Βόμβες διασποράς ρωσικής κατασκευής χρησιμοποίησαν την περασμένη εβδομάδα σε κατοικημένες περιοχές οι συριακές κυβερνητικές δυνάμεις, ανακοίνωσε σήμερα η ανθρωπιστική οργάνωση Human Rights Watch (Παρατηρητήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων).
Οι βόμβες ερρίφθησαν από αεροπλάνα και ελικόπτερα και πολλές ρίψεις έγιναν κοντά στον αυτοκινητόδρομο που περνάει μέσα από την πόλη Μααράτ αλ-Νουμάν, αναφέρει σε έκθεσή της η οργάνωση.
Οι αντικαθεστωτικοί κατέλαβαν την Μααράτ αλ-Νουμάν η οποία βρισκόταν υπό τον έλεγχο των δυνάμεων του Ασαντ την περασμένη εβδομάδα και έκοψαν την πρόσβαση από την πρωτεύουσα Δαμασκό προς το Χαλέπι, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας. Οι κυβερνητικές δυνάμεις προσπαθούν από τότε να ανακαταλάβουν την περιοχή.
Η οργάνωση κατήγγειλε τον Ιούλιο και τον Αύγουστο ότι η Συρία χρησιμοποιεί βόμβες διασποράς, οι οποίες έχουν απαγορευτεί από τις περισσότερες χώρες.
Οι πόλεις όπου χρησιμοποιήθηκαν είναι, μεταξύ άλλων, οι Μααράτ, Ταμανέα, Ταφτανάζ και αλ Ταχ. Βόμβες διασποράς ερίφθησαν επίσης και σε άλλες περιοχές όπως στη Χομς, το Χαλέπι και την Λατάκεια καθώς και κοντά στη Δαμασκό, επισημαίνει η οργάνωση.
Η περιφρόνηση των αμάχων από τη Συρία είναι έκδηλη από την αεροπορική της εκστρατεία, η οποία προφανώς τώρα περιλαμβάνει τη ρίψη αυτών των φονικών βομβών διασποράς σε κατοικημένες περιοχές, αναφέρει ο Στιβ Γκουζ, υπεύθυνος της οργάνωσης.
Οι πρώτες πληροφορίες σχετικά με τη χρήση αυτών των εκρηκτικών προήλθαν από βίντεο τα οποία ανέβασαν στο Διαδίκτυο ακτιβιστές της αντιπολίτευσης. Ερευνητές της Human Rights Watch ανέφεραν ότι επιβεβαίωσαν τις πληροφορίες μέσω συνεντεύξεων με κατοίκους δύο πόλεων.
Η οργάνωση δεν διαθέτει πληροφορίες για θύματα ωστόσο επιβεβαιώνει ότι οι βόμβες διασποράς ήταν ρωσικής κατασκευής, αλλά δεν είναι γνωστό με ποιον τρόπο και πότε περιήλθαν στην κατοχή της Συρίας.
Οι βόμβες διασποράς εκρήγνυνται στον αέρα απελευθερώνοντας δεκάδες μικρότερα βομβίδια σε μια περιοχή μεγέθους όσο ένα γήπεδο. Οι περισσότερες χώρες έχουν απαγορεύσει τη χρήση τους με βάση διεθνή συνθήκη που έγινε νόμος το 2010, τον οποίο ωστόσο η Συρία δεν υπέγραψε ποτέ.
