Οι «καμπάνες» των 129.000 ευρώ από την Κοινωνική Επιθεώρηση και οι υποχρεώσεις των 185 εκ.
Σε «κλοιό» προστίμων, υψηλών δανειακών υποχρεώσεων και μιας σειράς δικαστικών διαμαχών βρίσκεται η Σέλμαν. Η άλλοτε κραταιά βιομηχανία ξυλείας, που στις αρχές της νέας χιλιετίας με μηδενικό δανεισμό και κέρδη αποτελούσε «πολύφερνη νύφη» για πολυεθνικούς κολοσσούς, την τελευταία διετία κυρίως αγωνίζεται για την βιωσιμότητά της, καθώς το «σαράκι» της οικονομικής κρίσης «κατατρώει» τα ξύλα της.
Τα ταμεία της έχουν επιβαρυνθεί όχι μόνο από τις συνεχόμενες ζημίες και την έλλειψη ρευστότητας, αλλά και από μια σειρά «τσουχτερών» προστίμων που της έχουν επιβληθεί από την Κοινωνική Επιθεώρηση Ευβοίας, που μόνο για το τρέχον έτος αγγίζουν συνολικά τα 129.000 ευρώ. «Καμπάνες» που ήρθαν μετά από καταγγελίες εργαζομένων της για μη καταβολή δεδουλευμένων ή κουπονιών του Πάσχα.
Την ίδια ώρα η διοίκηση της Σέλμαν με επικεφαλής τον Αντώνη Αδαμόπουλο έχει να αντιμετωπίσει και έναν μεγάλο αριθμό μηνύσεων που έχουν κατατεθεί για τους ίδιους λόγους από την Κοινωνική Επιθεώρηση. Πολλές είναι και οι μηνυτήριες αναφορές που έχουν κατατεθεί στον εισαγγελέα προκειμένου να διερευνηθούν περιπτώσεις παραβίασης και παρακώλυσης συνδικαλιστικών δικαιωμάτων των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του σωματείου των εργαζομένων, όπως έχουν καταγγείλει οι ίδιοι.
Αν προσθέσει κανείς και τις προσφυγές στην Δικαιοσύνη, οι οποίες περιλαμβάνουν την υπ’ αριθμόν 3808/ 5.10.2012 μήνυση κατά των υπευθύνων της επιχείρησης για μη καταβολή δόσεων αποζημιώσεων σε 93 εργαζόμενους και την μήνυση 3298/ 12.10.12 για 14 ακόμη εργαζόμενους τότε κατανοεί το «εμπόλεμο σκηνικό» που επικρατεί στην βιομηχανία και ιδίως στην παραγωγική της μονάδα στη Χαλκίδα.
Η κρίση «γεννά» γκρίνιες. Κάτι που έγινε αντιληπτό, όταν πριν από έναν μήνα το εργοστάσιο στην Εύβοια ανέστειλε τη λειτουργία του για μία βδομάδα περίπου μετά από κατάληψη εργαζομένων της κεντρικής πύλης, με αποτέλεσμα- όπως τονίζει η διοίκηση- να παρακωλύεται η λειτουργία του και να παρεμποδίζεται η εκτέλεση παραγγελιών της επιχείρησης προς πελάτες της.
Οι μεν εργαζόμενοι ισχυρίζονταν ότι δεν τους καταβάλλονταν οι αποζημιώσεις απόλυσης, η δε διοίκηση έκανε λόγο για πρόταση να τους εξοφληθούν τα οφειλόμενα σε πέντε ισόποσες δόσεις και δεν έγινε αποδεκτή.
Ανεξαρτήτως όμως, των πιέσεων που ασκούνται από τη μία ή την άλλη πλευρά (εργαζόμενοι και διοίκηση), το αποτέλεσμα είναι ότι όλα αυτά τα αρνητικά γεγονότα πλήττουν την εταιρία ξυλείας, επιβαρύνοντας τα οικονομικά της αποτελέσματα.
«Αγκάθι» οι υποχρεώσεις
Ένα ακόμη «αγκάθι», το οποίο καλείται να ξεριζώσει ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Σέλμαν, Αντώνης Αδαμόπουλος είναι και οι υψηλές δανειακές υποχρεώσεις, οι οποίες ξεπερνούν τα 185 εκατ. ευρώ.
Οι πληροφορίες θέλουν τον Λαρισινό επιχειρηματία να βρίσκεται σε συζητήσεις με τις πιστώτριες τράπεζες για την αναχρηματοδότηση του υφιστάμενου δανεισμού προκειμένου να εξασφαλίσει την βιωσιμότητά του ακόμη και στα πιο δυσμενή σενάρια, αφού τα ίδια κεφάλαια δεν επαρκούν.
Μάλιστα, η διοίκηση από τον Ιούνιο είχε εξαγγείλει ότι εξετάζει το ενδεχόμενο να προβεί σε κεφαλαιοποίηση μέρους των αποθεματικών της, προκειμένου να αναδιαμορφώσει τα κεφάλαιά της, καθώς μόνο έτσι υπό τις υφιστάμενες δυσμενείς συνθήκες περιορισμένης ρευστότητας, θα είναι εφικτή και η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου που έχει στα… σκαριά. Τα υψηλά δάνεια σε συνδυασμό με την συνεχόμενη φθίνουσα πορεία του τζίρου, ο οποίος ανήλθε στα 24 εκατ. ευρώ στο πρώτο εξάμηνο του 2012, όταν σε ετήσια βάση τα προηγούμενα χρόνια, έφτανε τα 150 εκατ. ευρώ, αποτελούν ένα «εκρηκτικό κοκτέιλ» για την εταιρία. Στους επιχειρηματικούς κύκλους ψιθυρίζεται πως τα συνεχιζόμενα προβλήματα της εταιρίας και τα ζητήματα που προέκυψαν με τους εργαζόμενους, ήταν και ένας από τους λόγους παραίτησης του κ. Νίκου Φαρμάκη, πρώην υπουργού των κυβερνήσεων Σημίτη από την διοίκηση.
Διαδικασία εξυγίανσης
Τα τελευταία χρόνια η Σέλμαν μετρά συνεχώς απώλειες εξαιτίας της κατάρρευσης της οικοδομικής δραστηριότητας στην Ελλάδα, η οποία έχει επιστρέψει σε επίπεδα της δεκαετίας του ’60.
Οι μετοχές της εταιρίας τον περασμένο Απρίλιο μπήκαν στην κατηγορία της επιτήρησης λόγω του ότι οι ζημίες της χρήσης του 2011 ήταν κατά 30% μεγαλύτερες σε σχέση με τα ίδια κεφάλαια της εταιρίας και η διοίκηση της τελευταίας βρίσκεται σε μια διαδικασία εξυγίανσης και αναδιοργάνωσης. Οι δύο «πυλώνες» της στρατηγικής του Αντώνη Αδαμόπουλου είναι από τη μια η μείωση του λειτουργικού κόστους και από την άλλη η ενίσχυση της εξαγωγικής δραστηριότητας της εισηγμένης. Οι εξαγωγές, οι οποίες αντιπροσωπεύουν περίπου του 40% του τζίρου της Σέλμαν, αποτελούν «αντίδοτο» και για τις εγχώριες απώλειες γι’ αυτό και ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος ρίχνει το βάρος του στον συγκεκριμένο τομέα.
Έχει προχωρήσει επίσης σε ανακατανομή του συνόλου της παραγωγικής δραστηριότητας της ιστορικής βιομηχανίας και σε αναδιοργάνωση ειδικοτήτων τόσο στην εταιρία, όσο και στα εργοστάσιά της σε Χαλκίδα και Κομοτηνή.
«Ψαλίδι» διαρκείας για να μειωθούν οι δαπάνες
Παρά τις υποσχέσεις του Αντώνη Αδαμόπουλου το 2010, όταν και εξαγόρασε την Σέλμαν από τον πρώην ιδιοκτήτη της, Παναγιώτη Ηλιάδη ότι σύντομα η εταιρία θα ξαναμπεί σε τροχιά κερδοφορίας και πως δεν θα γίνουν απολύσεις, οι προσδοκίες δεν επιβεβαιώθηκαν.
Στα πλαίσια των περικοπών του λειτουργικού κόστους, η διοίκηση έχει επιδοθεί σε ένα «ψαλίδι» διαρκείας, όχι μόνο μισθών, αλλά και θέσεων εργασίας. Το προσωπικό της από 891 άτομα το πρώτο εξάμηνο του 2009 έχει περιοριστεί στα 374 άτομα το πρώτο εξάμηνο του 2012, αν και οι επιδόσεις της δεν έχουν βελτιωθεί. Ήδη στα τέλη Οκτωβρίου η διοίκηση, όπως ανακοίνωσε το Εργατικό Κέντρο Εύβοιας, φέρεται να πρότεινε στους εργαζομένους της στη Χαλκίδα μείωση του μισθού κατά 20% και εκ περιτροπής εργασία με μία εβδομάδα τον μήνα με το επιχείρημα ότι η οικονομική κρίση έχει κλυδωνίσει την επιχείρηση και για να μη γίνουν νέες απολύσεις πρέπει να εφαρμοστούν μέτρα σαν και αυτά.
