Η φήμη συντομεύει τη διάρκεια ζωής, σύμφωνα με μια νέα αυστραλιανή έρευνα.
Οι προσωπικότητες με φήμη και διάσημη καριέρα, όπως οι καλλιτέχνες και οι αθλητές, μπορεί να απολαμβάνουν την αγάπη του κοινού, ιδίως όταν δίνουν παραστάσεις, όμως έχουν αυξημένες πιθανότητες να ζήσουν λιγότερα χρόνια σε σχέση με τον μέσο άνθρωπο ή με άλλους διάσημους σε τομείς όπως η πολιτική, οι επιχειρήσεις και η επιστήμη, αναφέρεται στην έρευνα.
Οι ερευνητές των πανεπιστημίων του Κουίνσλαντ και της Νέας Νότιας Ουαλίας, με επικεφαλής τον καθηγητή Ρίτσαρντ Επστάιν του Κέντρου Καρκίνου του Νοσοκομείου «Άγιος Βικέντιος» του Σίδνεϊ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο διεθνές ιατρικό περιοδικό “QJM: An International Journal of Medicine”, σύμφωνα με το BBC, μελέτησαν 1.000 νεκρολογίες διάσημων προσώπων (813 ανδρών και 186 γυναικών) που δημοσιεύτηκαν στους «Τάιμς της Νέας Υόρκης» κατά την περίοδο 2009-2011.
Η ανάλυση έδειξε ότι οι φημισμένοι ηθοποιοί, χορευτές, τραγουδιστές, μουσικοί και γενικά οι καλλιτέχνες που δίνουν παραστάσεις, καθώς και οι εξίσου φημισμένοι αθλητές, πέθαναν σε μέση ηλικία 77,2 ετών. Οι διάσημοι συγγραφείς, οι συνθέτες και οι άλλοι καλλιτέχνες που δεν δίνουν παραστάσεις, πέθαναν στα 78,5 τους, οι επιστήμονες, ιστορικοί και οικονομολόγοι στα 81,7, ενώ οι φημισμένοι πολιτικοί, επιχειρηματίες και στρατιωτικοί έζησαν έως τα 83 τους κατά μέσο όρο.
Οι ερευνητές τόνισαν ότι η μελέτη τους δεν κατέληξε σε οριστικά συμπεράσματα, όμως έθεσε επί τάπητος το κόστος που μπορεί να έχει η φήμη μιας διάσημης καριέρας στο προσδόκιμο ζωής. Επεσήμαναν επίσης ότι ο θάνατος από καρκίνο των πνευμόνων (λόγω των πολλών τσιγάρων), είναι πιο συχνός μεταξύ των καλλιτεχνών που δίνουν παραστάσεις (7%), ενώ είναι λιγότερο συχνός στους επιστήμονες και επαγγελματίες (1,4%).
Γενικότερα, οι πιο πρόωροι θάνατοι των «αστέρων» είχαν να κάνουν με ατυχήματα, λοιμώξεις (όπως από τον ιό του AIDS) και καρκίνους. Ο καρκίνος οποιασδήποτε μορφής σκοτώνει πρωτίστως τους διάσημους καλλιτέχνες που είτε δίνουν παραστάσεις (σε ποσοστό 27%) είτε όχι (29%), ενώ είναι λιγότερο συχνός στους επιστήμονες/επαγγελματίες (24%), στους πολιτικούς/επιχειρηματίες (20,4%) και στους αθλητές (18%).
Όπως είπε ο Ρίτσαρντ Επστάιν, ίσως μερικοί καλλιτέχνες που γίνονται γρήγορα διάσημοι, όταν η φήμη τους ξεφτίζει, το ρίχνουν σε ανθυγιεινές συνήθειες για να ξεπεράσουν το άγχος τους. Σε άλλες περιπτώσεις, είναι πιθανό ότι η έντονη ψυχολογική και οικογενειακή πίεση, που προκαλείται από την έκθεση στην κοινή γνώμη, οδηγεί σε αυτοκαταστροφικές τάσεις κάποια στιγμή.
Για ορισμένους καλλιτέχνες, πρόσθεσε, το αλκοόλ, τα τσιγάρα και τα ναρκωτικά βελτιώνουν τις επιδόσεις στη σκηνή, όμως μόνο βραχυπρόθεσμα, με συνέπεια να καταφεύγουν σε όλο και πιο ριψοκίνδυνες για την υγεία τους πρακτικές για να διατηρήσουν τη δημόσια «εικόνα» τους.
Ο αυστραλός επιστήμων υπογράμμισε ότι όποιος κι αν είναι ο λόγος που η φήμη κρύβει τους κινδύνους της, τα ευρήματα της νέας έρευνας «θα πρέπει να αποτελέσουν σήμα προειδοποίησης για την υγεία όσων νέων φιλοδοξούν να γίνουν ‘αστέρια’ μια μέρα».
Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία (με συνδρομή) στη διεύθυνση:
http://qjmed.oxfordjournals.org/content/early/2013/04/12/qjmed.hct077.short?rss=1
