της ΔΗΜΑΡ και του ΠΑΣΟΚ. Υπενθυμίζεται ότι οι Πρυτάνεις είχαν καταγγείλει τον “Νόμο Διαμαντοπούλου”, χαρακτηρίζοντας τον ως ανεφάρμοστο και αντιακαδημαϊκό.
Ο κ. Γρυσπολάκης, κάνει λόγο για “κωλυσιεργία” στην εφαρμογή του νόμου και κατηγορεί τον κ. Κουβέλη για ανάσχεση μεταρρυθμίσεων που όπως αναφέρει, αν δεν πραγματοποιηθούν “η καταστροφή της χώρας είναι εκ των προτέρων δεδομένη”. Παράλληλα αναφέρει, πως η κυβέρνηση “παραδειγματίζει” τους πολίτες να μην εφαρμόζουν ένα νόμο, “κωλυσιεργώντας”.
Υπερτονίζει, “την αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε μεταρρύθμιση στα πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ με την καθιέρωση της αξιοκρατίας, της εισόδου κοινωνικών εταίρων στη Διοίκησή τους, την επιβολή της εξωτερικής αξιολόγησης και την καθιέρωση των διακριτών ρόλων διδασκόντων και διδασκομένων”.
Συγκεκριμένα αναφέρει στην επιστολή του, που φέρει ως τίτλο: “Η νίκη των συντεχνιών και η ήττα της πολιτείας”:
“Κύριοι βουλευτές,
Χθες βράδυ πληροφορηθήκαμε ότι οι πολιτικοί αρχηγοί, που στηρίζουν την Κυβέρνηση, μετά από επιμονή του κ. Κουβέλη, συμφώνησαν κατ’ ουσίαν να απενεργοποιήσουν τον νόμο 4009/11 για δύο χρόνια.
ΕΥΓΕ! Από σήμερα θα γνωρίζουν όλοι οι πολίτες ότι αν δεν θέλουν να εφαρμόσουν ένα νόμο θα κωλυσιεργούν στην εφαρμογή του και η Πολιτεία θα τους επιβραβεύει. Όσοι δε αφελείς θελήσουν να υπερασπιστούν και να εφαρμόσουν ένα νόμο, ας γνωρίζουν ότι θα χλευαστούν και θα γελοιοποιηθούν.
Τα κόκαλα του Σωκράτη (θυμάστε. Εκείνος που ήπιε το κώνειο για να αποδείξει σε όλους ότι πρέπει να σεβόμαστε τους νόμους που θεσπίζει η Πολιτεία, ακόμη και αν αυτό είναι ενάντια στην ίδια μας τη ζωή) θα τρίζουν από απελπισία. Μετά από αυτό, με ποιο ηθικό ανάστημα θα έλθουν οι κυβερνώντες να απαιτήσουν από τους φοροφυγάδες να πληρώσουν φόρους;
Έτσι δεν μένει παρά να ομολογήσω δημοσίως ότι οι πρυτάνεις και οι άλλοι συνδικαλιστές, που με την ανομία τους γελοιοποίησαν 255 από τους 300 βουλευτές της Βουλής των Ελλήνων (συμπεριλαμβανομένων του Πρωθυπουργού και του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ) που ψήφισαν τον νόμο 4009/11, πέτυχαν την απενεργοποίηση του, παραβαίνοντας οι ίδιοι κατάφωρα τις ακαδημαϊκές αρχές, το Σύνταγμα και τους νόμους του Κράτους. Αυτή είναι η νίκη των συντεχνιών”.
Κάνει λόγο μάλιστα για συντεχνοκρατία στα Πανεπιστήμια, κομματοκρατία και στρεβλώσεις στον τρόπο διοίκησης.
Εν συνεχεία, επισυνάπτει επιστολή που ο ίδιος είχε αποστείλει πριν από 17 ημέρες στον κ. Κουβέλη:
“Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε,
Η τολμηρή και επικροτηθείσα από όλους τους σκεπτόμενους πολίτες πράξη του κόμματος, του οποίου προΐσταστε, για συμμετοχή στην Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας, θα πρέπει να συνοδευθεί και από ανάλογες προτάσεις και τολμηρές ενέργειες. Αν η συμμετοχή σας στην Κυβέρνηση αυτή έχει ως στόχο την ανάσχεση σημαντικών και επιβαλλομένων μεταρρυθμίσεων, τότε η καταστροφή της χώρας είναι εκ των προτέρων δεδομένη. Επειδή όμως θέλω να πιστεύω ότι κάθε άλλο παρά αυτές είναι οι προθέσεις σας, επιβάλλεται να τολμήσετε, να αψηφήσετε τις προτροπές για επαναφορά στην προτέρα φαύλη κατάσταση και να δώσετε σάρκα και οστά στο άλμα που πραγματοποιήσατε.
Συγκεκριμένα, αναφέρομαι στην αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε μεταρρύθμιση στα πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ με την καθιέρωση της αξιοκρατίας, της εισόδου κοινωνικών εταίρων στη Διοίκησή τους, την επιβολή της εξωτερικής αξιολόγησης και την καθιέρωση των διακριτών ρόλων διδασκόντων και διδασκομένων.
Ο νόμος 4009/2011, που ψήφισαν τα 5/6 της Βουλής των Ελλήνων, ήταν απόρροια ενός μακροσκελέστατου χρονικά διαλόγου, που διεξήγαγε η υπουργός παιδείας κα Α. Διαμαντοπούλου και διήρκεσε δέκα (ναι καλά διαβάσατε) μήνες, δηλαδή από τις 23-10-2010 έως τις 31-8-2011. Επιπλέον, η κατάρτιση του εν λόγω νόμου δεν απετέλεσε την ανακάλυψη του σχήματος του τροχού, αλλά απλώς την καταγραφή των κατασταλαγμένων διδαγμάτων και της καταγεγραμμένης εμπειρίας από τον τρόπο οργάνωσης, λειτουργίας και διοίκησης των πανεπιστημίων σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου.
Οι στρεβλώσεις στον τρόπο διοίκησης, λειτουργίας και οργάνωσης, που είχαν επιφέρει η κομματοκρατία, οι συντεχνίες των βολεμένων και κρατικοδίαιτων συνδικαλιστών, αλλά και η υβριδική αναπαραγωγή του καθηγητικού σώματος σε πολλές σχολές (αξίζει τον κόπο να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της ΑΔΙΠ, στην οποία έχουν αναρτηθεί όλες οι εξωτερικές αξιολογήσεις Τμημάτων που έχουν πραγματοποιηθεί έως σήμερα), καταπολεμούνται και αποτρέπονται με τον παρόντα νόμο.
Ήταν αναμενόμενη η λυσσαλέα αντίδραση εκείνων που θίγονται, αφού με τον παρόντα νόμο πολλοί από τους καθηγητές δεν θα είχαν τη δυνατότητα καν να θέσουν υποψηφιότητα για κατάληψη θέσης ΔΕΠ. Σημειώνω ότι ο νόμος απαιτεί το προφανές: εάν το Α πανεπιστήμιο σου χορηγήσει διδακτορικό δίπλωμα, θα πρέπει να σταδιοδρομήσεις σε άλλο ίδρυμα, πριν θέσεις υποψηφιότητα για την επιστροφή σου στο πανεπιστήμιο των σπουδών σου. Ήταν, επίσης, αναμενόμενος ο πόλεμος λάσπης που εξαπέλυσαν πολλοί πρυτάνεις εναντίον του νόμου, αφού ορισμένοι εξ αυτών με τον παρόντα νόμο δεν θα είχαν εκλεγεί, δεδομένου ότι οι φοιτητές και οι διοικητικοί υπάλληλοι δεν συμμετέχουν πλέον στα εκλεκτορικά σώματα.
Υπάρχει και η τρίτη ομάδα αντιδρώντων: αποτελείται από εκείνους που προσβλέπουν στην καθηγητοποίησή τους, προερχόμενοι εκ του σώματος των βοηθών εργαστηρίων, μετά την απόκτηση διδακτορικού από το πανεπιστήμιο στο οποίο υπηρετούν. Αυτή η συνδικαλιστική κατάκτηση του 1997 ορθώς έχει καταργηθεί.
Κύριε Πρόεδρε,
Τα πανεπιστήμια και τα τεχνολογικά εκπαιδευτικά ιδρύματα, από κοινού με τα ερευνητικά κέντρα, αποτελούν τους πυλώνες οικονομικής, τεχνολογικής και πολιτισμικής ανάπτυξης κάθε χώρας, αφού αυτά δίνουν στην κοινωνία τόσο το επιστημονικό και τεχνικό προσωπικό όσο και τα επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύγματα, που μπορούν να μετουσιωθούν σε προϊόντα προηγμένης τεχνολογίας για την ανάπτυξη της παραγωγικής βάσης της χώρας και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Δεδομένης πλέον της κυβερνητικής ευθύνης που έχετε αναλάβει, σας προτείνω να ζητήσετε να πληροφορηθείτε για την έκθεση του ΟΟΣΑ, στην οποία αναφέρεται το πλήθος των ιδρυμάτων Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης (πανεπιστημίων και ΤΕΙ) που μπορεί να αντέξει μία χώρα 10,8 εκατομμυρίων πολιτών. Θα εκπλαγείτε, όταν διαπιστώσετε ότι η αναλογία σε όλες τις χώρες, που σέβονται τα χρήματα των φορολογουμένων, είναι περίπου ένα ίδρυμα ανά ένα εκατομμύριο κατοίκους. Στη δική μας χώρα, στη χώρα της ευμάρειας και του πλούτου μέσω της υποθήκευσης του μέλλοντος πολλών ερχόμενων γενεών, έχουμε σαράντα Α.Ε.Ι. διάσπαρτα σε 72 πόλεις.
Μετά από αυτήν την πολύ συνοπτική περιγραφή, θέλω να ελπίζω ότι, συναισθανόμενος τις ευθύνες που έχετε επωμισθεί, θα κάνετε κάθε δυνατή προσπάθεια να στηρίξετε, να πείσετε την κοινωνία και να επιβάλετε, από κοινού με τους άλλους κυβερνητικούς εταίρους, τις μεταρρυθμίσεις που έχουν θεσμοθετηθεί και προγραμματισθεί στα πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ της χώρας. Αν αυτό δεν συμβεί, τότε ας πούμε όλοι μαζί, παραφράζοντας τα λόγια του Νίκου Γκάτσου: “Καληνύχτα Ελλάδα. Ετούτος ο κόσμος δεν θ’ αλλάξει ποτέ. Καληνύχτα”, καταλήγει ο πρώην πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης.
