«Tο ΠΑΣΟΚ πρέπει να προσαρμοστεί απολύτως στις ανάγκες της σημερινής εποχής. Ήταν μια εξαιρετικά θετική αντίδραση της κοινωνίας, η οποία υπερέβη και αυτό που, μερικές φορές, οι κομματικοί μηχανισμοί είτε σχεδιάζουν είτε προετοιμάζουν» δήλωσε ο γραμματέας της ΚΟ του ΠΑΣΟΚ, Γ. Μανιάτης αναφορικά με τη μεγάλη συμμετοχή στην ψηφοφορία για την εκλογή των συνέδρων.
Ο κ. Μανιάτης τόνισε πως «το πρώτο που πρέπει να κρατήσουμε στο μυαλό μας είναι ότι η κοινωνία νοιάζεται για τα δημόσια πράγματα του τόπου. Δεύτερον, νοιάζονται ακόμη περισσότερο για ένα κόμμα που έχει γράψει μια πολύ θετική ιστορία, τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα και ασφαλώς αγωνιούν για να ακούσουν αυτά που πραγματικά θέλουν. Νομίζω ότι εμείς θα πρέπει πραγματικά να κρατηθούμε από το πολύ θετικό μήνυμα της ίδιας της κοινωνίας που λέει ότι, ουσιαστικά θέλουμε να ξανανοίξουμε τα αυτιά μας για να ακούσουμε τί λέτε, μήπως αυτά που λέτε πραγματικά ανταποκρίνονται σε αυτά που θέλει η σημερινή συγκυρία. Άρα, έχουμε καταφέρει το πρώτο βήμα. Ο κόσμος άρχισε να μας ξανακούει».
Μιλώντας στον Βήμα fm, υπογράμμισε ότι «οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ συναισθάνθηκαν ότι, στην πραγματικότητα, πρέπει να ενισχύσουν αυτόν τον πολιτικό χώρο που υπέστη όσα υπέστη τα τρία τελευταία χρόνια και η παράταξη αρθρώνει έναν πολιτικό λόγο, ο οποίος είναι, αυτή τη στιγμή, ταυτόχρονα κεντροαριστερός, μεταρρυθμιστικός, προσαρμοσμένος στις ανάγκες της χώρας. Κυρίως, είναι ένας λόγος που προσπαθεί να υπερβεί τα δημοσιονομικά πλαίσια και περιορισμούς που έχουμε τώρα».
Σημείωσε πως το ΠΑΣΟΚ, ενόψει Συνεδρίου, έχει δυο μεγάλες προκλήσεις και εξήγησε: «Να διαμορφώσουμε ένα ΠΑΣΟΚ που θα είναι θεσμοθετημένο, θεσμοποιημένο, αποπροσωποποιημένο, αποκεντρωμένο και να λειτουργεί με δημοκρατικές διαδικασίες. Με άλλα λόγια, να είναι ένα κανονικό, φυσιολογικό ευρωπαϊκό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Πέρα από πρόσωπα, αρχηγούς και επιμέρους ομάδες. Η δεύτερη, ίσως ακόμα μεγαλύτερη πρόσκληση είναι να ενώσουμε, μέσα από έναν ειλικρινή και έντιμο διάλογο, όλες τις δυνάμεις της κεντροαριστεράς (ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, κινήσεις και ομάδες πολιτών). Όλο αυτό το μέρος της κοινωνίας που εγώ εκτιμώ ότι μπορεί να ξεπερνά το 30% και το οποίο, ουσιαστικά, σε μεγάλο βαθμό, αισθάνεται πολιτικά άστεγο».
