Το «κούρεμα» των οφειλών των υπερχρεωμένων δανειοληπτών προτείνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, σε έκθεσή του που δημοσιοποιήθηκε χθες, υπογραμμίζοντας ότι αν διατηρηθούν τα υψηλά επίπεδα χρέους είναι πιθανό να εμποδίσουν την οικονομική ανάκαμψη των κρατών που αποτελούν τους αδύναμους κρίκους της Ευρώπης.
«Με την παρούσα κρίση να έχει τελειώσει και την ανάκαμψη να παραμένει χλιαρή, τώρα είναι η ώρα να δημιουργηθούν οι συνθήκες για σημαντική αναδιάρθρωση του χρέους σε μια σειρά από υπερχρεωμένες χώρες, κάτι που είναι ακόμη πιο (επιτακτικό) επειδή θα χρειαζόταν να περάσουν αρκετά χρόνια μέχρι να γίνουν εμφανή, απτά αποτελέσματα» αναφέρεται στην έκθεση.
Όσο για την αναδιάρθρωση των χρεών των επιχειρήσεων, οι συντάκτες της έκθεσης υπογραμμίζουν ότι «η μέχρι στιγμής εμπειρία δείχνει ότι ένα αποτελεσματικό καθεστώς για την πτώχευση είναι κρίσιμης σημασίας, ώστε να διευκολύνει την έγκαιρη διάσωση των βιώσιμων εταιρειών και την τάχιστη έξοδο των μη βιώσιμων».
Οι εμπειρογνώμονες του ΔΝΤ τονίζουν ότι το πλαίσιο για την πτώχευση σε έναν αριθμό ευρωπαϊκών κρατών είναι «αδύναμο και αναποτελεσματικό». Επικαλούμενοι στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, αναφέρουν ότι «το πλαίσιο λειτουργεί καλά σε ορισμένες περιοχές της δυτικής Ευρώπης, (ειδικά στις Σκανδιναβικές χώρες και τις χώρες της Benelux, δηλαδή το Βέλγιο, την Ολλανδία και το Λουξεμβούργο), όπου ο χρόνος που απαιτείται είναι σύντομος, το κόστος είναι σχετικά χαμηλό και τα ποσοστά ανάκαμψης είναι υψηλά. Ωστόσο το πλαίσιο της πτώχευσης σε άλλες περιοχές γενικά θεωρείται ότι είναι μάλλον αδύναμο, ιδιαίτερα στην Ανατολική Ευρώπη, «όπου οι χρεοκοπίες εκτεταμένες».
Παράλληλα, επισημαίνεται στην έκθεση, ότι η αύξηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων διαβρώνει τα κεφαλαιακά αποθέματα των τραπεζών και δημιουργεί αβεβαιότητα για τα πιστωτικά ιδρύματα. Επικαλείται πρόσφατα ευρήματα έρευνας του Ταμείου σύμφωνα με τα οποία μια αύξηση 10% στο ποσοστό των μη εξυπηρετούμενων δανείων μειώνει τις τραπεζικές χορηγήσεις κατά 4%.
Επίσης, υπογραμμίζεται πως σε περιπτώσεις οικονομιών με υπερχρεωμένες επιχειρήσεις, οι επενδύσεις παγώνουν, καθώς οι εταιρείες (όσες δεν πτωχεύουν) επικεντρώνονται στην απομόχλευση και εξυγίανση των ισολογισμών τους και είναι απρόθυμες να αναλάβουν νέα έργα και να δημιουργήσουν έτσι θέσεις εργασίας.
