Την άποψη ότι η διαγραφή του ελληνικού χρέους θα έπρεπε να είχε γίνει σε μεγαλύτερο εύρος και να είχε συνδυαστεί με αυστηρότερες ρυθμίσεις και κατάλληλη προσαρμογή των θεσμών, ώστε να μην επαναληφθεί κάτι παρόμοιο, διατύπωσε ο κύπριος οικονομολόγος Χριστόφορος Πισσαρίδης.
Αντί αυτού δόθηκαν χρήματα στις τράπεζες για να διατηρήσουν τη ρευστότητά τους, που συνοδεύτηκαν από συγκεκριμένους φόρους ή προγράμματα λιτότητας, τα οποία κατόπιν οδήγησαν σε υψηλότερη ανεργία, δήλωσε ο νομπελίστας οικονομολόγος σε συνέντευξή του στο Αυστριακό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΡΑ).
Σύμφωνα με τον κ. Πισσαρίδη, τα προγράμματα λιτότητας που επιβλήθηκαν σε χώρες που αντιμετωπίζουν κρίση ευθύνονται για τα εξαιρετικά υψηλά ποσοστά ανεργίας, ιδιαίτερα στους νέους. Φυσικά και θα πρέπει να μειωθούν τα χρέη και να γίνουν διαρθρωτικές αλλαγές, όμως όλα αυτά γίνονται αυτή τη στιγμή πολύ βεβιασμένα, ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ο κ. Πισσαρίδης θεωρεί ότι αν οι επί μέρους χώρες μπορούσαν να ρυθμίσουν οι ίδιες τις συναλλαγματικές τους ισοτιμίες, αυτό θα βοηθούσε στη λύση των προβλημάτων, ωστόσο αυτό δεν μπορεί να γίνει, τη στιγμή που υπάρχει κοινό νόμισμα. Εκτιμά επίσης ότι θα ήταν πολύ χειρότερο αν κάποια χώρα αποχωρούσε από το ευρώ, καθώς θα έχανε απότομα την πιστοληπτική της ικανότητα, κανείς πλέον δεν θα της χορηγούσε δάνειο και μέσα σε ελάχιστο χρόνο η χώρα μαζί με τις τράπεζές της θα χρεοκοπούσε.
