Το ιστορικό «όχι» της κυπριακής Βουλής στο κούρεμα των καταθέσεων πρωταγωνιστεί στα σημερινά δημοσιεύματα των γερμανικών ΜΜΕ.
«Υπάρχει η απειλή η Κύπρος να γίνει πειραματόζωο μία πολιτικής που χρειάζεται το ένα πολιτικό δάνειο μετά το άλλο» σημειώνει η Frankfurter Allgemeine Zeitung και σημειώνει: «Η φερόμενη ευρωπαϊκή κοινότητα αλληλεγγύης αποδεικνύεται, όταν η νομιμότητα είναι αδιάφορη, μία -ανοικτής έννοιας- απαίτηση για εκχωρήσεις… σαν να ήταν οι αποταμιευτές στρατιώτες, που πρέπει να αποδέχονται κάθε παράγγελμα».
Από την πλευρά της, η Handelsblatt γράφει ότι η Κύπρος «οδεύει στον γκρεμό», υποστηρίζοντας πως το κυπριακό κοινοβούλιο «απέρριψε το πακέτο του Eurogroup, ο κόσμος στη Λευκωσία πανηγυρίζει αλλά κανείς δεν γνωρίζει τι θα συμβεί -και στην ανάγκη η χώρα θα στραφεί στη Ρωσία». Η ψηφοφορία, σημειώνει η εφημερίδα, «σημαδεύτηκε από ισχυρά αντιευρωπαϊκές αναφορές.
Σε ανάλογο κλίμα κινείται και η Sueddeutsche Zeitung: «Φυγή στην αγκαλιά της Ρωσίας» είναι ο τίτλος του άρθρου της εφημερίδας για την Λευκωσία, η οποία λέει πως εάν η Κύπρος εγκαταλείψει την Ευρωζώνη και μόνο η Ρωσία την διασώσει, «το νησί θα γίνει φέουδο της Μόσχας». Και τότε, γράφει, «ο αποδιοπομπαίος τράγος έχει ήδη βρεθεί εδώ και καιρό και λέγεται Γερμανία». «H κυπριακή καταστροφή», γράφει, «είναι πλέον κάτι παραπάνω από οικονομική καταστροφή και έχει μετατραπεί σε πολιτική κρίση».
Η Deutsche Welle βλέπει «αβέβαιο το μέλλον της Κύπρου» μετά την ψηφοφορία στη Βουλή, λέγοντας πως το Eurogroup είναι ακόμη πρόθυμο να προσφέρει στήριξη ενώ η Λευκωσία κοιτάζει στην πλευρά της Μόσχας.
Τέλος, το Spiegel επικεντρώνεται σε μία άλλη πλευρά της υπόθεσης: Σε άρθρο-ανάλυση με τίτλο «αναμέτρηση στην κυπριακή διάσωση», ο αρθρογράφος Κρίστιαν Ρίκενς υποστηρίζει ότι το θέμα της Λευκωσίας έχει γίνει «δοκιμασία δύναμης» μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Κύπρου. Το ποσό για το οποίο πρόκειται είναι, με τα δεδομένα των προηγούμενων πακέτων, «σχεδόν αμελητέο, αλλά εάν το Eurogroup υποχωρήσει θα έχει γίνει σαφές ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να εκβιαστεί» υποστηρίζει το άρθρο. Όπως και να έχει, τονίζει, «ο χρόνος πιέζει, οι τράπεζες δεν μπορούν να μείνουν κλειστές για πάντα».
