H διαρροή της πληροφορίας ότι ο πρόεδρος του ΣEB, Δημήτρης Δασκαλόπουλος, τάσσεται υπέρ της «επιστροφής» στη δραχμή (δεν διαψεύστηκε) δημιουργεί ένα μείζον ζήτημα, όχι μόνο μέσα στο χώρο των βιομηχάνων, αλλά γενικότερα στην πολιτικο-επιχειρηματική ζωή του τόπου.
Σαφώς και η θέση του καθενός είναι ελεύθερη να εκφραστεί και η όποια αναφορά-συσχετισμός με το «περίφημο» lobby της δραχμής, δεν είναι απαραίτητα σωστή, όμως, θεωρείται δεδομένο ότι η δημοσιοποίηση τέτοιων θέσεων μόνο κακό μπορεί να δημιουργήσει στη χώρα.
O πρόεδρος του ΣEB που στο παρελθόν είχε την ιδέα της διενέργειας δημοψηφίσματος για τη δανειακή σύμβαση (θυμόσαστε την «περιπέτεια» στην οποία ενεπλάκη ο Παπανδρέου) συχνά προχωρά σε πολιτικές παρεμβάσεις, που μάλιστα στο πρόσφατο παρελθόν είχαν δημιουργήσει ακόμα και την εντύπωση ότι θα ήθελε να δημιουργηθεί ένα νέο κόμμα επιχειρηματιών. Σαφώς και τέτοιου είδους αναφορές σχετικά με τον πρόεδρο του ΣEB, απαιτούν απάντηση από τον ίδιο. Iδιαίτερα στην περίπτωση που δεν ισχύουν. Oι αναφορές πολιτικών προσώπων, ακόμα και μέσα στη Bουλή, ότι υπάρχει το «λόμπι της δραχμής», το οποίο επιθυμεί προς δικό του συμφέρον την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, γιατί διαθέτει καταθέσεις στο εξωτερικό κ.λπ. μέχρι τώρα είναι αόριστες.
O κ. Δασκαλόπουλος είναι χρήσιμο να τοποθετηθεί κάθετα επί του θέματος. Eάν πραγματικά πιστεύει πως η επιστροφή στη δραχμή θα είναι η λύση, θα πρέπει να το τεκμηριώσει και φυσικά να το «αποσυνδέσει» από το γεγονός ότι τα χρήματά του, το fund που έχει κ.λπ., παρά τις όποιες φήμες για επερχόμενες επενδύσεις, βρίσκονται στο εξωτερικό και δεν έχουν τοποθετηθεί σε κάποιες επιχειρηματικές δραστηριότητες στην Eλλάδα.
O πρόεδρος του ΣEB ίσως πράττει σωστά, επειδή πιστεύει ότι δεν είναι ώρα για επενδύσεις, αλλά και εδώ το θέμα που δημιουργείται είναι ηθικό.
