Πρόβλημα δημιουργεί η απαίτηση για την παραχώρηση του αεροδρομίου με διακρατική συμφωνία
Το κινεζικό ενδιαφέρον για το αεροδρόμιο στο Καστέλι είναι υπαρκτό και η πρόταση μαμούθ για 1 δισ. δολάρια (περί τα 750 εκ. ευρώ) που έριξε στο τραπέζι ο επικεφαλής του κολοσσού Fosun, Γκούο Γκουανγτσάνγκ προκαλεί ίλιγγο στο κυβερνητικό επιτελείο, που προσπαθεί να χειριστεί την υπόθεση σε υψηλό πολιτικό επίπεδο και με προσεκτικές κινήσεις.
Ο φόβος είναι να μην υπάρξουν λανθασμένοι χειρισμοί που θα οδηγούσαν άλλο ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο σε ένα εξίσου μεγαλεπήβολο ναυάγιο, όπως συνέβη αρκετές φορές μέχρι τώρα στο κρίσιμο μέτωπο των αποκρατικοποιήσεων. Για αυτό και επιλέχθηκε να τηρηθούν χαμηλοί τόνοι μέχρι να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα.
Το σχέδιο Γκουανγτσάνγκ προβλέπει σύμφωνα με πληροφορίες, τη μετατροπή του Καστελίου σε διεθνές αεροδρόμιο και σε πύλη εισόδου προς την Ευρώπη τόσο για επιβάτες, όσο και για εμπορεύματα από την αχανή χώρα. Πιο συγκεκριμένα προβλέπει τη μετατροπή του σε κόμβο για 40 τουλάχιστον ευρωπαϊκούς προορισμούς. Και θεωρείται δεδομένο ότι ο κινεζικός κολοσσός, με δραστηριότητες που εκτείνονται από τη βιομηχανία, τη μεταλλουργία, τον φαρμακευτικό κλάδο μέχρι τις ασφαλιστικές επιχειρήσεις και τον τουρισμό, έχει τη δυνατότητα να υποστηρίξει ένα τέτοιο εγχείρημα, όχι μόνο προωθώντας δικά του προϊόντα και υπηρεσίες, αλλά και ευρύτερα, σε συνεργασία και με άλλες κινεζικές επιχειρήσεις.
Αν γίνει αντιληπτή η τάξη μεγεθών, μια τέτοια προοπτική ανοίγει μεγάλες προοπτικές για την κατακόρυφη αύξηση του τουριστικού ρεύματος από την Κίνα όχι μόνο προς την Κρήτη, αλλά και την Ελλάδα συνολικά. Και αυτό ενισχύεται ακόμη περισσότερο με δεδομένο το ενδιαφέρον της Fosun να προχωρήσει σε μεγάλες επενδύσεις στον τουρισμό. Εκτός του Αστέρα Βουλιαγμένης, όπου θεωρείται ένας από τους πιο ισχυρούς μνηστήρες και τη μετοχική συμμετοχή της στα Club Med, υπάρχουν πληροφορίες ότι σχεδιάζει τη διερεύνηση για συμμετοχή ή εξαγορά μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων στην Κρήτη και σε άλλους δημοφιλείς προορισμούς.
Ο Γκούο Γκουανγκτσάνγκ, ακολουθώντας μια μάλλον ανορθόδοξη τακτική, χτύπησε απευθείας την «πόρτα» της κυβέρνησης και παρουσίασε τα σχέδιά του σε τρεις ξεχωριστές συναντήσεις που είχε με τον πρωθυπουργό Α. Σαμαρά, τον ΥΠΑΝ Κ. Χατζηδάκη και τον υφυπουργό Ανάπτυξης Ν. Μηταράκη.
Το μεγάλο «αγκάθι» είναι ότι οι Κινέζοι ναι μεν προσφέρουν το 1 δισ. δολάρια, αλλά θέλουν το αεροδρόμιο χωρίς διαγωνισμό και με διακρατική συμφωνία. Κι εδώ αρχίζουν τα δύσκολα, καθώς, όπως φάνηκε και από την υπόθεση του Ελληνικού, το κοινοτικό δίκαιο και οι κανονισμοί της Ε.Ε. για την εκχώρηση δημόσιας περιουσίας των κρατών-μελών είναι ιδιαίτερα αυστηροί.
Πόσο μάλλον όταν ενδιαφέρον για το Καστέλι έχει εκδηλωθεί στο παρελθόν από ευρωπαϊκούς κολοσσούς, όπως η γαλλική Vinci, η γερμανική Hochtief και η Fraport και όταν οι πληροφορίες λένε ότι ιδιαίτερα οι Γάλλοι «προθερμαίνονται» για το διαγωνισμό.
Από την άλλη πλευρά, το θέμα του Καστελίου έχει εξελιχθεί σε «γεφύρι της Άρτας», αφού την τελευταία τριετία οι προσκλήσεις ενδιαφέροντος απέβησαν άκαρπες. Τώρα το υπουργείο Ανάπτυξης έχει εντάξει το έργο σ’ αυτά της πρώτης προτεραιότητας και προχώρησε σε τροποποιήσεις του σχεδίου που υπαγορεύτηκαν από την οικονομική συγκυρία και τις παρατηρήσεις των ενδιαφερομένων, ενώ η απόφαση της κυβέρνησης είναι να βγει ξεχωριστά και μόνο του σε διεθνή διαγωνισμό, μέσα στο πρώτο τρίμηνο της χρονιάς, ανεξάρτητα από τα άλλα περιφερειακά αεροδρόμια.
Ρόλο-κλειδί στις εξελίξεις θεωρείται ότι θα παίξει η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, καθώς η οικονομική στήριξη του έργου από αυτήν είναι καθοριστικής σημασίας. Ωστόσο, η ΕΤΕπ βάζει θέμα σχετικά με την παράλληλη παραχώρηση του αεροδρομίου “Νίκος Καζαντζάκης”.
Σύμφωνα με τα τεύχη δημοπράτησης του προηγούμενου διαγωνισμού, που κηρύχθηκε άγονος, αφού καμία εταιρεία δεν εκδήλωσε δεσμευτικό ενδιαφέρον, η ΕΤΕπ επρόκειτο να δανειοδοτήσει το έργο με ποσό 220 εκατομμυρίων ευρώ επί συνολικού προϋπολογισμού 850 έως 900 εκατομμυρίων ευρώ.
